ویکرز ولینت ( به انگلیسی: Vickers Valiant ) بمب افکن جت بریتانیایی با ارتفاع پروازی بالا بود که برای حمل تسلیحات هسته ای طراحی شده بود و در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بخشی از نیروی بازدارنده راهبردی موسوم به «بمب افکن V» نیروی هوایی سلطنتی بود. این هواپیما توسط ویکرز - آرمسترانگز در پاسخ به مشخصات B. 35/46 صادر شده توسط وزارت نیروی هوایی بریتانیا برای یک بمب افکن جت مجهز به سلاح هسته ای توسعه یافته است. ولینت اولین بمب افکن V بود که عملیاتی شد و پس از آن هندلی پیج ویکتور و آورو والکان نیز وارد ماموریت شدند. ولینت تنها بمب افکن V بود که تسلیحات هسته ای زنده ( برای اهداف آزمایشی ) پرتاب کرد. [ ۲]
در سال ۱۹۵۶، ولینت های عملیاتی از مالت، مأموریت های بمباران را بر فراز مصر در طی عملیات تفنگدار در بحران سوئز انجام دادند. از سال ۱۹۵۶ تا اوایل سال ۱۹۶۶ توان اصلی ولینت ها در نقش بازدارندگی هسته ای در رویارویی بین ناتو و قدرت های پیمان ورشو استفاده شد. اسکادران های دیگر این هواپیما، سوخت گیری هوایی، شناسایی هوایی و جنگ الکترونیک را انجام دادند.
در سال ۱۹۶۲، در پاسخ به پیشرفت ها در فناوری موشک های زمین به هوای ( SAM ) اتحاد جماهیر شوروی، ناوگان بمب افکن V شامل ولینت از پرواز در ارتفاع بالا به پرواز در ارتفاع پایین تغییر کرد تا از حملات موشک های زمین به هوا در امان بمانند. در سال ۱۹۶۴ مشخص شد که در بخش هایی از بدنه ولینت ها خستگی و خوردگی کریستالی به وجود آمده است. در اواخر همان سال یک برنامه تعمیری برای رفع مشکل در حال انجام بود، اما تغییر دولت منجر به این شد که وزیر دفاع جدید، دنیس هیلی تصمیم بگیرد که ولینت از خدمت بازنشسته شود، و این اتفاق در اوایل سال ۱۹۶۵ رخ داد. بمب افکن های ویکتور و والکان تا دهه ۱۹۸۰ در خدمت باقی ماندند.
داده ها از Vickers Aircraft since 1908, [ ۳] Jet Bombers[ ۴]
ویژگی های کلی
• خدمه: پنج – دو خلبان، دو ناوبر، افسر الکترونیک هوایی
• طول: ۱۰۸ فوت ۳ اینچ ( ۳۲٫۹۹ متر )
• پهنای بال: ۱۱۴ فوت ۴ اینچ ( ۳۴٫۸۵ متر )
• ارتفاع: ۳۲ فوت ۲ اینچ ( ۹٫۸۰ متر )
• مساحت بال ها: ۲٬۳۶۲ فوت مربع ( ۲۱۹٫۴ متر مربع )
• وزن خالی: ۷۵٬۸۸۱ پوند ( ۳۴٬۴۱۹ کیلوگرم )
• بیشترین وزن برخاست: ۱۴۰٬۰۰۰ پوند ( ۶۳٬۵۰۳ کیلوگرم )
• پیشرانه هواگرد: ۴ عدد موتور توربوجت رولز - رویس اون RA28 Mk 204، با پیشرانه ۱۰٬۰۰۰ پوند - نیرو ( ۴۴ کیلونیوتن ) در هر موتور
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۵۶، ولینت های عملیاتی از مالت، مأموریت های بمباران را بر فراز مصر در طی عملیات تفنگدار در بحران سوئز انجام دادند. از سال ۱۹۵۶ تا اوایل سال ۱۹۶۶ توان اصلی ولینت ها در نقش بازدارندگی هسته ای در رویارویی بین ناتو و قدرت های پیمان ورشو استفاده شد. اسکادران های دیگر این هواپیما، سوخت گیری هوایی، شناسایی هوایی و جنگ الکترونیک را انجام دادند.
در سال ۱۹۶۲، در پاسخ به پیشرفت ها در فناوری موشک های زمین به هوای ( SAM ) اتحاد جماهیر شوروی، ناوگان بمب افکن V شامل ولینت از پرواز در ارتفاع بالا به پرواز در ارتفاع پایین تغییر کرد تا از حملات موشک های زمین به هوا در امان بمانند. در سال ۱۹۶۴ مشخص شد که در بخش هایی از بدنه ولینت ها خستگی و خوردگی کریستالی به وجود آمده است. در اواخر همان سال یک برنامه تعمیری برای رفع مشکل در حال انجام بود، اما تغییر دولت منجر به این شد که وزیر دفاع جدید، دنیس هیلی تصمیم بگیرد که ولینت از خدمت بازنشسته شود، و این اتفاق در اوایل سال ۱۹۶۵ رخ داد. بمب افکن های ویکتور و والکان تا دهه ۱۹۸۰ در خدمت باقی ماندند.
داده ها از Vickers Aircraft since 1908, [ ۳] Jet Bombers[ ۴]
ویژگی های کلی
• خدمه: پنج – دو خلبان، دو ناوبر، افسر الکترونیک هوایی
• طول: ۱۰۸ فوت ۳ اینچ ( ۳۲٫۹۹ متر )
• پهنای بال: ۱۱۴ فوت ۴ اینچ ( ۳۴٫۸۵ متر )
• ارتفاع: ۳۲ فوت ۲ اینچ ( ۹٫۸۰ متر )
• مساحت بال ها: ۲٬۳۶۲ فوت مربع ( ۲۱۹٫۴ متر مربع )
• وزن خالی: ۷۵٬۸۸۱ پوند ( ۳۴٬۴۱۹ کیلوگرم )
• بیشترین وزن برخاست: ۱۴۰٬۰۰۰ پوند ( ۶۳٬۵۰۳ کیلوگرم )
• پیشرانه هواگرد: ۴ عدد موتور توربوجت رولز - رویس اون RA28 Mk 204، با پیشرانه ۱۰٬۰۰۰ پوند - نیرو ( ۴۴ کیلونیوتن ) در هر موتور
wiki: ویکرز ولینت