پادشاه مو ( ۶٠٠ - ۶۴١ میلادی ) ( هانگول:무왕 ) ( هانجا:武王 ) سی امین پادشاه باکجه یک امپراتوری از میان سه امپراتوری کره و جانشین پادشاه بئوپ و پسر پادشاه ویدوک بود.
در اوایل سلطنت خود ، مو چندین بار به شیلا حمله کرد. وی همچنین از دودمان سوئی چین برای حمله به گوگوریو درخواست کمک کرد. به دنبال جنگ گوگوریو - سوئی، در سال ۶١٨ دودمان تسانگ در چین جایگزین دودمان سوئی شد.
در سال ۶٢٧، او تلاش کرد زمین های تصرف شده توسط دودمان سیلا را پس بگیرد، اما وقتی تسانگ مداخله دیپلماتیک کرد متوقف شد. در همان سال، او راهب بودایی گوئلوک را با متونی در مورد بودیسم، نجوم، تاریخ و جغرافیا به ژاپن فرستاد.
وی به طور رسمی معبد Mireuksa را در سال ۶٠٢ تأسیس کرد. همچنین گفته می شود که وی دستور تعمیر کاخ سابی باکجه را در سال ۶٣٠، و ساخت نزدیک ترین کاخ مصنوعی شناخته شده کره در نزدیکی کاخ وی را صادر کرده است. تصور می شود که سیاست های وی در نیمه آخر سلطنت وی، که بر پروژه های عمرانی با استفاده از هزینه های دفاع ملی تأکید داشتند، در سقوط باکجه که بیست سال پس از مرگ وی اتفاق افتاد، نقش داشته است.
دلیل وجود این باور وجود دارد که او حداقل به طور مختصر، پایتخت باکجه را از سابی در شهرستان بویهو به ایکسان منتقل کرده است. به نظر می رسد شواهد باستان شناسی در ایکسان، از جمله مقبره های منسوب به مو و همسرش ملکه سئونها ، این موضوع را تأیید می کند.
مو روابط نزدیک خود را با تسانگ چین حفظ کرد، اما بعداً تسانگ در جنگ هایی که در نهایت شبه جزیره کره را در سال ۶۶٨ تحت سلطه شیلا متحد کرد با شیلا متحد شد.
پادشاه مو فردی سست و ضعیف بود که حتی نتوانست از همسرش ملکه سون هوا محافظت کند. ملکه سون هوا مادر پادشاه اویجا است که به دست ملکه ساتک بی به قتل رسید بعد از مرگ ملکه سون هوا، ساتک بی خودش را ملکه کرد و تمام قدرت را در دست خود گرفت به طوری که پادشاه مو به عنوان عروسک خیمه شب بازی در دست ملکه ساتک بود پادشاه مو همیشه به دنبال براندازی خاندان ساتک بود تا اینکه فرصتش را به دست آورد در پی حمله ای که از طرف یاران ملکه ساتک صورت گرفت خود را به مردن زد و در مراسم خاکسپاری به عنوان خیانت به امپراتور، خاندان ساتک و تمام اشراف خائن را تبعید کرد و قدرت را در دست خود گرفت و اویجا را جانشین خود کرد. او در سال ۶۴١ میلادی پس از اینکه حکومت را به پسرش اویجا داد مرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اوایل سلطنت خود ، مو چندین بار به شیلا حمله کرد. وی همچنین از دودمان سوئی چین برای حمله به گوگوریو درخواست کمک کرد. به دنبال جنگ گوگوریو - سوئی، در سال ۶١٨ دودمان تسانگ در چین جایگزین دودمان سوئی شد.
در سال ۶٢٧، او تلاش کرد زمین های تصرف شده توسط دودمان سیلا را پس بگیرد، اما وقتی تسانگ مداخله دیپلماتیک کرد متوقف شد. در همان سال، او راهب بودایی گوئلوک را با متونی در مورد بودیسم، نجوم، تاریخ و جغرافیا به ژاپن فرستاد.
وی به طور رسمی معبد Mireuksa را در سال ۶٠٢ تأسیس کرد. همچنین گفته می شود که وی دستور تعمیر کاخ سابی باکجه را در سال ۶٣٠، و ساخت نزدیک ترین کاخ مصنوعی شناخته شده کره در نزدیکی کاخ وی را صادر کرده است. تصور می شود که سیاست های وی در نیمه آخر سلطنت وی، که بر پروژه های عمرانی با استفاده از هزینه های دفاع ملی تأکید داشتند، در سقوط باکجه که بیست سال پس از مرگ وی اتفاق افتاد، نقش داشته است.
دلیل وجود این باور وجود دارد که او حداقل به طور مختصر، پایتخت باکجه را از سابی در شهرستان بویهو به ایکسان منتقل کرده است. به نظر می رسد شواهد باستان شناسی در ایکسان، از جمله مقبره های منسوب به مو و همسرش ملکه سئونها ، این موضوع را تأیید می کند.
مو روابط نزدیک خود را با تسانگ چین حفظ کرد، اما بعداً تسانگ در جنگ هایی که در نهایت شبه جزیره کره را در سال ۶۶٨ تحت سلطه شیلا متحد کرد با شیلا متحد شد.
پادشاه مو فردی سست و ضعیف بود که حتی نتوانست از همسرش ملکه سون هوا محافظت کند. ملکه سون هوا مادر پادشاه اویجا است که به دست ملکه ساتک بی به قتل رسید بعد از مرگ ملکه سون هوا، ساتک بی خودش را ملکه کرد و تمام قدرت را در دست خود گرفت به طوری که پادشاه مو به عنوان عروسک خیمه شب بازی در دست ملکه ساتک بود پادشاه مو همیشه به دنبال براندازی خاندان ساتک بود تا اینکه فرصتش را به دست آورد در پی حمله ای که از طرف یاران ملکه ساتک صورت گرفت خود را به مردن زد و در مراسم خاکسپاری به عنوان خیانت به امپراتور، خاندان ساتک و تمام اشراف خائن را تبعید کرد و قدرت را در دست خود گرفت و اویجا را جانشین خود کرد. او در سال ۶۴١ میلادی پس از اینکه حکومت را به پسرش اویجا داد مرد.
wiki: پادشاه مو