دولت معین یکی از قدیمی ترین دولت های عربی است که در یمن ایجاد گردیده است، و آغاز این دولت تقریباً از سال ۱۳۰۰ پیش از میلاد تا انقراض آن در سال ۶۳۰ پیش از میلاد به طول انجامیده است. دولت معین در شمال دولت سبا و دولت قتبان قرار داشته است. [ ۱]
از قسمت شمال شرقی آن عَدَن، از غرب جَوف، از سمت جنوب عربستان و ربع الخالی و در مشرق آن صنعا پایتخت کنونی یمن واقع بود.
از اوائل هزارهٔ اول پیش از میلاد مسیح تمدن کافی داشته و دولت مهمی تأسیس کرده بود که کتیبه ها و آثار زیادی از آن باقی مانده است. پایتخت این دولت قرنا یا ( قرنه ) بود که بعدها باسم معین «با فتح میم» معروف شد. در ابتدا و انتهای این دولت بسیار بحث شده و بعضی آن را بسیار قدیم و بعضی دیگر معاصر حکومت سبا دانسته اند. فرقهٔ اولی مبدأ آن دولت را از ۱۳ و انتهای آن را در قرن هفتم پیش از میلاد قرار می دهند. معینی ها در زمان قدرت خود خط شاهراه تجارتی شمال را تا آنجا که به خاک یک دولت مقتدری می رسد در تحت نفوذ و بلکه تصرف نظامی خود داشته و دسته های مهاجران معینی در طول خط برقرار کرده بودند. ضعف و انقراضی این دولت بر اثر تشکیل دولت سبا در سمت جنوبی آن و قدرت یافتن و حملاتش بر خاک معین پیش آمد. انقراض کلی دولت معین به هرحال در بین دو حد انتهای ۷۰۰ و ۵۵۰ پیش از میلاد باید واقع شده باشد. معینی ها تا آنجا که معلوم است از بدو امر پادشاهانی داشته اند که قریب ۲۸ یا ۲۹ نفر ( اسامی حداقل ۲۵ نفر ) از آن ها به وسیلهٔ کتیبه ها ذکر شده است؛ و گویا برخلاف سبأ و قتبان پیش تر از دورهٔ سلطنت حکومت کهنه نداشته اند.
معینی ها به علت توجه فراوان به بازرگانی پای از دایرهٔ کشور خویش فراتر نهاده سرزمین های دوردستی را در اطراف، به خصوص در شمال تحت تصرف خویش درآورده بودند. عمده ترین مستعمرات ایشان در شمال، یکی الُعلَی بود که مقدار فراوانی کتیبه معینی از آن به دست آمده است، دیگری شعرمَعَان در جنوب شرقی پترا بود. این شهر مسلماً توسط مهاجران معینی آباد شده و مرکز یکی از مستعمره های ایشان بوده است. کتیبه های معینی را علاوه بر این دو مرکز حتی در یونان می توان یافت؛ و این خود دلیل بر گسترش تمدن و بازرگانی منظم ایشان است. امروزه، تعداد کتیبه های معینی از چهار هزار فزون است. اختلاف عمده ای که معینیان و دیگر ساکنان یمن با شمالیان دارند این است که در جنوب، زندگی شهرنشینی رواج کامل داشته است و تعداد صحرانشینان به مراتب کمتر از شهریان بوده است. زندگی آنان اغلب به بازرگانی و کشاورزی می گذشته و طبیعتاً مجامع و خانواده های اشرافی هم که زاییده آن نوع زندگی است در میانشان فراوان بوده و ایشان بردگانی از تنگ دستان و ناتوانان نیز بر می گرفتند. طبقه روحانی نقش عمده ای بازی می کرد، یعنی علاوه بر تبلیغ آیین بت پرستی، در سیاست مملکت نیز دستی تمام داشت. در این میان، زنان ظاهراً از آزادی فراوانی برخوردار بودند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز قسمت شمال شرقی آن عَدَن، از غرب جَوف، از سمت جنوب عربستان و ربع الخالی و در مشرق آن صنعا پایتخت کنونی یمن واقع بود.
از اوائل هزارهٔ اول پیش از میلاد مسیح تمدن کافی داشته و دولت مهمی تأسیس کرده بود که کتیبه ها و آثار زیادی از آن باقی مانده است. پایتخت این دولت قرنا یا ( قرنه ) بود که بعدها باسم معین «با فتح میم» معروف شد. در ابتدا و انتهای این دولت بسیار بحث شده و بعضی آن را بسیار قدیم و بعضی دیگر معاصر حکومت سبا دانسته اند. فرقهٔ اولی مبدأ آن دولت را از ۱۳ و انتهای آن را در قرن هفتم پیش از میلاد قرار می دهند. معینی ها در زمان قدرت خود خط شاهراه تجارتی شمال را تا آنجا که به خاک یک دولت مقتدری می رسد در تحت نفوذ و بلکه تصرف نظامی خود داشته و دسته های مهاجران معینی در طول خط برقرار کرده بودند. ضعف و انقراضی این دولت بر اثر تشکیل دولت سبا در سمت جنوبی آن و قدرت یافتن و حملاتش بر خاک معین پیش آمد. انقراض کلی دولت معین به هرحال در بین دو حد انتهای ۷۰۰ و ۵۵۰ پیش از میلاد باید واقع شده باشد. معینی ها تا آنجا که معلوم است از بدو امر پادشاهانی داشته اند که قریب ۲۸ یا ۲۹ نفر ( اسامی حداقل ۲۵ نفر ) از آن ها به وسیلهٔ کتیبه ها ذکر شده است؛ و گویا برخلاف سبأ و قتبان پیش تر از دورهٔ سلطنت حکومت کهنه نداشته اند.
معینی ها به علت توجه فراوان به بازرگانی پای از دایرهٔ کشور خویش فراتر نهاده سرزمین های دوردستی را در اطراف، به خصوص در شمال تحت تصرف خویش درآورده بودند. عمده ترین مستعمرات ایشان در شمال، یکی الُعلَی بود که مقدار فراوانی کتیبه معینی از آن به دست آمده است، دیگری شعرمَعَان در جنوب شرقی پترا بود. این شهر مسلماً توسط مهاجران معینی آباد شده و مرکز یکی از مستعمره های ایشان بوده است. کتیبه های معینی را علاوه بر این دو مرکز حتی در یونان می توان یافت؛ و این خود دلیل بر گسترش تمدن و بازرگانی منظم ایشان است. امروزه، تعداد کتیبه های معینی از چهار هزار فزون است. اختلاف عمده ای که معینیان و دیگر ساکنان یمن با شمالیان دارند این است که در جنوب، زندگی شهرنشینی رواج کامل داشته است و تعداد صحرانشینان به مراتب کمتر از شهریان بوده است. زندگی آنان اغلب به بازرگانی و کشاورزی می گذشته و طبیعتاً مجامع و خانواده های اشرافی هم که زاییده آن نوع زندگی است در میانشان فراوان بوده و ایشان بردگانی از تنگ دستان و ناتوانان نیز بر می گرفتند. طبقه روحانی نقش عمده ای بازی می کرد، یعنی علاوه بر تبلیغ آیین بت پرستی، در سیاست مملکت نیز دستی تمام داشت. در این میان، زنان ظاهراً از آزادی فراوانی برخوردار بودند. [ ۲]
wiki: پادشاهی معین