پابماه. [ ب ِ ] ( ص مرکب ) مُقرب. زنی که نزدیک رسیده بود به زه. زنی آبستن که زادن او نزدیک شده باشد. بودن زن حامل بماهی که در آن ماه زاید. اِشهار.
زن آبستن که درماه آ ر آبستنی باشد( صفت ) آبستنی که زادن او نزدیک شده باشدمقرب زن آبستن که زادن او نزدیک شده باشد
