لغت نامه دهخدا
پاده بان. [ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) گله بان. شبان. چوپان. || پاسبان. نگاهبان. فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) ۱ - گله بان چوپان شبان. ۲ - پاسبان نگاهبان .
گله بان شبان فرهنگ معین
( ~. ) (اِمر. ) ۱ - گله بان ، چوپان . ۲ - پاسبان ، نگاهبان . فرهنگ عمید
۱. گله بان، شبان، چوپان.
۲. نگهبان، پاسبان. 