پادشاهی کنگو

پادشاهی کنگو ( کنگوئی: Kongo dya Ntotila[ ۶] [ ۷] یا Wene wa Kongo; پرتغالی: Reino do Congo ) پادشاهی ای واقع در آفریقای مرکزی در شمال آنگولای امروزی، بخش غربی جمهوری دموکراتیک کنگو، جمهوری کنگو و همچنین جنوبی ترین بخش گابن بود. در بیشترین حد خود از اقیانوس اطلس در غرب به رودخانه کوانگو در شرق و از رودخانه کنگو در شمال به رودخانه کوانزا در جنوب می رسید. پادشاهی شامل چندین استان تحت حکومت مستقیم منیکونگو ( به معنای ارباب یا حکمران پادشاهی کنگو ) بود. البته حوزه نفوذ آن به پادشاهی های همسایه از جمله نگویو، کاگونگو، لوآنگو، اندونگا نیز گسترش یافته بود. [ ۵]
از سال ۱۳۹۰ تا ۱۸۵۷ میلادی به صورت ایالتی مستقل وجود داشت. و از ۱۸۵۷ تا ۱۹۱۴ نیز به عنوان دولت خراجگزار پادشاهی پرتغال عمل می کرد. در سال ۱۹۱۴ پرتغال پس از سرکوب یک شورش در کنگو عنوان داری آن حکومت را رها کرد. عنوان شاه کنگو بین سال های ۱۹۱۵ تا ۱۹۷۵ بازگردانی شد اما فقط در قالب مقام افتخاری و بدون قدرت واقعی. قلمروهای باقی مانده از پادشاهی به ترتیب با ادغام با آنگولا و تحت الحمایه کابیندا مستعمره شدند. [ ۸] فرقه امروزی بوندوی کنگو از احیای پادشاهی از طریق جدایی از آنگولا، جمهوری کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو و گابن حمایت می کند.