پادشاهی چین

پادشاهی چین (۱۹۱۶ ۱۹۱۵). پادشاهی چین تلاشی کوتاه بود از سوی سیاستمدار و ژنرال چینی یوآن شیکای که از اواخر ۱۹۱۵ تا اوایل ۱۹۱۶ صورت داد تا دوباره حکومت پادشاهی را به چین بازگرداند و حکومت دودمان هانگشیان ( 洪憲皇帝 ) را در کشور آغاز کند. تلاش او دست آخر محکوم به شکست بود و تنها باعث عقب راندن جمهوری چین و سال ها درگیری میان سرداران نظامی شد.
پس از آنکه یوآن شیکای به عنوان دومین رئیس جمهور جمهوری چین به قدرت رسید گام های مهمی در جهت تحکیم قدرت و حذف رهبران مخالفان برداشت. او برای تضمین بیشتر حکومتش با قدرت های اروپایی و ژاپن وارد مذاکره و همکاری شد. در حدود سال ۱۹۱۵ فردی به نام یانگ دو را به همراه همکارانش نصب کرد تا جو را برای بازگشت حکومت پادشاهی آماده کنند. در ۱۱ دسامبر ۱۹۱۵ یوآن شیکای بدون مخالف به عنوان شاه برگزیده شد. یوآن در ظاهر مخالفت کرد اما در عمل نظرش را عوض کرد درنتیجه هنگامی که مجلس ملی دوباره همان روز از او درخواست کرد او بی درنگ پذیرفت. [ ۱] در ۱۲ دسامبر یوآن با همراهی و پشتیبانی پسرش یوآن کدینگ خود را پادشاه بزرگ چین معرفی کرد ( نویسه های چینی ساده شده: 中华帝国大皇帝 ) و نام هانگشیان ( نویسه های چینی ساده شده: 洪宪 ) را برای سلسله برگزید. او آیین و مراسم ورود به قدرت را تا ۱ ژانویه ۱۹۱۶ عقب انداخت. او دستور داد تا لباس های منچو از فرهنگ حذف شود و به جای آن لباس قوم هان با اندکی تغییر به فرهنگ بازگردد. او لباس تازهٔ قوم هان را در نمایش های لباس به تن می کرد. حتی یکی از مراسم های نمایش لباس به دلیل معشوقهٔ کره ای او، به هم ریخت.
یوآن اندکی پس از به قدرت رسیدن به خویشاوندان و دوستان نزدیکش عنوان های حکومتی داد.
سال ۱۹۱۶ سال نخست حکومت هانگشیان و سال پنجم جمهوری بود اما پادشاه نه تنها مورد اعتراض انقلابیون قرار گرفت بلکه زیردستان نظامی او نیز سر ناسازگاری گذاشتند. زیردستان نظامی او بر این باور بودند که یوآن با رسیدن به قدرت دیگر نیازی به تکیه به قدرت نظامی ها نخواهد داشت.
استان ها یکی پس از دیگری به استقلال می رسیدند که نخستین آن ها یون نان بود. آن هایی که استقلال یافتند ارتش نگهبان ملی ( 護國軍 ) را تشکیل دادند. ژنرال های حامی یوآن که سربازهایشان از حکومت حقوق دریافت نکرده بودند در برابر ارتش نگهبان ملی، سرسختانه نایستادند درنتیجه ارتش یوآن با اینکه آموزش دیده تر بود دچار شکست های پی در پی شد.