پادوا، شهر (Padua)
پادوا، شهر
پادوا، شهر
(نام باستانی: پاتاویوم) واقع در ونتو، در شمال ایتالیا، واقع در بخش آبراه سازی شدۀ رود باکّیلیونه، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب ونیز. جمعیت آن ۲۰۹,۶۴۱ نفر است (۲۰۰۱). صنایع آن عبارت اند از ماشین سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی. گالیله، ستاره شناس، در دانشگاه آن (تأسیس ۱۲۲۲) تدریس می کرد. بناهای پادوا عبارت اند از پالاتسو دِلا راجونه، بازیلیکای آنتونیوی قدیس، و باغ های گیاه شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند. آلاریک، پادشاه ویزیگوت ها، در اوایل قرن ۵م و آتیلا، پادشاه هون ها، در ۴۵۲م این شهر را غارت کردند. شهر مزبور در ۱۳۱۸م به خاندان کارّارا و در ۱۴۰۵م به ونیز انتقال یافت. فرانسویان در ۱۷۹۷ آن را تصرف کردند. در ۱۸۱۴ به اتریش واگذار شد و سرانجام در ۱۸۶۶ بخشی از ایتالیا شد. کلیسای جامع (قرون ۱۶ تا ۱۸ پادوا)، تعمید گاهی از قرن ۱۲م دارد. بازیلیکای گوتیک رومی وار آنتونیوی قدیس، که مقبرۀ قدیس در آن قرار دارد، با شش گنبد بیزانسی جالب ترین بنای شهر است. محراب بلند آن برنزکاری هایی دارد که کار دوناتلو است و تندیس سواره گاتاملاتای او در میدان مقابل کلیسا قد برافراشته است.
پادوا، شهر
پادوا، شهر
(نام باستانی: پاتاویوم) واقع در ونتو، در شمال ایتالیا، واقع در بخش آبراه سازی شدۀ رود باکّیلیونه، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب ونیز. جمعیت آن ۲۰۹,۶۴۱ نفر است (۲۰۰۱). صنایع آن عبارت اند از ماشین سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی. گالیله، ستاره شناس، در دانشگاه آن (تأسیس ۱۲۲۲) تدریس می کرد. بناهای پادوا عبارت اند از پالاتسو دِلا راجونه، بازیلیکای آنتونیوی قدیس، و باغ های گیاه شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند. آلاریک، پادشاه ویزیگوت ها، در اوایل قرن ۵م و آتیلا، پادشاه هون ها، در ۴۵۲م این شهر را غارت کردند. شهر مزبور در ۱۳۱۸م به خاندان کارّارا و در ۱۴۰۵م به ونیز انتقال یافت. فرانسویان در ۱۷۹۷ آن را تصرف کردند. در ۱۸۱۴ به اتریش واگذار شد و سرانجام در ۱۸۶۶ بخشی از ایتالیا شد. کلیسای جامع (قرون ۱۶ تا ۱۸ پادوا)، تعمید گاهی از قرن ۱۲م دارد. بازیلیکای گوتیک رومی وار آنتونیوی قدیس، که مقبرۀ قدیس در آن قرار دارد، با شش گنبد بیزانسی جالب ترین بنای شهر است. محراب بلند آن برنزکاری هایی دارد که کار دوناتلو است و تندیس سواره گاتاملاتای او در میدان مقابل کلیسا قد برافراشته است.
wikijoo: پادوا،_شهر