پارِتو، ویلفرِدو (۱۸۴۸ـ۱۹۲۳)(Pareto, Vilfredo)
پارِتو، ویلفرِدو
اقتصاددان و فیلسوف سیاسی ایتالیایی، زادۀ پاریس. او، که مخالف سرسخت سوسیالیسم و لیبرالیسم بود، نابرابری درآمد و فرمانروایی نخبگان را براساس مشاهدات تجربی خود (قانون پارتو) توجیه می کرد؛ یعنی بر این اساس که توزیع درآمد، با همۀ تلاش هایی که در راه تغییردادن آن صورت گیرد، ثابت می ماند. با این حال، عقاید او، که از جهاتی رنگ آزادی خواهانۀ کلاسیک داشتند، بر موسولینی تأثیر گذاشت و موسولینی او را در ۱۹۲۲ به سناتوری منصوب کرد. پارتو در اولین تفسیری که از جامعه عرضه کرد، جامعه را نظام به هم پیوسته ای دانست که به طور خودکار تنظیم می شود و مستقل از تلاش های انسانی عمل می کند. او یکی از بنیادگذاران اقتصاد رفاه بود و مفهومی که از بهینگی مطرح کرد مبتنی بر این اعتقاد بود که در یک نظام اقتصادی، در صورتی شرایط بهینگی وجود دارد، که بدون بدترشدن وضعیت حداقل یک نفر، بتوان وضعیت یک نفر دیگر را بهتر ساخت.
پارِتو، ویلفرِدو
اقتصاددان و فیلسوف سیاسی ایتالیایی، زادۀ پاریس. او، که مخالف سرسخت سوسیالیسم و لیبرالیسم بود، نابرابری درآمد و فرمانروایی نخبگان را براساس مشاهدات تجربی خود (قانون پارتو) توجیه می کرد؛ یعنی بر این اساس که توزیع درآمد، با همۀ تلاش هایی که در راه تغییردادن آن صورت گیرد، ثابت می ماند. با این حال، عقاید او، که از جهاتی رنگ آزادی خواهانۀ کلاسیک داشتند، بر موسولینی تأثیر گذاشت و موسولینی او را در ۱۹۲۲ به سناتوری منصوب کرد. پارتو در اولین تفسیری که از جامعه عرضه کرد، جامعه را نظام به هم پیوسته ای دانست که به طور خودکار تنظیم می شود و مستقل از تلاش های انسانی عمل می کند. او یکی از بنیادگذاران اقتصاد رفاه بود و مفهومی که از بهینگی مطرح کرد مبتنی بر این اعتقاد بود که در یک نظام اقتصادی، در صورتی شرایط بهینگی وجود دارد، که بدون بدترشدن وضعیت حداقل یک نفر، بتوان وضعیت یک نفر دیگر را بهتر ساخت.
wikijoo: پارتو،_ویلفردو_(۱۸۴۸ـ۱۹۲۳)