وینفرید نردینگر ( زاده ۱۹۴۴ ) مورخ معماری و اهل آلمان است. در زمینهٔ تاریخ متأخر معماری و هنر به پژوهش اشتغال دارد و زمینه های اصلی پژوهشی او عبارت اند از معماری عهد باستان و اصالت تاریخ، تاریخ معماری آلمان سدهٔ ۱۹ و ۲۰، تاریخ جنبش های مدرن معماری، تاریخ بازسازی آلمان و تاریخ معماری اروپا در سده های ۱۹ و ۲۰.
او استاد تاریخ معماری و طراحی در دانشگاه فنی مونیخ بود و مدیریت بخش هنرهای تجسمی را در آکادمی هنرهای زیبای بایرن نیز بر عهده داشت. نردینگر از اعضای اصلی اتحادیهٔ معماران آلمان است و تا ماه سپتامبر ۲۰۱۲ ریاست موزهٔ معماری دانشگاه فنی مونیخ را نیز عهده دار بود. از اکتبر ۲۰۱۲ نیز مدیریت تأسیس مرکز مستندنگاری ناسیونال سوسیالیسم ( BDA ) را در شهر مونیخ بر عهده دارد. [ ۱]
این دانشور در یک خانوادهٔ سیاسی به دنیا آمد و پدرش اویگن نردینگر از اعضای گروه مقاومتی بود که علیه ناسیونال سوسیالیسم فعالیت و این نبرد را در فعالیت های گرافیکی خود منعکس می کرد. وینفرید نردینگر در سال ۱۹۷۱ مهندس معمار شد و در سال ۱۹۷۹ در رشتهٔ تاریخ هنر دانشگاه مونیخ رسالهٔ دکتری خود را با عنوان «رودولف بلینگ و جریان های هنری در برلین ۱۹۱۹–۱۹۲۳» تحریر کرد و به دلیل برجستگی پژوهشش جایزهٔ پژوهشگران دوره دکتری دانشگاه مونیخ را بدست آورد. او از سال ۱۹۸۶ استاد تاریخ معماری در دانشگاه مونیخ است و سال هایی را نیز به عنوان استاد مدعو در دانشگاه هاروارد و دانشگاه هلسینکی و مونترآل تدریس کرد، در سال ۲۰۱۲ بازنشسته شد اما کماکان در دانشگاه مونیخ اشتغال دارد. [ ۲]
او طی ۳۷ سال فعالیت آکادمیک مهم ترین آرشیو پژوهشی تخصصی در زمینهٔ معماری در آلمان را جمع آوری و تأسیس کرده است. نردینگر با تألیف آثار و برگزاری نمایشگاه های متنوع سهمی بسیار تعیین کننده در پژوهش های تاریخ هنر و معماری دارد و نقشی بزرگ در خصوص توجه دادن خودآگاهی عمومی به اهمیت معماری ایفا کرده است. مهم ترین آثار او عبارت اند از:[ ۳]
- تاریخ معماری می سازد ( ۲۰۱۲ ) [ ۴]
- معماری خاطره می سازد ۱۹۸۴–۲۰۰۴ ( ۲۰۰۴ ) [ ۵]
- مدرسهٔ معماری مونیخ ۱۹۶۸–۱۹۹۳ ( ۱۹۹۳ )
- رودولف بلینگ و جریان های هنری برلین ۱۹۱۸–۱۹۲۵ ( ۱۹۸۱ )
نردینگر تا کنون حدود ۳۰۰ اثر دانشگاهی منتشر کرده که به ۱۴ زبان ترجمه شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو استاد تاریخ معماری و طراحی در دانشگاه فنی مونیخ بود و مدیریت بخش هنرهای تجسمی را در آکادمی هنرهای زیبای بایرن نیز بر عهده داشت. نردینگر از اعضای اصلی اتحادیهٔ معماران آلمان است و تا ماه سپتامبر ۲۰۱۲ ریاست موزهٔ معماری دانشگاه فنی مونیخ را نیز عهده دار بود. از اکتبر ۲۰۱۲ نیز مدیریت تأسیس مرکز مستندنگاری ناسیونال سوسیالیسم ( BDA ) را در شهر مونیخ بر عهده دارد. [ ۱]
این دانشور در یک خانوادهٔ سیاسی به دنیا آمد و پدرش اویگن نردینگر از اعضای گروه مقاومتی بود که علیه ناسیونال سوسیالیسم فعالیت و این نبرد را در فعالیت های گرافیکی خود منعکس می کرد. وینفرید نردینگر در سال ۱۹۷۱ مهندس معمار شد و در سال ۱۹۷۹ در رشتهٔ تاریخ هنر دانشگاه مونیخ رسالهٔ دکتری خود را با عنوان «رودولف بلینگ و جریان های هنری در برلین ۱۹۱۹–۱۹۲۳» تحریر کرد و به دلیل برجستگی پژوهشش جایزهٔ پژوهشگران دوره دکتری دانشگاه مونیخ را بدست آورد. او از سال ۱۹۸۶ استاد تاریخ معماری در دانشگاه مونیخ است و سال هایی را نیز به عنوان استاد مدعو در دانشگاه هاروارد و دانشگاه هلسینکی و مونترآل تدریس کرد، در سال ۲۰۱۲ بازنشسته شد اما کماکان در دانشگاه مونیخ اشتغال دارد. [ ۲]
او طی ۳۷ سال فعالیت آکادمیک مهم ترین آرشیو پژوهشی تخصصی در زمینهٔ معماری در آلمان را جمع آوری و تأسیس کرده است. نردینگر با تألیف آثار و برگزاری نمایشگاه های متنوع سهمی بسیار تعیین کننده در پژوهش های تاریخ هنر و معماری دارد و نقشی بزرگ در خصوص توجه دادن خودآگاهی عمومی به اهمیت معماری ایفا کرده است. مهم ترین آثار او عبارت اند از:[ ۳]
- تاریخ معماری می سازد ( ۲۰۱۲ ) [ ۴]
- معماری خاطره می سازد ۱۹۸۴–۲۰۰۴ ( ۲۰۰۴ ) [ ۵]
- مدرسهٔ معماری مونیخ ۱۹۶۸–۱۹۹۳ ( ۱۹۹۳ )
- رودولف بلینگ و جریان های هنری برلین ۱۹۱۸–۱۹۲۵ ( ۱۹۸۱ )
نردینگر تا کنون حدود ۳۰۰ اثر دانشگاهی منتشر کرده که به ۱۴ زبان ترجمه شده است.
wiki: وینفرید نردینگر