پادفرهنگ دههٔ ۱۹۶۰ ( انگلیسی: Counterculture of the 1960s ) به پدیده فرهنگی ضد حاکمیتی گفته می شود که اواسط دهه ۱۹۶۰ در جهان غرب آغاز شد و تا اوایل دهه ۱۹۷۰ ادامه یافت. شهرهای لندن، نیویورک و سانفرانسیسکو در این جنبش محوریت داشتند. با پیشرفت قابل ملاحظهٔ جنبش حقوق مدنی آمریکایی های آفریقایی تبار ( ۶۸–۱۹۵۵ ) ، جنبش پادفرهنگ در آمریکا شتاب بیشتری یافت و با تشدید جنگ ویتنام در همان سال، موج گرایش های ضد حاکمیتی وجهی انقلابی و تعیین کننده یافت.
... [مشاهده متن کامل]
با پیشرفت جنبش، تنش های اجتماعی گسترده ای در مورد مسائل دیگر شکل گرفت و به سمت تفاوت های نسلی در مورد احترام به فرد، تمایلات جنسی انسان، حقوق زنان، اقتدار سنتی، تفکیک نژادی، حقوق رنگین پوستان، تجربهٔ روانگردان ها و تعابیر متفاوت از رؤیای آمریکایی کشیده شد. بسیاری از جنبش های کلیدی مرتبط به این مسائل در دل جنبش پادفرهنگ ۱۹۶۰ متولد شدند.
جنبش پادفرهنگ منجر به ظهور اشکال فرهنگی جدید و خرده فرهنگ پویا شد که فردیت و تجربه را گرامی می داشتند و پذیرای سبک زندگی های نامتعارف از جمله هیپی و بوهمینیسم مدرن بودند. کاهش استفاده از کت و شلوار و مخصوصاً کلاه، عادی سازی موهای بلند باز برای زنان و مردان و رواج لباس های سنتی، دامن های کوتاه تا بالای زانو و شلوارهای جین از جمله تحولاتی بود که این جنبش در زمینهٔ مد ایجاد کرد.
شکاف نسلی شاید هرگز بیشتر از دوران پادفرهنگ نبود. بخش بزرگی از شکاف نسلی در این دوران ناشی از تغییر و تحول مد و مدل مو بود که به آسانی توسط جوانان پذیرفته شد، اما غالباً توسط قدیمی ها تمسخر می شد. این تحولات شامل سبک موهای بسیار بلند برای مردان، مدل موی افرو برای سیاه پوستان، پوشیدن لباس های باز توسط زنان در ملاء عام بود. همچنین، لباس های غیررسمی کاربردی و راحت از جمله شلوارهای جین جایگزین کت و شلوار شدند.
در این دوران استفاده از ماری جوآنا عمدتاً توسط دانشجویان در محوطه های دانشگاهی به سرعت در حال گسترش بود. با طبقه بندی ماری جوانا به عنوان ماده مخدر و اعمال مجازات های کیفری شدید برای استفاده از آن، عمل کشیدن ماری جوانا و به طور کلی آزمایش مواد روانگردان جدید که به صورت آکادمیک دنبال می شد، به صورت زیرزمینی ادامه یافت.
رویارویی بین دانشجویان و سایر فعالان با مجریان قانون به یکی از ویژگی های بارز آن دوران تبدیل شد. بسیاری از جوانان بی اعتمادی عمیقی نسبت به پلیس پیدا کردند و عباراتی مانند «خوک» و «فوز» به عنوان القاب تحقیرآمیز پلیس دوباره ظاهر شد و به کلمات کلیدی در فرهنگ لغت جنبش پادفرهنگ تبدیل شد. بی اعتمادی به پلیس تنها به دلیل ترس از خشونت پلیس در جریان اعتراضات سیاسی نبود، بلکه بخشی از این بی اعتمادی ناشی از فساد عمومی پلیس ( به ویژه انتشار شواهد نادرست ) بود. در ایالات متحده، تنش بین عناصر پادفرهنگ و مجریان قانون در بسیاری از موارد به نقطه شکست رسید، از جمله: اعتراضات دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ در شهر نیویورک، اعتراضات کنوانسیون ملی دموکرات در سال ۱۹۶۸ در شیکاگو، دستگیری و زندانی شدن جان سینکلر در میشیگان و کشتار دانشگاه کنت در دانشگاه ایالتی کنت در اوهایو، جایی که گارد ملی به عنوان جانشین پلیس وارد عمل شد. تخلفات پلیس در این دوره در بریتانیا نیز یک موضوع مداوم بود.
