پاد

کاربردِ {برای} از نِگاهِ مَن برای {قصد کردن به چیزی} بسیار شایسته است. برای نِمونه، کارواژه {پادرَو} یا ریختِ دیگر {پَدرَو} به چَمِ ( =معنی ) {قصد کردن به رفتن} است.
کاربردِ {درون، بَر} به جای پیشوندِ {in} ( در برخی واژگان}در انگلیسی و {an} در آلمانی شایسته است. این پیشوندِ به چَمِ {درون، بر، در} است که میتوانیم برای نِمونه برای کاربرد هایی همچون {آغاز/پایان/پایین/بالا/جلو/پیش. . . . . } و چَمار ( =معنا ) های نزدیک اینها، همچون {فرض کردن} با {آغاز} که در آلمانی {annehmen} را به چَمِ {فزض کردن، قبول کردن} داریم.
بِدرود!

{پاد} در {پادسو} پیشوند نیست، چون اگر {پاد} را برداریم، چونکه {پاد} پیشوندِ نایا/نفی کننده است، پس باید واژه ای پادسو/متضاد {پادسو} گیرمان بیاید، ولی واژه ای که گیرمان می آید {سو} است که به روشنی پادسو/متضادِ {پادسو} نیست و آن {همسو} است که پادسو/متضادِ واژه {پادسو} است.
پس {پاد} باید یِک وَیَک/صفت باشد. اگر بتوانیم {پاد} را وَیَک/صفت بگیریم، پس دیگر پیشوند ها را نیز باید بتوانیم، که این برای واژه سازی بسیار ارزشمند است.
یِک نمونه دیگر، پیشوندِ {نِ} می باشد که در اوستایی به ریختِ {نی} بود و واژه {نیاکان} بر گرفته از همین پیشوند است، و اینجا نی یِک واژه/نَیَک/صفت است.
بارِ دیگر سپاس از شما.
بِدرود!

و از دو واژه ی پاد و سو تشکیل شده ویک واژه ی مستقل نیست. همانگونه که در پیش نوشته ام، واژه ی پاد واژه ای است که اگر در ابتدای فعل، نام وصفت قرار بگیرد، معنی ضد آن را میدهد مانند پاد زهر=ضد زهر ، پدافند[پادآفند ) =ضدحمله، پاد ماده=ضدماده ووو، واگر بعد از اسم، فعل وصفت قرارگیرد، معنی مدافع آنهارا میدهد مانند دژپاد=مدافع دژ. ضمنا، برای دوستانی که درمورد سلسله مراتب پادشاه، شاه وشاهنشاه توضیح داده اند، پادگان به این معنی است که وظیفه وابزار دفاع وحمله را یکجا در خود دارد. پادشاهان عالیرتبه های محلی بودند که در راس پادگان های بزرگ نظامی بودند و فرمانده دفاع وتهاجم قلعه ها و دژها ومناطق استراتژیک را فرماندهی میکردندو خود در زیر مجموعه ی شاه بودند که درزمان هخامنشیان ساتراپها ودر دوران اشکانیان شاهان مناطق بزرگی از امپراتوری بزرگ اشکانی بودند که همگی در زیر مجموعه ی یک شاه بزرگ بانامهای شاهان شاه یا شاهنشه یاشاهنشاه یاشهنشاه یا شاه شاهان قرارداشتندکه همگی یک معنا را دارند قرار داشتند. بااحترام

بدین شیوه، میتوان واژگان بِسیاری همانند کارواژه ساخت، که بسیار با ارزش است.
بِدرود!

اگر {پاد} در اینجا یک فروزه باشد، آیا میتوانیم همه پیشوند ها را نیز به ریختِ فروزه ( =صفت ) از آنها بهره گیریم؟و اگر بشود، میتوانیم با شیوه های رو به رو، هر فروزه ( =صفت ) ای را به ریختِ بن واژه در آریم:{صفت ا ن دن/صفت ین یدَن ( یا یتَن ) }
یِک کاربردِ پیشوند، اگر چندین کاربرد دارد را گزینش می کنیم و سپس از آن کارواژه میسازیم. برای نمونه، پیشوندِ {گُ} را، ریختِ کُهَن تَرَش {وی} را به {ویاندن/ویانتَن} در می آوریم و آن را برابر {تقسیم} بگیریم.
اُسته:میدانم که کمی شِگِرف ( =عجیب ) میشود، ولی، به همین شیوه، شاید بتوان با چَم ( =معنی ) هایی که برخی پیشوند ها دارند یا با نِگاه به الگو ها، از آنها در می آوریم، میتوانیم کارواژه های نو و تازه ای بسازیم، و واژگانی به شُمار واژگان پارسی بیفزاییم.
برای نِمونه، اگر پیشوندی به چَمِ {زیر، پایین، اصل} بود، میدانید چه واژگانی را میتوان از آن ساخت؟ میتوان برای همه واژگان {اساس/بنیاد/foundation/اصیل/اصالت. . . . } واژه سازی کرد. یا برای نمونه، اگر پیشوندی نشانگر {جدا کردن} بود، میتوان از آن برای واژه سازی برای {تمایز/ترجیح. . . } بکار برد.
پس، اگر چرایی ای دارید، خواهشمندم به من پاسخ دهید. رو در وایسی هم نداریم، اگر میخواهید، به من دشنام ( =فحش ) هم بدهید که تو چه اندازه بی خرد هستی!
بِدرود!

اگر بخواهیم بگوییم، "پَد" ریختِ نزدیک تری دارد به "پَئیتی" تا "پاد" و برای این که از نِگاه نِوِشتاری ساده تر از "پاد" است، به گمانم به کار بردن از "پَد" گزینه بهتری از "پاد" است.
این پیشوند، افزون بر "اندر، هَم، آ، اَبی، اَن ( گونه نفی کننده ) " بسیار کاربردی است و درخور است که بِکار گرفته شود.
بِدرود!

و برتر از شاهان ) و به شهرداران ( شاه، شهریار ) گفته می شده. با مهجور شدن واژگان کن، این سه سمت ساختارین ایرانزمین به فراموشی سپرده شد، پس به اشتباه هر سه را به یک معنا ترجمان کرده آن.

برای نمونه به جایِ واژه یِ " تناقض"، واژه " پادگویی، پادگویِش" برابر با " wider. sprechung " و به جایِ واژه یِ " widersprechen" در زبانِ آلمانی به چمِ " تناقض داشتن" واژه یِ" پادگفتن/پادگوییدن" پیشنهاده شده است.
واژگانِ " پادگویی/پادگفتن/پادگوییدن" را دکتر ادیب سلطانی در نوشته هایشان بکار برده است.
نکته 3 : در برخی واژگانی که با پیشوندهایِ نامبرده در بالا می آیند، می توان به جایِ " پاد" از پیشوندِ " برابر " بهره جُست.
نکته 4 : پیامِ من دربردارنده یِ آموزشِ واژگانِ بیگانه نیست، بَرکه ( =بلکه ) در راستایِ " پالایندگی و سره سازیِ " زبانِ پارسی است.