پادشاه سین مو

پادشاه سین مو ( ۸۳۹ میلادی ) ( هانگول  : 신무왕 ) ( هانجا  : 神武王 ) چهل و پنجمین پادشاه شیلا بود. سلطنت او کوتاه ترین دوره در تاریخ این کشور بود. نام خانوادگی او کیم و نام کوچکش کیم وو جینگ است. پدر بزرگ او ییونگ، پسر پادشاه وون سئونگ بود ، پدرش کیو جانگ و مادرش هم ملکه دواگر هئونموک بود. در دوران سلطنت شاه هئوندوک بود که وو جینگ  و پدرش به قدرت سیاسی رسیدند. زمانی که پادشاه هیونگ دوک از دنیا رفت، پسر عموی او گیون جونگ و برادرزاده اش جریونگ برای تاج و تخت رقابت کردند. پایان این جنگ با پیروزی جریونگ و کشته شدن گیون جونگ به پایان رسید و او تبدیل به امپراطور ( هویگانگ ) شد، و ووجینگ به همراه کیم یانگ به چانگهی جین رفتند و خود را به سفیر بزرگ جانگ بوگو رساندند.
ووجینگ و دیگران ۵ هزار سرباز جانگ بوگو را رهبری کردند و برای تسلیم کردن پادشاه مینائه پیشروی کردند. بسیاری از کیم وو جینگ حمایت کردند و زمانی که سربازان با تلاش توانستند وارد قصر شوند امپراطور به خانه فردی به نام وولیو گریخت اما سرانجام توسط سربازان شورشی سرنگون شد و کیم وو جینگ به عنوان پادشاه سین مو به سلطنت رسید.
جانگ بوگو نقش کلیدی در به قدرت رسیدن شاه سین مو با برانداختن شاه مینائه داشت. کیم ووجینگ ( پادشاه سینمو ) از او برای براندازی پادشاه غاصبی که با کشتن پدرش به قدرت رسیده بود، کمک خواست. جانگ بوگو پاسخ داد:  «اگر حق را ببینی و به آن عمل نکنی، بزدلی بیش نیستی. حتی اگر توان آن را نداشته باشم، از دستورهای شما پیروی می کنم. » لشکر ۵۰۰۰ نفری جانگ بوگو پایتخت را تسخیر کرد و کیم ووجینگ بر تخت نشست و جانگ نخست وزیر شد. با وجود تهدید جدی برای اقتدار سلطنتی، امپراطور سینمو چاره ای جز منصوب کردن جانگ بوگو به عنوان خدمتکار و عفو یاران نزدیک او مثل کیم سیک و داهیون نداشت. کیم سیک و دائهون از هرج و مرج سیاسی در زمان سلطنت شاه مون سئونگ استفاده کردند . فرمانروا سینمو در سال ۸۳۹. م جانگ بوگو را فرمانده گارد نظامی کرد. شاه سینمو کمتر از یک سال پس از تاج و تخت درگذشت ، بنابراین وی نتوانست پیشرفت زیادی داشته باشد. شاه شیلا ( سینمو ) در شمال غربی کوه جهی یونگسان دفن شد.