وینچنزو کاردارلی

ناتزارنو کاردارِلّی ( ایتالیایی: Nazareno Caldarelli ) با نام نام مستعار وینچِنزو کاردارِلّی ( ایتالیایی: Vincenzo Cardarelli ) ( زا
دهٔ ۱ می ۱۸۸۷ در تارکوینیا - درگذشتهٔ ۱۸ ژوئن ۱۹۵۹ در رم ) ، یک نویسنده، شاعر و روزنامه نگار ایتالیایی بود.
کاردارلی در تارکوینیا، لاتزیو، در خانواده ای با اصالت مارکه به دنیا آمد. پدرش آنتونیو رومانیولی بود. تحصیلاتش نامنظم بود و مشاغل مختلفی داشت. در سال ۱۹۰۶، زمانی که به رم نقل مکان کرد، کار خود را به عنوان روزنامه نگار آغاز کرد. او در سال ۱۹۱۹ با ریکاردو باچلی و امیلیو سیچی، نقد معتبر لا روندا ( ۱۹۱۹ - ۱۹۲۲ ) را ایجاد کرد.
او برنده دو جایزه ادبی شد: از جمله جایزه باگوتا در سال ۱۹۲۹ برای خورشید در اوج خود است و جایزه استرگا در سال ۱۹۴۸ برای ویلا تارانتولا
او در طول عمر خود جوایز بسیاری را از آن خود کرد، از جمله:[ ۱]
• جایزهٔ ادبی معروف باگوتا ( Premio Bagutta ) در سال ۱۹۲۸ برای مجموعه شعر خورشید بالایِ سر ( Il Sole a picco )
• جایزه ادبی استِرِگا ( Premio Strega ) - در سال ۱۹۴۸ برای مجموعهٔ ویلای تارانتلا ( Villa Tarantola )
• جایزه ادبی ناپُلی - نُوِه موزه - ۱۹۵۴
• جایزهٔ ادبی تُر مارگانا - ۱۹۵۸
• جایزهٔ اِتنا - تائُرمینا - ۱۹۵۹
در زیر فهرست آثار منتشر شدهٔ او آمده است:[ ۲]
• پیش سخنان ( به ایتالیایی: Prologhi ) - ۱۹۱۶
• سفرهایی در زمان ( به ایتالیایی: Viaggi nel tempo ) - ۱۹۲۰
• سرزمین مادری ( به ایتالیایی: Terra genitrice ) - ۱۹۲۴
• افسانه ها ( به ایتالیایی: Favole ) - ۱۹۲۵
• خاطرات ( به ایتالیایی: memorie ) - ۱۹۲۵
• پیش سخنان، سفرهایی در زمان، افسانه ها و خاطرات در یک مجموعه کلی ( به ایتالیایی: Prologhi, Viaggi nel tempo, Favolo e memorie unico volume ) - ۱۹۲۸
• خورشیدِ بالای سر ( به ایتالیایی: sole a picco ) - ۱۹۲۹
• سخنانی در گوش ( به ایتالیایی: Parole all'orecchino ) - ۱۹۳۱
• از ایتالیا سخن بگوییم ( به ایتالیایی: Parliamo dell'Italia ) - ۱۹۳۱
• روزهای تمام و کمال ( به ایتالیایی: Giorni in piena ) - ۱۹۳۴
• اشعار ( به ایتالیایی: Poesie ) - ۱۹۳۶
• آسمان بر فراز شهرها ( به ایتالیایی: Il cielo sulle città ) - ۱۹۳۹
• اشعار ( به ایتالیایی: Poesie ) - ۱۹۴۲
• پشیمانی ( به ایتالیایی: Rimorsi ) - ۱۹۴۴
• نامه های ارسال نشده ( به ایتالیایی: Lettere non spedite ) - ۱۹۴۶
• اشعار تازه ( به ایتالیایی: Poesie nouve ) - ۱۹۴۶
• تنها در آرکادیا ( به ایتالیایی: Solitario in Arcadia ) - ۱۹۴۷
• ویلای تارانتلا ( به ایتالیایی: Villa Tarantola ) - ۱۹۴۸
• مسافر غیراجتماعی ( به ایتالیایی: Il viaggiatore insocievole ) - ۱۹۵۳
• سفر شاعری به روسیه ( به ایتالیایی: Viaggio d'un poeta in Russia ) - ۱۹۵۴
• مجموعه آثار وینچنزو کاردارلی ( به ایتالیایی: Opere ) - ۱۹۸۱