پا دررفتن

لغت نامه دهخدا

پا دررفتن. [ دَرْ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) پا دررفتن کسی را؛ سکندری خوردن. شکوخیدن. لغزیدن. زَل . عَثر. عِثار. عَثیر. زَلل. زُلول. مَزلة. || ورشکست شدن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - لغزیدن سکندری خوردن شکوخیدن. ۲ - ور شکست شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس