پائولو روسی ( به ایتالیایی: Paolo Rossi ) ( زادهٔ ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۶ – درگذشتهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۰ ) [ ۱] [ ۲] ، بازیکن فوتبال ایتالیایی بود.
روسی در نوجوانی توسط باشگاه فوتبال یوونتوس کشف شد اما به اجبار تا سال ۱۹۷۵ در باشگاه فوتبال کومو در سری ب بازی کرد تا تجربه کافی به دست آورد. [ ۳]
در سال ۱۹۷۶ به تیم دسته دومی دیگری به نام باشگاه فوتبال ویچنزا ویرتوس منتقل شد. در آنجا بود که انزو بیرزوت، سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا او را برای بازی در تیم ملی انتخاب کرد. او در آن فصل آقای گل لیگ دسته دوم شده و سهمی عمده در نخستین صعود ویچنزا به سری آ باشگاه های ایتالیا داشت.
ستاره اقبال روسی کوچک و ظریف اندام با گل های زیادی که در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ در آرژانتین به ثمر رساند درخشید. بازیکن ۲۱ ساله آن زمان که پیراهن شماره ۲۱ تیم ملی را بر تن داشت در نخستین بازی مرحله گروهی این جام، در مقابل فرانسه گل تساوی تمیش را وارد دروازه تیم حریف کرد. ایتالیا در آن جام چهارم شد. در همان فصل، روسی با ویچنزا به نایب قهرمانی لیگ هم رسید و برای فصل تازه، راهی باشگاه فوتبال پروجا شد. اما این انتقال برای او خوش یمن نبود.
در سال ۱۹۷۹ وی متهم به دست داشتن در رسوایی تبانی برای تغییر نتیجه یکی از بازی های لیگ ( پروجا، آوه لینو ۲: ۲، در ۳۰ دسامبر ۱۹۷۸ ) شده و از سوی فدراسیون فوتبال ایتالیا با سه سال محرومیت مواجه شد. البته خود وی همواره بر بی گناهی اش تأکید می کرد و دلیلش هم این بود که کل مبلغ رشوه ( ۴۰۰ مارک آلمان ) برای بازیکنی مانند او مبلغ خنده داری است. به علاوه هر دو گل پروجا را هم، او به ثمر رسانده بود. مدتی بعد، محرومیت وی به دو سال کاهش پیدا کرد و از آوریل سال ۱۹۸۲ دوباره اجازه بازی پیدا کرد. پس از آن، با وجود بازی های کمی که انجام داده بود از سوی انزو بیرزوت، سرمربی آن زمان تیم ملی به این تیم فراخوانده شد. البته در سال های بعد مشخص شد که وی در این ماجرا بیگناه بوده است.
در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ اسپانیا، روسی تبدیل به اسطوره فوتبال ایتالیا شد. پس از بازی های ضعیف دور مقدماتی که در آن ایتالیا به سه تساوی رضایت داد روسی هم مورد انتقاد شدید محافل فوتبالی وقت ایتالیا قرار گرفت که چرا حتی یک گل هم نزده است. برخی از روزنامه های ایتالیا نیز رفتارهایی غیراخلاقی را به او و آنتونیو کابرینی، مدافع تیم نسبت می دادند که باعث تحریم مطبوعات از سوی تیم ملی شد. اما با نمایش درخشان وی در دیدار دوم مرحله دوم نهایی رقابت ها در مقابل برزیل، شانس بزرگ قهرمانی جام، آغاز شد. روسی هر سه گل تیمش را که منجر به پیروزی ۳ بر ۲ بر برزیل شد وارد دروازه این تیم کرد. سپس ایتالیا لهستان را هم در نیمه نهایی با دو گل روسی شکست داد. در دیدار تیم های ایتالیا و آلمان غربی در فینال این مسابقات ، روسی نخستین گل ایتالیا را زد. در پایان، ایتالیا با نتیجه ۳ بر ۱ پیروز شد و سومین قهرمانی جهان را به دست آورد و پائولو روسی هم با زدن ۶ گل، آقای گل جام و بهترین بازیکن جام جهانی اسپانیا لقب گرفت. به علاوه وی در همان سال، عنوان بهترین بازیکن فوتبال اروپا و جهان را هم از آن خودش کرد.
