پادشاهی افغانستان ( پشتو: د افغانستان واکمنان ) ، یک سلطنت مشروطه در جنوب و آسیای مرکزی بود که در سال ۱۹۲۶ به عنوان یک کشور از امارت افغانستان تأسیس شد. نخستین پادشاه، امان الله خان بود که هفت سال پس از به دست گرفتن قدرت، پادشاهی خود را اعلام کرد.
... [مشاهده متن کامل]
امیر امان الله خان مشتاق نوسازی افغانستان بود و چندین قیام را به رهبری مخالفان محافظه کار خود برانگیخت. یکی از این شورش ها در حالی که او در سال 1927 از اروپا بازدید می کرد آغاز شد. او به نفع برادرش عنایت الله خان، که تنها سه روز قبل از قدرت گرفتن رهبر شورش حبیب الله کلاکانی و بازگرداندن امارت، حکومت کرد، کناره گیری کرد.
پس از 10 ماه، محمد نادر، وزیر جنگ امان الله خان، از تبعید به هند بازگشت. ارتش او دولت سقاوی را سرنگون کرد و کابل را غارت کرد. پس از آن، نیروهای کلاکانی را دستگیر و اعدام کردند. محمد نادر پادشاهی را احیا کرد، در اکتبر 1929 به عنوان محمد نادرشاه به عنوان پادشاه افغانستان اعلام شد و در ادامه راه اصلاح طلبی آخرین پادشاه، امان الله خان را بازگرداند. جانشین او پسرش محمد ظاهر شاه شد که حکومتش از سال 1933 آغاز شد و 39 سال به طول انجامید. ظاهر شاه، آخرین پادشاه افغانستان، در نهایت توسط پسر عموی خود محمد داوود خان سرنگون شد که با موفقیت به سلطنت چند صد ساله پایان داد و یک جمهوری ایجاد کرد. تحت رهبری ظاهر شاه بود که دولت افغانستان به دنبال روابط با جهان خارج، به ویژه با اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه، بریتانیای کبیر و ایالات متحده بود.
در 27 سپتامبر 1934، در زمان ظاهر شاه، پادشاهی افغانستان به جامعه ملل پیوست. در طول جنگ جهانی دوم، افغانستان بی طرف ماند و سیاست دیپلماتیک عدم تعهد را دنبال کرد. اگر چه افغانستان در جنگ جهانی دوم بی طرف بود، اما روابطی با آلمان نازی داشت، اما پس از حمله انگلیس و شوروی به ایران این روابط قطع شد.
افغانستان در 29 اوت 1946 به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. در سال 1947، افغانستان تنها عضو سازمان ملل بود که به پذیرش پاکستان در سازمان ملل رای منفی داد. این بیشتر به دلیل درخواست پادشاهی برای پشتونستان انجام شد. نیکیتا خروشچف از پایتخت کابل دیدن کرد و در سال 1955 ادعاهای افغانها را در مورد پشتونستان تأیید کرد. افغانستان همچنین در سال 1961 به عضویت جنبش غیرمتعهدها درآمد. داوود خان، نخست وزیر افغانستان در آن زمان، برای توسعه صنایع مدرن و آموزش در کشور تلاش زیادی کرد. در جولای 1973، داود خان در حالی که ظاهرشاه در کشور نبود، کودتای بدون خونریزی انجام داد. ماه بعد، ظاهر شاه به امید اجتناب از یک جنگ داخلی، که رسماً پایان پادشاهی افغانستان و آغاز جمهوری را نشان داد، از سلطنت کنار رفت.
... [مشاهده متن کامل]
امیر امان الله خان مشتاق نوسازی افغانستان بود و چندین قیام را به رهبری مخالفان محافظه کار خود برانگیخت. یکی از این شورش ها در حالی که او در سال 1927 از اروپا بازدید می کرد آغاز شد. او به نفع برادرش عنایت الله خان، که تنها سه روز قبل از قدرت گرفتن رهبر شورش حبیب الله کلاکانی و بازگرداندن امارت، حکومت کرد، کناره گیری کرد.
پس از 10 ماه، محمد نادر، وزیر جنگ امان الله خان، از تبعید به هند بازگشت. ارتش او دولت سقاوی را سرنگون کرد و کابل را غارت کرد. پس از آن، نیروهای کلاکانی را دستگیر و اعدام کردند. محمد نادر پادشاهی را احیا کرد، در اکتبر 1929 به عنوان محمد نادرشاه به عنوان پادشاه افغانستان اعلام شد و در ادامه راه اصلاح طلبی آخرین پادشاه، امان الله خان را بازگرداند. جانشین او پسرش محمد ظاهر شاه شد که حکومتش از سال 1933 آغاز شد و 39 سال به طول انجامید. ظاهر شاه، آخرین پادشاه افغانستان، در نهایت توسط پسر عموی خود محمد داوود خان سرنگون شد که با موفقیت به سلطنت چند صد ساله پایان داد و یک جمهوری ایجاد کرد. تحت رهبری ظاهر شاه بود که دولت افغانستان به دنبال روابط با جهان خارج، به ویژه با اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه، بریتانیای کبیر و ایالات متحده بود.
در 27 سپتامبر 1934، در زمان ظاهر شاه، پادشاهی افغانستان به جامعه ملل پیوست. در طول جنگ جهانی دوم، افغانستان بی طرف ماند و سیاست دیپلماتیک عدم تعهد را دنبال کرد. اگر چه افغانستان در جنگ جهانی دوم بی طرف بود، اما روابطی با آلمان نازی داشت، اما پس از حمله انگلیس و شوروی به ایران این روابط قطع شد.
افغانستان در 29 اوت 1946 به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. در سال 1947، افغانستان تنها عضو سازمان ملل بود که به پذیرش پاکستان در سازمان ملل رای منفی داد. این بیشتر به دلیل درخواست پادشاهی برای پشتونستان انجام شد. نیکیتا خروشچف از پایتخت کابل دیدن کرد و در سال 1955 ادعاهای افغانها را در مورد پشتونستان تأیید کرد. افغانستان همچنین در سال 1961 به عضویت جنبش غیرمتعهدها درآمد. داوود خان، نخست وزیر افغانستان در آن زمان، برای توسعه صنایع مدرن و آموزش در کشور تلاش زیادی کرد. در جولای 1973، داود خان در حالی که ظاهرشاه در کشور نبود، کودتای بدون خونریزی انجام داد. ماه بعد، ظاهر شاه به امید اجتناب از یک جنگ داخلی، که رسماً پایان پادشاهی افغانستان و آغاز جمهوری را نشان داد، از سلطنت کنار رفت.
