پادشاهی یونان ( به یونانی:Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος ) ، دولتی بود که در ۱۸۳۲ میلادی کنوانسیون لندن توسط ابرقدرت های اروپایی ( بریتانیا، فرانسه و روسیه ) تأسیس شد. این حکومت رسماً با پیمان قسطنطنیه به وجود آمد و همچنین، با این پیمان، استقلال کامل خود از امپراتوری عثمانی را بدست آورد. این واقعه به عنوان تولد اولین دولت کاملاً مستقل یونانی پس از سقوط امپراتوری بیزانس توسط عثمانی ها در اواسط قرن ۱۵ میلادی، شناخته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
این پادشاهی جانشین جمهوری اول یونان بعد از جنگ استقلال این کشور شد و تا ۱۹۲۴ میلادی به طول انجامید. در ۱۹۲۴ پادشاهی از میان رفت و جمهوری دوم یونان تأسیس شد؛ اگرچه، پادشاهی دوباره احیا گردید و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۷ میلادی به حیات خویش ادامه داد، اما باز در ۱۹۶۷ سرنگون شد و جای آن را خونتای نظامی یونان گرفت. با پایان عمر حکومت نظامی، جمهوری سوم یونان جایگزین آن شد که تا امروز نیز بر یونان حکومت می کند.
سیاست یونان در قرن ۱۹ میلادی با مسائل ملی گره خورده بود. یونانی ها رویای تسلط بر سراسر سرزمین های یونانی را در سر می پروراندند. سرزمینی که به گفتهٔ آن ها پایتختش قسطنطنیه بود. این عقیده به نظریهٔ بزرگ ( عقیدهٔ مگالی ) معروف گردید و از طرفی موجب جنگ با امپراتوری عثمانی بر سر نواحی یونانی زبان شد.
شاه اوتو خیلی زود حکومت استبدادی خود را در یونان برقرار کرد. در اعتراض به نظام دیکتاتوری وی، انقلابی در یونان رخ داد که منجر به برکناری او شد. یونانی ها از ملکه ویکتوریا، فرمانروای بریتانیا، خواستند که پسرش آلفرد را به عنوان شاه آنان برگزیند. انگلیسی ها این را نپذیرفتند؛ در عوض، شاهزاده ای دانمارکی را به نام شاه جرج اول به سلطنت یونان نشاندند و در عوض پیشنهاد سخاوتمندانه یونانی ها، جزایر ایونی را به یونان تحویل دادند.
در پادشاهی یونان، وارث تاج و تخت لقب ولیعهد را داشت و همچنین عنوان دوک اسپارت را نیز با خود یدک می کشید.
... [مشاهده متن کامل]
این پادشاهی جانشین جمهوری اول یونان بعد از جنگ استقلال این کشور شد و تا ۱۹۲۴ میلادی به طول انجامید. در ۱۹۲۴ پادشاهی از میان رفت و جمهوری دوم یونان تأسیس شد؛ اگرچه، پادشاهی دوباره احیا گردید و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۶۷ میلادی به حیات خویش ادامه داد، اما باز در ۱۹۶۷ سرنگون شد و جای آن را خونتای نظامی یونان گرفت. با پایان عمر حکومت نظامی، جمهوری سوم یونان جایگزین آن شد که تا امروز نیز بر یونان حکومت می کند.
سیاست یونان در قرن ۱۹ میلادی با مسائل ملی گره خورده بود. یونانی ها رویای تسلط بر سراسر سرزمین های یونانی را در سر می پروراندند. سرزمینی که به گفتهٔ آن ها پایتختش قسطنطنیه بود. این عقیده به نظریهٔ بزرگ ( عقیدهٔ مگالی ) معروف گردید و از طرفی موجب جنگ با امپراتوری عثمانی بر سر نواحی یونانی زبان شد.
شاه اوتو خیلی زود حکومت استبدادی خود را در یونان برقرار کرد. در اعتراض به نظام دیکتاتوری وی، انقلابی در یونان رخ داد که منجر به برکناری او شد. یونانی ها از ملکه ویکتوریا، فرمانروای بریتانیا، خواستند که پسرش آلفرد را به عنوان شاه آنان برگزیند. انگلیسی ها این را نپذیرفتند؛ در عوض، شاهزاده ای دانمارکی را به نام شاه جرج اول به سلطنت یونان نشاندند و در عوض پیشنهاد سخاوتمندانه یونانی ها، جزایر ایونی را به یونان تحویل دادند.
در پادشاهی یونان، وارث تاج و تخت لقب ولیعهد را داشت و همچنین عنوان دوک اسپارت را نیز با خود یدک می کشید.
