ویکتور دیوید شوستروم ( سوئدی: Victor David Sjöström; ۲۰ سپتامبر ۱۸۷۹ – ۳ ژانویهٔ ۱۹۶۰ ) کارگردان و هنرپیشه اهل سوئد بود.
ویکتور شوستروم در ۲۰ سپتامبر ۱۸۷۹ در سوئد به دنیا آمد. در سال ۱۸۸۰ والدین شوستروم ( پدرش تاجر الوار و مادرش بازیگر سابق ) از سوئد به آمریکا مهاجرت کردند و پسر هفت ماهه خود ویکتور را نیز همراه بردند اما مادر به زودی درگذشت و ویکتور در گریز از مادرخوانده و پدری که روز به روز سختگیرتر می شد به سوئد بازگشت.
در آنجا عمویش، که بازیگر رویال دراماتیک تئاتر استکهلم بود به تربیت او پرداخت. در سن ۲۰ سالگی ویکتور شوستروم به خاطر بازی پر احساس و حضور قدرتمندش بر صحنه کاملاً شناخته شده بود. در سال ۱۹۱۱ شارل ماگنوسون سخت مشغول تحول سازمان استودیوی فیلم Blografteatem Svenska بود. او در آنجا سمت مدیر تولید داشت و هدفش آن بود که از طریق به کارگیری کادر فنی و هنری بهترین تئاترهای سوئد، به وجهه فرهنگی سینما بیفزاید.
او فیلمبردار زبردست، ژولیوس ژانزون را به استخدام درآورد ( جلوه متمایز بسیاری از آثار بعدی شوستروم در سوئد مدیون کار او است ) سپس در سال ۱۹۱۲ مورتیس استیلر و کمی بعد ویکتور شوستروم را استخدام کرد.
در آن زمان شوستروم شرکت تئاتری خودش در مالمر را اداره می کرد، اما مشتاقانه پیشنهاد ماگنسون را پذیرفت. شوستروم بعدها دربارهٔ انگیزه اش از روی آوردن به سینما چنین نوشت: «تمایل جوانانه به ماجراجویی و کنجکاوی در آزمودن رسانه ای جدید بود که آن زمان کمترین شناختی از آن نداشتم. »
شوستروم پس از بازی در چند فیلم استیلر به کارگردانی روی آورد و با سبکی واقع گرایانه در درام اجتماعی «اینگبورگ هولم» ( ۱۹۱۳ ) قدم اول در سینما را محکم برداشت. ژرژ سادول دربارهٔ اینگبورگ هولم می نویسد: «مضمون فیلم ( که تا حدی شبیه پسر بچه چاپلین است ) بسیار ملودراماتیک است، داستان در واقع، در قالب بخش های مختلفی بیان می شود که هر یک با عنوانی معرفی و با دوربینی ثابت فیلمبرداری می شود، اما در صحنه فرار اینگبورگ، شوستروم دوربین را به خارج می برد و به ناگهان فیلم دریچه ای رو به زندگی می گشاید. فیلم شاهکار سینمای قبل از سال ۱۹۱۴ است و با وجود بازی، سبک کلاسیک، فیلمبرداری و تدوین هر چند ابتدایی آن اثری کامل است. »
«قانون شکن و همسرش» ( ۱۹۱۸ ) داستان زوجی است که در کوه ها به دنبال پناهگاهی می گردند، آن ها که در تلاشی نافرجام در پی گریز از جامعه ای سرکوب گر و ستمکار هستند، سرانجام طعمه مرگ می شوند. شوستروم گفته است: «عواطف انسانی تنها پاسخی است که می توان در برابر جهان جنایتکار ارائه کرد. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفویکتور شوستروم در ۲۰ سپتامبر ۱۸۷۹ در سوئد به دنیا آمد. در سال ۱۸۸۰ والدین شوستروم ( پدرش تاجر الوار و مادرش بازیگر سابق ) از سوئد به آمریکا مهاجرت کردند و پسر هفت ماهه خود ویکتور را نیز همراه بردند اما مادر به زودی درگذشت و ویکتور در گریز از مادرخوانده و پدری که روز به روز سختگیرتر می شد به سوئد بازگشت.
در آنجا عمویش، که بازیگر رویال دراماتیک تئاتر استکهلم بود به تربیت او پرداخت. در سن ۲۰ سالگی ویکتور شوستروم به خاطر بازی پر احساس و حضور قدرتمندش بر صحنه کاملاً شناخته شده بود. در سال ۱۹۱۱ شارل ماگنوسون سخت مشغول تحول سازمان استودیوی فیلم Blografteatem Svenska بود. او در آنجا سمت مدیر تولید داشت و هدفش آن بود که از طریق به کارگیری کادر فنی و هنری بهترین تئاترهای سوئد، به وجهه فرهنگی سینما بیفزاید.
او فیلمبردار زبردست، ژولیوس ژانزون را به استخدام درآورد ( جلوه متمایز بسیاری از آثار بعدی شوستروم در سوئد مدیون کار او است ) سپس در سال ۱۹۱۲ مورتیس استیلر و کمی بعد ویکتور شوستروم را استخدام کرد.
در آن زمان شوستروم شرکت تئاتری خودش در مالمر را اداره می کرد، اما مشتاقانه پیشنهاد ماگنسون را پذیرفت. شوستروم بعدها دربارهٔ انگیزه اش از روی آوردن به سینما چنین نوشت: «تمایل جوانانه به ماجراجویی و کنجکاوی در آزمودن رسانه ای جدید بود که آن زمان کمترین شناختی از آن نداشتم. »
شوستروم پس از بازی در چند فیلم استیلر به کارگردانی روی آورد و با سبکی واقع گرایانه در درام اجتماعی «اینگبورگ هولم» ( ۱۹۱۳ ) قدم اول در سینما را محکم برداشت. ژرژ سادول دربارهٔ اینگبورگ هولم می نویسد: «مضمون فیلم ( که تا حدی شبیه پسر بچه چاپلین است ) بسیار ملودراماتیک است، داستان در واقع، در قالب بخش های مختلفی بیان می شود که هر یک با عنوانی معرفی و با دوربینی ثابت فیلمبرداری می شود، اما در صحنه فرار اینگبورگ، شوستروم دوربین را به خارج می برد و به ناگهان فیلم دریچه ای رو به زندگی می گشاید. فیلم شاهکار سینمای قبل از سال ۱۹۱۴ است و با وجود بازی، سبک کلاسیک، فیلمبرداری و تدوین هر چند ابتدایی آن اثری کامل است. »
«قانون شکن و همسرش» ( ۱۹۱۸ ) داستان زوجی است که در کوه ها به دنبال پناهگاهی می گردند، آن ها که در تلاشی نافرجام در پی گریز از جامعه ای سرکوب گر و ستمکار هستند، سرانجام طعمه مرگ می شوند. شوستروم گفته است: «عواطف انسانی تنها پاسخی است که می توان در برابر جهان جنایتکار ارائه کرد. »
wiki: ویکتور شوستروم