پا بر زمین زدن

لغت نامه دهخدا

پا بر زمین زدن. [ ب َ زَ زَ دَ] ( مص مرکب ) پا بزمین کوفتن به ناشکیبائی یا خشم.

پا بر زمین زدن ؛ پا بزمین کوفتن. بی صبری و ناشکیبائی نمودن با کوفتن پای بر زمین.