پادشاهی بلغارستان که با نام های بلغارستان تزاری یا سومین پادشاهی بلغارستان تزاری و سومین امپراتوری بلغارستان ( به بلغاری:Царство България ) نیز شناخته می شود، پادشاهی مشروطه ای بود که در ۲۲ سپتامبر ۱۹۰۸ میلادی ( مطابق گاه‍شمار ژولینی ) پس از تبدیل شاهزاده نشین بلغارستان به پادشاهی، به وجود آمد. این اقدام توسط فردیناند انجام شد؛ کسی که، پس از اعلام استقلال بلغارستان، به عنوان تزار تاجگذاری کرد. هدف فردیناند اتحاد تمامی اقوام بلغار زیر یک لوا و پرچم بود؛ زیرا، تعدادی از نواحی بلغارها مطابق پیمان ۱۸۷۸ برلین در عوض استقلال بلغارستان، به امپراتوری عثمانی واگذار شده بود.
پادشاهی بلغارستان به دلیل نظامیگری و جنگ طلبی خود در بالکان معروف بود؛ به طوری که، به پروس بالکان شهرت یافت. برای چندین سال، بلغارستان ارتشی بیشتر از ۱ میلیون نفر سرباز را به وجود آورد؛ در حالی که، جمعیت آن تنها ۵ میلیون نفر بود. در دهه ۱۹۱۰ ( ۱۹۱۰–۱۹۲۰ ) ، بلغارستان سه جنگ مهم را پشت سر گذارد: جنگ اول بالکان، دومین جنگ بالکان و جنگ جهانی اول. پس از این سه واقعه، ارتش بلغارستان منحل گردید و توسط پیروزمندان جنگ جهانی اول ( متفقین ) وجود آن ممنوع شد و رؤیای اتحاد تمامی سرزمین های بلغارنشین نیز بر باد رفت. کم تر از دو دهه بعد، بلغارستان دوباره جنگ جدیدی را برای اتحاد بلغارستان بزرگ آغاز کرد و وارد جنگ جهانی دوم شد. این بار نیز بلغارستان طرف دولتهای شکست خورده ( دولت های محور ) را گرفت و به همین دلیل، با پایان جنگ، حکومت سلطنتی در این کشور منحل گردید ( ۱۹۴۶ میلادی ) و آخرین تزار بلغارستان نیز به تبعید فرستاده شد. به دنبال این واقعه، جمهوری خلق بلغارستان جای حکومت سلطنتی سابق را گرفت.
با وجود تأسیس یک سرزمین بلغارستان در ۱۸۷۸ میلادی، هنوز بخش قابل توجهی از جمعیت بلغارها تحت سلطه امپراتوری عثمانی خصوصاً در مقدونیه زندگی می کردند. در این بین، یونان و صربستان نیز هرکدام ادعای خاصی در مورد این منطقه داشتند. این اختلاف نظرات و درگیری ها، عاقبت به جنگ های بالکان در ۱۹۱۲ میلادی انجامید. بلغارستان که اینک با صربستان و یونان علیه امپراتوری عثمانی متحد شده بود، توانست در وهله اول تا قسطنطنیه پیشروی کند. هم زمان صرب ها و یونانی ها کلیه مقدونیه را فتح کردند. عثمانی ها در دسامبر ۱۹۱۲ خواهان صلح شدند. اما از آنجا که بلغارستان تلفات و خسارات بیشتری نسبت به دیگر متحدانش متحمل شده بود، لذا خواهان غنیمت و سرزمین های بیش تری شد. هنگامی که صربستان و یونان با این درخواست مخالفت کردند، بلغارستان به این دو حمله کرد و جنگ دوم بالکان آغاز شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپادشاهی بلغارستان به دلیل نظامیگری و جنگ طلبی خود در بالکان معروف بود؛ به طوری که، به پروس بالکان شهرت یافت. برای چندین سال، بلغارستان ارتشی بیشتر از ۱ میلیون نفر سرباز را به وجود آورد؛ در حالی که، جمعیت آن تنها ۵ میلیون نفر بود. در دهه ۱۹۱۰ ( ۱۹۱۰–۱۹۲۰ ) ، بلغارستان سه جنگ مهم را پشت سر گذارد: جنگ اول بالکان، دومین جنگ بالکان و جنگ جهانی اول. پس از این سه واقعه، ارتش بلغارستان منحل گردید و توسط پیروزمندان جنگ جهانی اول ( متفقین ) وجود آن ممنوع شد و رؤیای اتحاد تمامی سرزمین های بلغارنشین نیز بر باد رفت. کم تر از دو دهه بعد، بلغارستان دوباره جنگ جدیدی را برای اتحاد بلغارستان بزرگ آغاز کرد و وارد جنگ جهانی دوم شد. این بار نیز بلغارستان طرف دولتهای شکست خورده ( دولت های محور ) را گرفت و به همین دلیل، با پایان جنگ، حکومت سلطنتی در این کشور منحل گردید ( ۱۹۴۶ میلادی ) و آخرین تزار بلغارستان نیز به تبعید فرستاده شد. به دنبال این واقعه، جمهوری خلق بلغارستان جای حکومت سلطنتی سابق را گرفت.
با وجود تأسیس یک سرزمین بلغارستان در ۱۸۷۸ میلادی، هنوز بخش قابل توجهی از جمعیت بلغارها تحت سلطه امپراتوری عثمانی خصوصاً در مقدونیه زندگی می کردند. در این بین، یونان و صربستان نیز هرکدام ادعای خاصی در مورد این منطقه داشتند. این اختلاف نظرات و درگیری ها، عاقبت به جنگ های بالکان در ۱۹۱۲ میلادی انجامید. بلغارستان که اینک با صربستان و یونان علیه امپراتوری عثمانی متحد شده بود، توانست در وهله اول تا قسطنطنیه پیشروی کند. هم زمان صرب ها و یونانی ها کلیه مقدونیه را فتح کردند. عثمانی ها در دسامبر ۱۹۱۲ خواهان صلح شدند. اما از آنجا که بلغارستان تلفات و خسارات بیشتری نسبت به دیگر متحدانش متحمل شده بود، لذا خواهان غنیمت و سرزمین های بیش تری شد. هنگامی که صربستان و یونان با این درخواست مخالفت کردند، بلغارستان به این دو حمله کرد و جنگ دوم بالکان آغاز شد.
wiki: پادشاهی بلغارستان