روسی در نوجوانی توسط باشگاه فوتبال یوونتوس کشف شد اما به اجبار تا سال ۱۹۷۵ در باشگاه فوتبال کومو در سری ب بازی کرد تا تجربه کافی به دست آورد. [ ۳]
در سال ۱۹۷۶ به تیم دسته دومی دیگری به نام باشگاه فوتبال ویچنزا ویرتوس منتقل شد. در آنجا بود که انزو بیرزوت، سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا او را برای بازی در تیم ملی انتخاب کرد. او در آن فصل آقای گل لیگ دسته دوم شده و سهمی عمده در نخستین صعود ویچنزا به سری آ باشگاه های ایتالیا داشت.
ستاره اقبال روسی کوچک و ظریف اندام با گل های زیادی که در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ در آرژانتین به ثمر رساند درخشید. بازیکن ۲۱ ساله آن زمان که پیراهن شماره ۲۱ تیم ملی را بر تن داشت در نخستین بازی مرحله گروهی این جام، در مقابل فرانسه گل تساوی تمیش را وارد دروازه تیم حریف کرد. ایتالیا در آن جام چهارم شد. در همان فصل، روسی با ویچنزا به نایب قهرمانی لیگ هم رسید و برای فصل تازه، راهی باشگاه فوتبال پروجا شد. اما این انتقال برای او خوش یمن نبود.
در سال ۱۹۷۹ وی متهم به دست داشتن در رسوایی تبانی برای تغییر نتیجه یکی از بازی های لیگ ( پروجا، آوه لینو ۲: ۲، در ۳۰ دسامبر ۱۹۷۸ ) شده و از سوی فدراسیون فوتبال ایتالیا با سه سال محرومیت مواجه شد. البته خود وی همواره بر بی گناهی اش تأکید می کرد و دلیلش هم این بود که کل مبلغ رشوه ( ۴۰۰ مارک آلمان ) برای بازیکنی مانند او مبلغ خنده داری است. به علاوه هر دو گل پروجا را هم، او به ثمر رسانده بود. مدتی بعد، محرومیت وی به دو سال کاهش پیدا کرد و از آوریل سال ۱۹۸۲ دوباره اجازه بازی پیدا کرد. پس از آن، با وجود بازی های کمی که انجام داده بود از سوی انزو بیرزوت، سرمربی آن زمان تیم ملی به این تیم فراخوانده شد. البته در سال های بعد مشخص شد که وی در این ماجرا بیگناه بوده است.
در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ اسپانیا، روسی تبدیل به اسطوره فوتبال ایتالیا شد. پس از بازی های ضعیف دور مقدماتی که در آن ایتالیا به سه تساوی رضایت داد روسی هم مورد انتقاد شدید محافل فوتبالی وقت ایتالیا قرار گرفت که چرا حتی یک گل هم نزده است. برخی از روزنامه های ایتالیا نیز رفتارهایی غیراخلاقی را به او و آنتونیو کابرینی، مدافع تیم نسبت می دادند که باعث تحریم مطبوعات از سوی تیم ملی شد. اما با نمایش درخشان وی در دیدار دوم مرحله دوم نهایی رقابت ها در مقابل برزیل، شانس بزرگ قهرمانی جام، آغاز شد. روسی هر سه گل تیمش را که منجر به پیروزی ۳ بر ۲ بر برزیل شد وارد دروازه این تیم کرد. سپس ایتالیا لهستان را هم در نیمه نهایی با دو گل روسی شکست داد. در دیدار تیم های ایتالیا و آلمان غربی در فینال این مسابقات ، روسی نخستین گل ایتالیا را زد. در پایان، ایتالیا با نتیجه ۳ بر ۱ پیروز شد و سومین قهرمانی جهان را به دست آورد و پائولو روسی هم با زدن ۶ گل، آقای گل جام و بهترین بازیکن جام جهانی اسپانیا لقب گرفت. به علاوه وی در همان سال، عنوان بهترین بازیکن فوتبال اروپا و جهان را هم از آن خودش کرد.
wiki: پائولو روسی
پائولو روسی (هنرپیشه). پائولو روسی ( ایتالیایی: Paolo Rossi؛ زادهٔ ۲۲ ژوئن ۱۹۵۳ ) هنرپیشه اهل ایتالیا است.
از فیلم هایی که وی در آن نقش داشته است می توان به نیروانا و فقیر ولی خیلی ثروتمند اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز فیلم هایی که وی در آن نقش داشته است می توان به نیروانا و فقیر ولی خیلی ثروتمند اشاره کرد.
wiki: پائولو روسی (هنرپیشه)