پاراسلسوس

دانشنامه عمومی

پاراسلسوس ( به انگلیسی: Paracelsus ) ، ( زاده شده با نام: تئوفراستوس فیلیپوس آورلوس بومباستوس فون هوهنهایم، Theophrastus Phillippus Aureolus Bombastus von Hohenheim ) ، ( زادهٔ ۱۱ دسامبر یا ۱۷ نوامبر ۱۴۹۳ در آین سیدن، سوئیس - درگذشتهٔ ۲۴ سپتامبر ۱۵۴۱ در سالزبورگ، اتریش ) ، پزشک و کیمیاگر و گیاه شناس و ستاره شناس سوئیسی - آلمانی در دوران رنسانس بود.
پاراسلسوس به معنی فرا سلسوس می باشد. سلسوس نام یک طبیب برجستهٔ رومی بوده که پاراسلسوس خود را از او برتر می دانست.
او کتابی با نام بیماری معدنچی ها و دیگر امراض آنها نوشت که آن را می توان نخستین نمونهٔ شاخه ای از دانش پزشکی دانست که بعدها با نام طب کار شناخته شد. [ ۱] همچنین نشان داد که بیماری کارگران معادن بر اثر استشمام بخارهای سنگ فلزاتی است که با آنها سروکار دارند و نه ( بر اساس عقیده رایج ) ارواحی که در کوه ها پنهان شده اند.
وی نخستین کسی بود که علائم بیماری سفلیس را درست تشریح کرد. نیز روش درمانی او نشان می دهد که از نوعی شیوه هومئوپاتی برای درمان استفاده می کرده است و او را می توان از پیشروان در این زمینه دانست. او کسی بود که اولین بار نام zincum را بر روی فلز روی نهاد که تا امروز در زبان های اروپایی بکار می رود. پاراسلسوس به مسائل ماورالطبیعی و ارتباط با ارواح علاقه داشته است. مطالعه زندگی وی نشان می دهد که با مسائل عرفانی و متافیزیک مرتبط بوده تا حدی که برخی وی را پدیدآورندهٔ اصلی فرقه روزی کروسیان ( انجمن صلیب و گل رز ) می دانند.
پاراسلسوس تأکید داشت که علم شفا در دست طبیبان و روحانیان دانشگاه رفته نیست. [ ۲] کارهای او تهدید آشکاری برای موقعیت اجتماعی و اقتصادی عالمان و عاملان طب رسمی بود. در سال ۱۵۲۶ از او دعوت شد تا استاد پزشکی دانشگاه بازل شود. او از این کرسی برای حملاتی شدید به طب دانشگاهی استفاده کرد تا جایی که در سال ۱۵۲۷، در اقدامی نمایشی برای تحقیر مراجع طب قدیم، نسخه ای از کتاب قانون ابن سینا را که از متون درسی طب جالینوس بود در برابر دیدگان همگان به آتش افکند. مدت زمان تدریس او در دانشگاه پزشکی طولی نکشید و او پس از آن تا پایان زندگی اش، طبیب فقیر دوره گردی شد که افکار مخالفش را همه جا جار می زد. [ ۳] او نوشته های جالینوس را نیز آتش زد. [ ۴]
یکی از مواردی که پاراسلسوس را از جامعه پزشکی طرد کرد این بود که او اصرار داشت که «جراح نمی شود که طبیب نباشد»، حال آنکه در دوران او پزشکان به جراحی به چشم حقارت می نگریستند. [ ۵]
عکس پاراسلسوسعکس پاراسلسوس

پاراسلسوس (دهانه). پاراسلسوس یک دهانه برخوردی در ماه است.
این دهانه ۸ دهانه اقماری دارد. [ ۱]
عکس پاراسلسوس (دهانه)

