پاراه

لغت نامه دهخدا

پاراه. ( اِ مرکب ) معبر. رهگذر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گذرگاه معبر .
معبر رهگذر

دانشنامه عمومی

پاراه[ ۱] [ ۲] یا پاگذر ( همچنین مسیر پیاده یا گذر ) ( به انگلیسی: Footpath ) گذرگاهی باریک ویژه پیاده هاست که در آن هیچ گونه دیگری از شدآمد از جمله وسایل نقلیه موتوری یا غیرموتوری، دوچرخه یا اسب و … مجوز گذر و استفاده ندارد. این پاگذرها در مکان های گوناگونی یافت می شوند از مراکز شهر گرفته تا کشتزارها یا یال کوهستانها.
پاگذرهای شهری معمولاً هموار، آسفالت یا سنگفرش شده اند و ممکن است دارای پلکان باشند. یک پاگذر می تواند کوچه یا راهروی شهری یا پلکان هم باشد.
در کوهستان ها و مناطق طبیعی ممکن است به آن مسیر پاکوب نیز گفته شود. [ ۳] به مسیرهایی که در اثر رفت وآمد زیاد صاف شده باشند نیز، اصطلاحاً مسیر پاکوب می گویند. یکی از نکاتی که در پیاده روی مسئولانه باید رعایت شود گذر از همین مسیرها است. این کار ضمن تأمین امنیت کوه پیمایان از تخریب پوشش گیاهی و جانوری منطقه نیز پیشگیری می کند. [ ۳]
یک پاگذر ممکن است گاهی شکل پل پیاده رو بگیرد که دو سوی رودخانه را هم به پیوند می دهد.
عکس پاراهعکس پاراهعکس پاراه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس