پائولو پورتوگسی ( زاده ۲ نوامبر ۱۹۳۱، رم ) معمار، مورخ و نظریه پرداز ایتالیایی و استاد دانشگاه ساپینزای رم است. او رئیس پیشین بخش معماری دوسالانه ونیز ( ۱۹۷۹–۹۲ ) ، سردبیر مجله کونتروسپازیو ( ۱۹۶۹–۸۳ ) و رئیس دانشکده معماری دانشگاه پلی تکنیک میلان ( ۱۹۶۸–۷۸ ) بوده است.
او تحصیلات خود را در دانشگاه ساپینزای رم دنبال کرد. ابتدا در رشته معماری در سال ۱۹۵۷ فارغ التحصیل ششد و سپس در رشته تاریخ نقد در سال ۱۹۶۱.
او با همکاری ویتوریو گیگلیوتی در سال ۱۹۶۴ دفتر شخصی خودش را در رم تأسیس کرد. در دانشگاه به خصوص در حوزه معماری کلاسیک و باروک با تمرکز بر فرانچسکو بورومینی و میکل آنژ کار می کرد. علاقه او به معماری معاصر به خصوص با علاقه همکارش، یعنی برونو زوی همراستا بود وو بیشتر به سمت تکریم شکل ارگانیک مدرنیسم و آثار معمارانی چون فرانک لوید رایت و ویکتور اورتا کشش داشت. رویکرد او را در مجموعه آثار و نظریاتش به روشنی می توان شاهد بود.
در سال ۱۹۸۰ برای نخستین بار بخش معماری در دوسالانه ونیز در در نظر گرفته شد که او مدیر این بخش شد. عنوان این نمایشگاه «حضور گذشته» بود که کاتالوگ اصلی آن نیز توسط پورتوگسی نوشته شد. [ ۱]
از مهم ترین آثار او می توان به مسجد رم ( ۱۹۷۴ ) اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو تحصیلات خود را در دانشگاه ساپینزای رم دنبال کرد. ابتدا در رشته معماری در سال ۱۹۵۷ فارغ التحصیل ششد و سپس در رشته تاریخ نقد در سال ۱۹۶۱.
او با همکاری ویتوریو گیگلیوتی در سال ۱۹۶۴ دفتر شخصی خودش را در رم تأسیس کرد. در دانشگاه به خصوص در حوزه معماری کلاسیک و باروک با تمرکز بر فرانچسکو بورومینی و میکل آنژ کار می کرد. علاقه او به معماری معاصر به خصوص با علاقه همکارش، یعنی برونو زوی همراستا بود وو بیشتر به سمت تکریم شکل ارگانیک مدرنیسم و آثار معمارانی چون فرانک لوید رایت و ویکتور اورتا کشش داشت. رویکرد او را در مجموعه آثار و نظریاتش به روشنی می توان شاهد بود.
در سال ۱۹۸۰ برای نخستین بار بخش معماری در دوسالانه ونیز در در نظر گرفته شد که او مدیر این بخش شد. عنوان این نمایشگاه «حضور گذشته» بود که کاتالوگ اصلی آن نیز توسط پورتوگسی نوشته شد. [ ۱]
از مهم ترین آثار او می توان به مسجد رم ( ۱۹۷۴ ) اشاره کرد.
wiki: پائولو پورتوگسی