پارادوکس غنی سازی ( به انگلیسی: Paradox of enrichment ) اصطلاحی از بوم شناسی جمعیت است که توسط مایکل روزنزوایگ در سال ۱۹۷۱ ابداع شد. [ ۱] وی تأثیری را در شش مدل شکارچی - شکار توضیح داد که در آن افزایش غذای موجود برای طعمه، سبب بی ثباتی جمعیت شکارچی می شود. یک مثال رایج این است که اگر غذای طعمه ای مانند خرگوش بیش از حد باشد، جمعیت آن بدون محدودیت رشد می کند و سبب می شود که جمعیت شکارچی ( مانند سیاهگوش ) به طور ناپایدار بزرگ شود. این موضوع ممکن است سبب کاهش شدید ( سقوط ) در جمعیت شکارچیان شود و احتمالاً سبب ریشه کنی محلی یا حتی انقراض گونه شود.
اصطلاح "پارادوکس ( تناقض ) " از آن زمان برای توصیف این اثر به روش های کمی متناقض استفاده شده است. مفهوم اصلی کنایه بود؛ با تلاش برای افزایش گنجایش برد در یک اکوسیستم، می توان به طور مرگبار آن را نامتعادل کرد. از آن زمان، برخی از نویسندگان از این کلمه برای توصیف تفاوت بین برهم کنش های شکارچی - شکار مدل سازی شده و واقعی استفاده کردند.
روزنزوایگ از مدل های معادله دیفرانسیل معمولی برای توصیف تغییرهای جمعیت طعمه استفاده کرد. غنی سازی به معنای افزایش گنجایش برد طعمه و نشان دادن بی ثباتی جمعیت طعمه، معمولاً در یک چرخه محدود، در نظر گرفته شد.
رفتار چرخه ای پس از بی ثباتی در مقاله بعدی ( مه ۱۹۷۲ ) [ ۲] و بحث ( گیلپین و روزنزوایگ ۱۹۷۲ ) به طور کامل تری مورد بررسی قرار گرفت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح "پارادوکس ( تناقض ) " از آن زمان برای توصیف این اثر به روش های کمی متناقض استفاده شده است. مفهوم اصلی کنایه بود؛ با تلاش برای افزایش گنجایش برد در یک اکوسیستم، می توان به طور مرگبار آن را نامتعادل کرد. از آن زمان، برخی از نویسندگان از این کلمه برای توصیف تفاوت بین برهم کنش های شکارچی - شکار مدل سازی شده و واقعی استفاده کردند.
روزنزوایگ از مدل های معادله دیفرانسیل معمولی برای توصیف تغییرهای جمعیت طعمه استفاده کرد. غنی سازی به معنای افزایش گنجایش برد طعمه و نشان دادن بی ثباتی جمعیت طعمه، معمولاً در یک چرخه محدود، در نظر گرفته شد.
رفتار چرخه ای پس از بی ثباتی در مقاله بعدی ( مه ۱۹۷۲ ) [ ۲] و بحث ( گیلپین و روزنزوایگ ۱۹۷۲ ) به طور کامل تری مورد بررسی قرار گرفت. [ ۳]
wiki: پارادوکس غنی سازی