... [مشاهده متن کامل]
با پیشرفت جنبش، تنش های اجتماعی گسترده ای در مورد مسائل دیگر شکل گرفت و به سمت تفاوت های نسلی در مورد احترام به فرد، تمایلات جنسی انسان، حقوق زنان، اقتدار سنتی، تفکیک نژادی، حقوق رنگین پوستان، تجربهٔ روانگردان ها و تعابیر متفاوت از رؤیای آمریکایی کشیده شد. بسیاری از جنبش های کلیدی مرتبط به این مسائل در دل جنبش پادفرهنگ ۱۹۶۰ متولد شدند.
جنبش پادفرهنگ منجر به ظهور اشکال فرهنگی جدید و خرده فرهنگ پویا شد که فردیت و تجربه را گرامی می داشتند و پذیرای سبک زندگی های نامتعارف از جمله هیپی و بوهمینیسم مدرن بودند. کاهش استفاده از کت و شلوار و مخصوصاً کلاه، عادی سازی موهای بلند باز برای زنان و مردان و رواج لباس های سنتی، دامن های کوتاه تا بالای زانو و شلوارهای جین از جمله تحولاتی بود که این جنبش در زمینهٔ مد ایجاد کرد.
شکاف نسلی شاید هرگز بیشتر از دوران پادفرهنگ نبود. بخش بزرگی از شکاف نسلی در این دوران ناشی از تغییر و تحول مد و مدل مو بود که به آسانی توسط جوانان پذیرفته شد، اما غالباً توسط قدیمی ها تمسخر می شد. این تحولات شامل سبک موهای بسیار بلند برای مردان، مدل موی افرو برای سیاه پوستان، پوشیدن لباس های باز توسط زنان در ملاء عام بود. همچنین، لباس های غیررسمی کاربردی و راحت از جمله شلوارهای جین جایگزین کت و شلوار شدند.
در این دوران استفاده از ماری جوآنا عمدتاً توسط دانشجویان در محوطه های دانشگاهی به سرعت در حال گسترش بود. با طبقه بندی ماری جوانا به عنوان ماده مخدر و اعمال مجازات های کیفری شدید برای استفاده از آن، عمل کشیدن ماری جوانا و به طور کلی آزمایش مواد روانگردان جدید که به صورت آکادمیک دنبال می شد، به صورت زیرزمینی ادامه یافت.
رویارویی بین دانشجویان و سایر فعالان با مجریان قانون به یکی از ویژگی های بارز آن دوران تبدیل شد. بسیاری از جوانان بی اعتمادی عمیقی نسبت به پلیس پیدا کردند و عباراتی مانند «خوک» و «فوز» به عنوان القاب تحقیرآمیز پلیس دوباره ظاهر شد و به کلمات کلیدی در فرهنگ لغت جنبش پادفرهنگ تبدیل شد. بی اعتمادی به پلیس تنها به دلیل ترس از خشونت پلیس در جریان اعتراضات سیاسی نبود، بلکه بخشی از این بی اعتمادی ناشی از فساد عمومی پلیس ( به ویژه انتشار شواهد نادرست ) بود. در ایالات متحده، تنش بین عناصر پادفرهنگ و مجریان قانون در بسیاری از موارد به نقطه شکست رسید، از جمله: اعتراضات دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ در شهر نیویورک، اعتراضات کنوانسیون ملی دموکرات در سال ۱۹۶۸ در شیکاگو، دستگیری و زندانی شدن جان سینکلر در میشیگان و کشتار دانشگاه کنت در دانشگاه ایالتی کنت در اوهایو، جایی که گارد ملی به عنوان جانشین پلیس وارد عمل شد. تخلفات پلیس در این دوره در بریتانیا نیز یک موضوع مداوم بود.
