پادشاهی پاگان

پادشاهی پاگان نخستین امپراتوری کشور برمه است که میان سال های ۸۴۹ تا ۱۲۸۷ میلادی بر سر کار بود.
چگونگی برپایی فرمانروایی پاگان بدین سان بود که مردمانی به نام بامار میان سال های ۵۰۰ تا ۹۵۰ و همزمان با فرمانروایی گروه نژادی پیو از شمال برمه به بخش مرکزی این سرزمین کوچیدند، اینان که اثرپذیرفته از بوداگرایی بودند در ۸۴۹ شهر باگان یا پاگان را بنیادنهادند و این آغاز پادشاهیشان بود.
نخستین پادشاه نیرومند ایشان آناوراهتا ( ۱۰۴۴ - ۱۰۷۷ میلادی ) بود که با شکست مون ها همهٔ برمه را پیوسته نمود. تا میانه های سدهٔ دوازدهم ترسایی بیشتر بخش قاره ای جنوب خاوری آسیا یا زیر فرمان امپراتوری خمر بود یا بخشی از پادشاهی پاگان.
پاگان ها به دست مغول ها از میان برداشته شدند، واپسین پادشاه نیرومند پاگان ناراتهیهاپاته که می اندیشید می توان جلوی لشکر مغول را بگیرد در ۱۲۷۷ در یون نان به پیشباز لشکر مغول رفت ولی در نبرد نگاسائونگیان در برابر دشمن خوردشد. پایان کار او هم به دست پسرش در ۱۲۸۷ رقم خورد و به دست فرزند کشته شد. این رویداد کار مغولان را آسان کرد و آنان در نبرد پاگان بر بخش بزرگی از پادشاهی پاگان ها چیره شدند. پادشاهان بازماندهٔ پاگان که چند صباحی بر تخت بودند بازیچهٔ مغول ها بودند.