پادشاهی هانتاوادی ( برمه ای: ဟံသာဝတီ နေပြည်တော် ) مملکتی بود که از سال ۱۲۸۷ تا ۱۵۳۹ و از ۱۵۵۰ تا ۱۵۵۲ جنوب برمه ( میانمار ) را تحت سلطه خود داشت. این پادشاهی مون زبان پس از فروپاشی پادشاهی پاگان در سال ۱۲۸۷ توسط شاه واررو بنیاد شد.
پادشاهی هانتاوادی اسماً جزئی از سلطنت سوخوتای و سلسله یوان مغول بود. پادشاهی هانتاوادی در سال ۱۳۳۰ رسماً از سوخوتای مستقل شد اما به شکل یک اتحادیه سست از سه مرکز قدرت منطقه ای بزرگ باقی ماند: دلتای ایراوادی، باگو و موتاما.
پادشاهان آن سلطه کمی بر والیان خود داشتند. موتاما از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۸ سر به شورش گذاشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپادشاهی هانتاوادی اسماً جزئی از سلطنت سوخوتای و سلسله یوان مغول بود. پادشاهی هانتاوادی در سال ۱۳۳۰ رسماً از سوخوتای مستقل شد اما به شکل یک اتحادیه سست از سه مرکز قدرت منطقه ای بزرگ باقی ماند: دلتای ایراوادی، باگو و موتاما.
پادشاهان آن سلطه کمی بر والیان خود داشتند. موتاما از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۸ سر به شورش گذاشت.
wiki: پادشاهی هانتاوادی