پادری

[ویکی فقه] پادُری، اصطلاحی برای کشیشان مبلّغ مسیحی در کشورهای اسلامی، بویژه ایران و هند است.
واژه پادر از پرتغالی گرفته شده و به معنای «کشیش و روحانی مسیحی» و هم ریشه با pater و father لاتینی است. این واژه در ابتدا فقط برای کشیشان کاتولیک رومی به کار می رفت، به معلمان دینی تمام مذاهب نیز پادری می گفتند. بنابر منابع موجود، رواج اصطلاح پادری و ذکر آن در منابع تاریخی از دوره صفویه (قرن دهم تا دوازدهم) به بعد قطعی است. اما در دوره مغول ، با این که نفوذ مسیحیت و حضور هیئتهای مسیحی در سرزمینهای شرقی زیاد بود، این اصطلاح رواج نداشت. کثرت و قلت حضور مبلّغان مسیحی نیز بستگی به مناسبات سیاسی میان دولتهای مسیحی و اسلامی داشت.
پادریان درهند
از نخستین مبلّغان مسیحیت ، که در هند از او با عنوان پادری یاد شده، ژروم گزاویه (۹۵۶ـ۱۰۲۶/ ۱۵۴۹ـ ۱۶۱۷) است که مدتی در لاهور می زیست. او در ۱۰۱۸/ ۱۶۰۹ در کتابی فارسی با عنوان آینه حق نما درباره تثلیث ، به اثبات عقاید مسیحی و رد عقاید اسلامی پرداخت و کتاب را به جهانگیر (۹۷۷ـ۱۰۳۷) هدیه کرد. این کتاب را به دستور جهانگیر از آگره به اصفهان فرستادند. سیداحمد علوی عاملی ، مَصْقَلِ صَفا را در رد آن نگاشت و در آن از گزاویه به عنوان «بعضی علمای نصارا که در بلاد هندوستان به سمت حجابت اشتهار داشت» نام برد و آن را به هند فرستاد. مرآت القدس (۱۰۱۱/ ۱۶۰۲) یا داستان مسیح از دیگر کتابهای گزاویه است. سیداحمد علوی، در ۱۰۳۱ لَوامع ربّانی را نیز در رد پادریان فرنگی نوشت.
← پادری هنری مارتین
آغاز فعالیت جدی پادریان و مبلّغان مسیحی اروپایی در ایران به زمان شاه عباس اول (۹۹۶ـ ۱۰۳۸) برمی گردد. او به دلیل داشتن دشمنی مشترک با عثمانی و تمایل به بسط روابط بازرگانی با غرب، مناسبات خوبی با اروپاییان برقرار کرد. پادریان در ایران به فرقه های مختلف از جمله کرملیان ، فرانسیسان ، دومینیکیان ، کاپوسنها (کاپوچیها) و یسوعیان (ژزویتها) و به ملیتهای گوناگون همچون اسپانیایی، ایتالیایی، فرانسوی و گاه هلندی، لهستانی و مجارستانی تعلق داشتند. حضور پادریان متعلق به نحله ها و فرقه های مختلف مسیحی در ایران، با رقابت شدید بین این فرقه ها همراه بود. چون از سویی، دولتهای متبوع این کشورها، بویژه فرانسه و اسپانیا، با یکدیگر در جنگ بودند و از سوی دیگر، اعتقادات دینی این فرقه ها با یکدیگر متفاوت بود.
← سفر هیئتی سه نفره به ایران
...

پادری نوعی فرش یا گلیم یا موکت صاف است که برای استفاده در بیرون یا درون محیط است و برای جلوگیری از انتقال آلودگی به هنگام تردد افراد و حفظ نظافت و بهداشت استفاده می شود. [ ۱]
پادری آلومینیومی ( پادری صنعتی، بیمارستانی و هتلی ) نوعی پادری مدرن و شیک است که به عنوان سیستم ورودی ساختمان، جهت جلوگیری از ورود گرد و غبار به داخل و در نتیجه تمیز ماندن داخل ساختمان و کم کردن هزینه نظافت است.

پادَری
پادَری
زیراندازی برای گستردن در پای در و درگاه اتاق. اندازۀ این فرشینۀ پرزی و گره دار، بسیار کوچک و به اندازۀ درگاه اتاق است. کرمان و سراب از کانون های بافت پادری و درگاهی است.