وینکلمان یوهان یواخیم

دانشنامه آزاد فارسی

وینْکِلْمان، یوهان یواخیم (۱۷۱۷ـ۱۷۶۸)(Winckelmann, Johann Joachim)
وینْکِلْمان، یوهان یواخیم
مورخ هنر، زادۀ آلمان. از ۱۷۵۵ در رم کار کرد. مطالعاتش دربارۀ یونان و روم باستان در جنبش نئوکلاسیک تأثیر نهاد، و شالوده ای برای تاریخ هنر جدید فراهم آورد، و در جهت گیری تعلیم وتربیت در آلمان مؤثر افتاد. وینکلمان در اشتندال به دنیا آمد. نخست در پروس به تدریس پرداخت. درپی گرویدن به مذهب کاتولیک، به رم رفت، و کتابدار کاردینال وزیر خارجۀ پاپ شد، و در ۱۷۳۶ به ریاست کتابخانه و مجموعۀ آثار باستانیِ واتیکان منتصب گردید. اثر برجستۀ وینکلمان، تألیف جامعی در دو بخش در زمینۀ هنر باستان بود. در کتاب تأملاتی دربارۀ نقاشی و مجسمه سازی یونانیان (۱۷۵۵)، جوهر هنر یونانی را واجد «سادگیِ اصیل» و «شکوه خاموش» توصیف کرد. در کتاب تاریخ هنر عهد عتیق (۱۷۶۴)، هنر را بیانگر «روح زمانه» خواند. آرای او بسیار پرنفوذ بودند، و بعدها هگل، فیلسوف، و پانوفسکی، مورخ هنر، آن ها را بسط دادند. تأثیر وینکلمان در خودِ هنر، بیشتر در نقاشی بروز یافت، و تعبیرش از آرمان یونانی در بسیاری از نقاشان قرن ۱۸، به ویژه آنتون مِنگس تأثیر نهاد.

پیشنهاد کاربران

بپرس