پادشاه گیون گائه ( ۹۲۴ میلادی تا ۹۲۷ میلادی ) ( هانگول : 경애왕 ) ( هانجا : 景哀王 ) با نام کوچک ویونگ، پنجاه و پنجمین فرمانروای شیلا بود. شاه گیون گائه از خاندان پارک، برادر کوچکتر شاه گیونگ میونگ و فرزند پادشاه سیندئوک و ملکه اویسونگ بود.
... [مشاهده متن کامل]
شاه گیون گائه در آگوست سال ۹۲۴ میلادی پس از امپراطور گیونگ مایئونگ به حکومت رسید. او زمانی که شیلا در حال سقوط بود به سلطنت رسید و بسیاری از مناطق بزرگ شیلا توسط گیون هوان و وانگ گان از بین رفت. او قبل رسیدن به تاج و تخت به عنوان سانگ دانگ دونگ در دوران سلطنت برادرش ( شاه گیونگ میونگ ) خدمت می کرد. سلسله شیلا غالبه دارای داماد هایی بود که تاج و تخت را به ارث می بردند مانند پادشاه هئونان که دامادش پادشاه گیونگ مون را جانشین خود کرد. در آغاز سلطنت شاه گیون گائه شیلا به سختی میتوانست از شهر سورابل دفاع کند، تمام مناطق شیلا از بین رفت و فقط تنها چیزی که از شیلا باقی مانده بود پایتختش ( سورابل ) بود. در فوریه ۹۲۷ افرادی از شیلا برای ادای احترام به تانگ فرستاده شدند و شاه شیلا نشان داد که آماده برقراری روابط دوستانه با کشور های دشت مرکزی است.
امپراطور گیون گائه که متوجه شد تنها هدف گیون هوان ( پادشاه بکجه ) شهر سورابل است فورا از کشور شمالی درخواست نیرو کرد، اما قبل از اینکه نیرو ها برسند ارتش گیون هوان به سورابل رسیدند. زمانی که گیون هوآن تازه وارد شهر شده بود، پادشاه گیون گائه در یک مراسمی که در پوسوک جونگ بود شرکت کرده بود و در حال نوشیدن بود. پادشاه گیون گائه پادشاهی بود که در پوسوکجونگ با پایان غم انگیزی روبه رو شد که نام پس از مرگ او کلمه غم انگیز ( 哀 ) است.
هنگامی که گیون هوان یک حمله غافلگیرانه انجام داد، سالن ضیافت را هرج و مرج قرار داد و در نهایت پادشاه گیون گائه توسط گیون هوان ( شاه بکجه ) دستگیر شد. در نهایت شاه گیون گائه با خودکشی تحت فشار گیون هوان ظالم با پایان غم انگیزی روبه رو شد، پس از آن در سامگوک ساگی ثبت شده است که پادشاه بکجه ( گیون هوان ) به ملکه پادشاه گیون گائه تجاوز کرده است. به این ترتیب دشمن به پایتخت شیلا حمله کرده و تمام مناطق را به آتش کشید. مردم سورابل به شدت ناامید و ناراحت بودند و مجبور به ترک پایتخت شدند.
در واقع حمله غافلگیر کننده پادشاه بکجه به سورابل غیر منطقی بود. دلیل این که گیون هوان توانست با سرعت رعد و برق پایتخت شیلا را اشغال کند این بود که گیون هوان قبل ها در سورابل به عنوان یک سرباز خدمت میکرد و به این خاطر او به خوبی از جغرافیای سورابل آگاه بود.
... [مشاهده متن کامل]
شاه گیون گائه در آگوست سال ۹۲۴ میلادی پس از امپراطور گیونگ مایئونگ به حکومت رسید. او زمانی که شیلا در حال سقوط بود به سلطنت رسید و بسیاری از مناطق بزرگ شیلا توسط گیون هوان و وانگ گان از بین رفت. او قبل رسیدن به تاج و تخت به عنوان سانگ دانگ دونگ در دوران سلطنت برادرش ( شاه گیونگ میونگ ) خدمت می کرد. سلسله شیلا غالبه دارای داماد هایی بود که تاج و تخت را به ارث می بردند مانند پادشاه هئونان که دامادش پادشاه گیونگ مون را جانشین خود کرد. در آغاز سلطنت شاه گیون گائه شیلا به سختی میتوانست از شهر سورابل دفاع کند، تمام مناطق شیلا از بین رفت و فقط تنها چیزی که از شیلا باقی مانده بود پایتختش ( سورابل ) بود. در فوریه ۹۲۷ افرادی از شیلا برای ادای احترام به تانگ فرستاده شدند و شاه شیلا نشان داد که آماده برقراری روابط دوستانه با کشور های دشت مرکزی است.
امپراطور گیون گائه که متوجه شد تنها هدف گیون هوان ( پادشاه بکجه ) شهر سورابل است فورا از کشور شمالی درخواست نیرو کرد، اما قبل از اینکه نیرو ها برسند ارتش گیون هوان به سورابل رسیدند. زمانی که گیون هوآن تازه وارد شهر شده بود، پادشاه گیون گائه در یک مراسمی که در پوسوک جونگ بود شرکت کرده بود و در حال نوشیدن بود. پادشاه گیون گائه پادشاهی بود که در پوسوکجونگ با پایان غم انگیزی روبه رو شد که نام پس از مرگ او کلمه غم انگیز ( 哀 ) است.
هنگامی که گیون هوان یک حمله غافلگیرانه انجام داد، سالن ضیافت را هرج و مرج قرار داد و در نهایت پادشاه گیون گائه توسط گیون هوان ( شاه بکجه ) دستگیر شد. در نهایت شاه گیون گائه با خودکشی تحت فشار گیون هوان ظالم با پایان غم انگیزی روبه رو شد، پس از آن در سامگوک ساگی ثبت شده است که پادشاه بکجه ( گیون هوان ) به ملکه پادشاه گیون گائه تجاوز کرده است. به این ترتیب دشمن به پایتخت شیلا حمله کرده و تمام مناطق را به آتش کشید. مردم سورابل به شدت ناامید و ناراحت بودند و مجبور به ترک پایتخت شدند.
در واقع حمله غافلگیر کننده پادشاه بکجه به سورابل غیر منطقی بود. دلیل این که گیون هوان توانست با سرعت رعد و برق پایتخت شیلا را اشغال کند این بود که گیون هوان قبل ها در سورابل به عنوان یک سرباز خدمت میکرد و به این خاطر او به خوبی از جغرافیای سورابل آگاه بود.