پابرجا کاشتن

لغت نامه دهخدا

پابرجا کاشتن. [ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) ( ... درختی یا گیاهی )؛ خزانه نکردن آن. نشا نکردن آن.

پیشنهاد کاربران

بپرس