پاراسلسوس (فیلم). «پاراسلسوس» ( انگلیسی: Paracelsus ( film ) ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی گئورگ ویلهلم پابست است که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ورنر کراوس و برنهارد گوتزکه اشاره کرد.
عکس پاراسلسوس (فیلم)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پاراسِلْسوس (۱۴۹۳م ـ۱۵۴۱)(Paracelsus)
پاراسِلْسوس
(نام اصلی: تئوفراستوس بومباستوس فان هوئنهایم). پزشک، کیمیاگر، و دانشمند سوئیسی. عقیده داشت مواد معدنی و شیمیایی مصارف طبی دارند (شیمی پزشکی). برای نخستین بار از تنتور تریاک برای مهار درد استفاده کرد. او عوامل بیرونی را در پیدایش بیماری ها دخیل می دانست و نظریۀ ایجاد بیماری به علت برهم خوردن تعادل مزاج ها را رد کرد. این نظریه باعث شد روش های درمانی جدید جایگزین روش های قدیمی، مثل حجامت، شده و عرضۀ نظریات جدید دربارۀ منشأ عفونت ممکن شود. پاراسلسوس پزشک بسیار موفقی بود. توصیفات او از بیماری معدنچی ها باعث شد تا برای اولین بار سیلیکوز و سل به منزلۀ خطرات شغلی شناخته شوند. او گواتر را به مثابۀ نوعی بیماری بومی شناسایی کرد و آن را با مواد معدنی موجود در آب مرتبط دانست. همچنین، برخلاف نظریات آن زمان که داءالرقص (نوعی بیماری دستگاه عصبی) را علامت تسخیر بیمار به دست ارواح می دانستند، برای آن شرحی پزشکی نوشت. او برای نخستین بار شکل مادرزادی سیفلیس را از نوع عفونت زای آن متمایز کرد و نشان داد که می توان با تجویز مقادیر کنترل شده ای از ترکیبات جیوه بیماری را درمان کرد. پاراسلسوس در آینزیدلن، واقع در کانتون اشویتس، زاده شد و مثل بسیاری از معاصران خود به دانشجویی سرگردان بدل شد. در وین، بازل و چندین دانشگاه ایتالیا تحصیل کرد. در ونیز و هلند جراح ارتش بود و گفته می شود به انگلستان، اسکاتلند، روسیه، مصر، و قسطنطنیه هم سفر کرد. پاراسلسوس هنگام طبابت در بازلِ اتریش به درجۀ استادی پزشکی رسید (۱۵۲۷)، ولی با تدریس به زبان آلمانی به جای لاتینی، به سایر اساتید بی حرمتی کرد و پس از حملات شدید به کتاب های درسی رایج در پزشکی، آثار جالینوس و ابن سینا را در ملأ عام آتش زد و بدین ترتیب مجبور شد در ۱۵۲۸ بازل را ترک کند. در ۱۵۴۱، پزشک دوک ارنستِ باواریا شد. او در اروپای قرون وسطا نظریۀ کیمیاگران مسلمان را ترویج می کرد. این کیمیاگران عقیده داشتند ماده از سه عنصر نمک، گوگرد، و جیوه تشکیل می شود. پژوهش های او در کیمیاگری کمک کرد این علم به شیمی تبدیل شود. نتیجۀ این امر به ساخت ترکیبات غیرسمی تازه ای منجر شد که مصارف پزشکی داشتند. او از واکنش های شیمیایی فلزات ترکیبات جدیدی به دست آورد و ترکیبات آلی گوناگونی، ازجمله اتر، را توصیف کرد. پاراسلسوس از نخستین کسانی بود که روش های آزمایشگاهی پیشرفته ای، مثل تغلیظ الکل با انجماد، را ابداع کرد. همچنین، نوعی روش نام گذاری برای ترکیبات شناخته شده ای ابداع کرد که دقیقاً مشخص نبودند. تلاش او برای طبقه بندی مواد شیمیایی براساس حساسیت آن ها به فرایندهای مشابه، اولین تلاش از این نوع بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس