پابپا کردن

لغت نامه دهخدا

پابپا کردن. [ ب ِ ک َ دَ ]( مص مرکب ) مردد بودن. حیران بودن. || حواله کردن طلبی را عوض طلب کس دیگر. داینی را از دینی در مقابل دینی دیگر بری کردن. || تهاتر.

فرهنگ فارسی

مردد بودن حیران بودن

مترادف ها

dribble (فعل)
چکیدن، خرده خرده پیش بردن، چکانیدن، پابپا کردن، چکشیدن

hesitate (فعل)
مردد بودن، تامل کردن، درنگ کردن، پابپا کردن، با لکنت گفتن، بی میل بودن

پیشنهاد کاربران

پا بپا کردن ؛ مردّد بودن.
- || قبول کردن طلب خود را از طلبی که بدهکار از دیگری دارد. داینی را از دینی در مقابل دینی دیگر بری کردن. تهاتر. حواله کردن.
پا بپا کردن ؛ مردّد بودن.

بپرس