ویکی کائوشال

دانشنامه عمومی

ویکی کائوشال ( به انگلیسی: Vicky Kaushal ) ( زاده ۱۶ می ۱۹۸۸ ) بازیگر هندی است.
از فیلم هایی که وی در آن نقش داشته است می توان به راضی، آرزوی قلبی، داستان شهوت، اوری، رامان راگاو، اسم من گویندا است، برو کنار و مراقب باش، عشق در هر فوت مربع، خانواده بزرگ هندی، سام بهادر و دانکی اشاره کرد.
{{کاوشال در ۱۶ مه ۱۹۸۸ در یک چاول در حومه بمبئی در خانواده شام کاوشال، بدلکار و کارگردان اکشن بعدی در فیلم های هندی و وینا کاوشال متولد شد. برادر کوچکتر او، سانی، نیز بازیگر است. خانواده او پنجابی هستند. کاوشال خود را «بچه معمولی که به مطالعه، بازی کریکت و تماشای فیلم علاقه مند بود» توصیف کرده است. والدین او مشتاق بودند که پسرشان شغلی پایدار داشته باشد و بنابراین، کاوشال مدرک مهندسی را در الکترونیک و مخابرات از مؤسسه فناوری راجیو گاندی بمبئی دنبال کرد. در طی یک بازدید صنعتی از یک شرکت فناوری اطلاعات، او متوجه شد که یک شغل اداری برای او مناسب نیست و شروع به آرزوی حرفه ای در سینما کرد. او برای مدت کوتاهی شغل مهندسی را بر عهده گرفت و شروع به همراهی پدرش در صحنه فیلمبرداری کرد. او بازیگری را در آکادمی کیشور نامیت کاپور خواند و به عنوان دستیار کارگردان انوراگ کاشیاپ در درام جنایی دو قسمتی گروه های واسی پور ( ۲۰۱۲ ) کار کرد. کاوشال خاطرات خوبی از کار با کاشیاپ تعریف کرده است که او را مربی خود می داند. او همچنین کار روی صحنه را با اولین کار بازیگری خود در تولید ماناو کائول در مداد لال آغاز کرد. در فیلم، کاوشال نقش های کوچکی در تولیدات کاشیاپ Luv Shuv Tey Chicken Khurana ( 2012 ) و Bombay Velvet ( 2015 ) و فیلم کوتاه تجربی Geek Out ( 2013 ) بازی کرد. }} کاوشال اولین نقش اصلی خود را در درام مستقل مسعان ( ۲۰۱۵ ) به کارگردانی نیرج غیوان بازی کرد. کاوشال و غایوان هر دو دستیار گروه دار و دسته های واسی پور بودند، و پس از کناره گیری راجکومار رائو برای بازی در این فیلم انتخاب شد. کاوشال برای ایفای نقش مرد جوانی از یک طبقه اجتماعی - اقتصادی پایین که آرزوی زندگی بهتر را دارد، زمانی را در بنارس، جایی که فیلم در آن روایت می شود، گذراند و آداب و رسوم مردان محلی را مشاهده کرد. این فیلم در بخش Un Certain Regar در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۵ نمایش داده شد و در آنجا دو جایزه از جمله جایزه FIPRESCI دریافت کرد. ماسان تحسین منتقدان را به دست آورد و نیویورک تایمز آن را نمونه ای برجسته از افزایش رئالیسم در سینمای هند دانست. نیکیل تانجا از هاف پست، اجرای کاوشال را «تأثیرگذار و به یاد ماندنی» نامید و آنوج کومار از هندو نوشت که «او بدون زحمت هم عقده حقارت و هم نگرش شکستن دیگ کاست را منتقل می کند». بازی او جوایز IIFA و Screen Awards را برای بهترین اولین فیلم مرد، و نامزدی جایزه فیلم آسیایی برای بهترین تازه وارد، از جمله جوایز دیگر برای او به ارمغان آورد. جشنواره بین المللی فیلم بوسان ۲۰۱۵ نشان دهنده اکران درام زوبان بود که کاوشال آن را قبل از ماسان فیلم برداری کرده بود. نقش او نقش مردی غمگین بود که پس از مرگ پدرش شروع به لکنت زبان می کند. او برای یادگیری الگوهای لکنت زبان با یک گفتار درمانگر کار کرد و با برخی از بیماران دکتر وقت گذراند. پس از اتمام کار روی فیلم، کاوشال به سختی از شخصیت فاصله گرفت و شروع به لکنت زبان در زندگی واقعی کرد. عملکرد او باعث شد که جاستین چانگ از Variety به او برچسب «استعداد کاریزماتیک و ذاتاً جذاب» بدهد. در تریلر روان شناختی کاشیاپ رامان راغاو ۲. 0 ( 2016 ) ، کاوشال نقش یک افسر پلیس معتاد به مواد مخدر را در تعقیب قاتل زنجیره ای که نواز الدین صدیقی آن را به تصویر می کشد، بازی کرد. این شخصیت آشفته و نامتعادل با شخصیت خود کاوشال شباهت چندانی نداشت و برای متقاعد کردن کاشیاپ برای انتخاب او، پنج روز در انزوا زندگی کرد و مدام خطوطی از فیلمنامه را تکرار کرد. عاصم چابرا در نوشتن برای Rediff. com، اجرای خود را «شجاعانه» دید و افزود: «اگر یک شگفتی بزرگ در رامان راغاو ۲٫۰ وجود داشته باشد، آن اجرای ستاره ساز ویکی کاوشال است». هم Zubaan و هم Raman Raghav 2. 0 نتوانستند مخاطبان زیادی در گیشه پیدا کنند.
عکس ویکی کائوشال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس