پادشه پسر. [ دْ / دِ ش َه ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) شاهزاده. پادشاه زاده. پسر پادشاه : مسکین در این سخن که پادشه پسری به صید از لشکریان دورافتاده. ( گلستان ).
