پارامِسی ها ( به انگلیسی: Paramecium ) [ ۱] پروتوزوئرهای تک سلولی هستند و در شاخه مژک داران و سلسله پروتیستا طبقه بندی می شوند. آنها در آب های آرام و آبگیرهای راکد زندگی می کنند و بخش اصلی زنجیرهٔ غذایی را تشکیل می دهند. [ ۲] آنها از پسماندهٔ جلبکها و سایر موجودات ریز تغذیه می کنند و خودشان توسط موجودات کوچک دیگر خورده می شوند. اکثر اعضای شاخه مژک داران به وسیله برآمدگی های ریز مو مانندی که مژک ( پنیکول ) نامیده می شود حرکت می کنند.
پارامسی نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط آنتونی فان لیوونهوک هلندی که جزو پیشگامان علم تک یاخته شناسی بود، با میکروسکوپی که خودش ساخته بود، مشاهده شد. [ ۳]
حرکت پارامسی به این صورت است که اگر ضربان به سمت عقب باشد، حرکت جاندار به سمت جلو است و اگر ضربان به سمت جلو باشد، حرکت به سمت عقب است. اگر ضربان مایل باشد جانور به دور خود می چرخد و در همین حالت به سمت جلو و عقب حرکت می کند. [ ۴] پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد، زیرا غشای ( پوستهٔ ) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می گیرد.
پارامسی دو نوع هسته دارد. هستهٔ بزرگ ماکرونوکلئوس نامیده می شود و فعالیت هایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می کند. هستهٔ کوچک تر میکرونوکلئوس می باشد و تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین میکرونوکلئوس است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می شوند. این فرایند گشنگیری نامیده می شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم ها می باشند.
واکوئل انقباضی ( یا ضربان دار ) در پارامسی، برای بیرون راندن آب و مواد دفعی به کار می رود. واکئول انقباضی شکلی شبیه به ستاره دارد.
پارامسی ها هتروتروف هستند. یعنی باید از غذا برای کسب انرژی استفاده کنند.
در پارامسی، ذرات غذا وارد شیار دهانی می شوند و در اثر زنش مژک ها به انتهای آن می روند. در انتهای شیار دهانی، ذرات غذا به روش آندوسیتوز جذب می شوند و واکئول غذایی در سیتوپلاسم شکل می گیرد. واکئول غذایی تا زمانی که هضم شود در سیتوپلاسم باقی می ماند. این واکوئل در سیتوپلاسم شروع به حرکت می کند و اندامک های لیزوزوم به سطح واکوئل غذایی چسبیده و آنزیم های گوارشی خود را وارد واکوئل غذایی می کنند و باعث تشکیل واکوئل گوارشی می شوند. سپس ذرات غذایی قابل دریافت، توسط پارامسی جذب شده و ذرات غذایی تجزیه نشده و گوارش نیافته، توسط واکوئل دفعی و از طریق منفذ دفعی با روش اگزوسیتوز دفع می شوند. [ ۵] [ ۶] ناحیهٔ تورفته و کنگره دار، یعنی جایی که غذا وارد پارامسی می شود، شیار دهانی نام دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپارامسی نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط آنتونی فان لیوونهوک هلندی که جزو پیشگامان علم تک یاخته شناسی بود، با میکروسکوپی که خودش ساخته بود، مشاهده شد. [ ۳]
حرکت پارامسی به این صورت است که اگر ضربان به سمت عقب باشد، حرکت جاندار به سمت جلو است و اگر ضربان به سمت جلو باشد، حرکت به سمت عقب است. اگر ضربان مایل باشد جانور به دور خود می چرخد و در همین حالت به سمت جلو و عقب حرکت می کند. [ ۴] پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد، زیرا غشای ( پوستهٔ ) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می گیرد.
پارامسی دو نوع هسته دارد. هستهٔ بزرگ ماکرونوکلئوس نامیده می شود و فعالیت هایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می کند. هستهٔ کوچک تر میکرونوکلئوس می باشد و تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین میکرونوکلئوس است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می شوند. این فرایند گشنگیری نامیده می شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم ها می باشند.
واکوئل انقباضی ( یا ضربان دار ) در پارامسی، برای بیرون راندن آب و مواد دفعی به کار می رود. واکئول انقباضی شکلی شبیه به ستاره دارد.
پارامسی ها هتروتروف هستند. یعنی باید از غذا برای کسب انرژی استفاده کنند.
در پارامسی، ذرات غذا وارد شیار دهانی می شوند و در اثر زنش مژک ها به انتهای آن می روند. در انتهای شیار دهانی، ذرات غذا به روش آندوسیتوز جذب می شوند و واکئول غذایی در سیتوپلاسم شکل می گیرد. واکئول غذایی تا زمانی که هضم شود در سیتوپلاسم باقی می ماند. این واکوئل در سیتوپلاسم شروع به حرکت می کند و اندامک های لیزوزوم به سطح واکوئل غذایی چسبیده و آنزیم های گوارشی خود را وارد واکوئل غذایی می کنند و باعث تشکیل واکوئل گوارشی می شوند. سپس ذرات غذایی قابل دریافت، توسط پارامسی جذب شده و ذرات غذایی تجزیه نشده و گوارش نیافته، توسط واکوئل دفعی و از طریق منفذ دفعی با روش اگزوسیتوز دفع می شوند. [ ۵] [ ۶] ناحیهٔ تورفته و کنگره دار، یعنی جایی که غذا وارد پارامسی می شود، شیار دهانی نام دارد.
wiki: پارامسی