وینفرید "وینی" شِفِر ( به آلمانی: Winfried "Winnie" Schäfer ) ( زادهٔ ۱۰ ژانویه ۱۹۵۰ ) بازیکن سابق و مربی کنونی فوتبال اهل آلمان است.
شفر فوتبال حرفه ای خود را با تیم شهر خود به نام توس ماین شروع کرد و تا ۱۸ سالگی در این تیم بود. سپس در سال ۱۹۶۸ به تیم مونشن گلادباخ پیوست و به همراه این تیم قهرمانی در بوندس لیگا و جام یوفا را به دست آورد. وی در بوندس لیگا ۴۰۳ بازی کرده و ۴۶ گل به ثمر رسانده است. او در سال ۱۹۷۰ به تیم کیکرز اوفنباخ پیوست و در این سال توانست به همراه این تیم در جام حذفی آلمان نیز قهرمان شود.
... [مشاهده متن کامل]
وینفرید شفر پس از حضور در تیم های بروسیا مونشن گلادباخ و کیکرز اوفنباخ، به تیم کارلسروهه پیوست و تا سال ۱۹۷۷ بازیکن این تیم بود. او در سال ۱۹۷۷ مجدداً به بروسیا مونشن گلادباخ پیوست و تا سال ۱۹۸۵ عضو این تیم بود و سپس از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد.
شفر در آلمان به عنوان یک مربی کاشف استعداد و پرورش دهنده آن شناخته شده است. او بازیکنانی مانند «اولیور کان»، «ینس نووتنی»، «مهمت شول» و «اولیور کرویتسر» را به فوتبال آلمان معرفی کرد. شفر در دورهٔ کاری اش فراز و نشیب بسیار داشته و تیم های تحت هدایت او گاه بسیار موفق و گاه بسیار ضعیف ظاهر شده اند. وی در حالی که بازیکن بروسیا مونشن گلادباخ بود، سرمربی گری را در سال ۱۹۸۲ از تیم دوم بروسیا مونشن گلادباخ آغاز کرد.
او بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸ سرمربی کارلسروهه بود. وی در اولین فصل حضور خود در این تیم، آن را از بوندس لیگا ۲ به بوندس لیگا آورد و این تیم را به اوج خود رساند و محبوبیت زیادی نیز به دست آورد. شفر به همراه این تیم در سال ۱۹۹۶ نایب قهرمان جام حذفی آلمان و جام اینترتوتو شد و در فصل ۹۴–۱۹۹۳ تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت و تنها به دلیل قانون گل زده در خانهٔ حریف، از رسیدن به فینال این مسابقات بازماند. از نتایج درخشان او در این دوره، برتری ۷–۰ در مقابل والنسیا بود.
شفر چند سال بعد در مصاحبه با روزنامه بیلد اعلام کرد که در سال ۱۹۹۴ با پیشنهاد سرمربیگری بایرن مونیخ مواجه شده بود اما آن را نپذیرفت. او سپس سرمربیگری در تیم هایی چون اشتوتگارت، تنیس بروسیا برلین و تیم ملی کامرون را نیز تجربه کرد.
شفر با کامرون به قهرمانی جام ملت های آفریقا در سال ۲۰۰۲ رسید و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کرد و در جام جهانی با یک برد، یک مساوی و یک شکست در رتبهٔ سوم گروه خود قرار گرفت. همچنین کامرون تحت مربیگری او در جام کنفدراسیون ها ۲۰۰۳، موفق به شکست برزیل در مرحلهٔ گروهی شد و در نهایت به نایب قهرمانی رسید.
شفر فوتبال حرفه ای خود را با تیم شهر خود به نام توس ماین شروع کرد و تا ۱۸ سالگی در این تیم بود. سپس در سال ۱۹۶۸ به تیم مونشن گلادباخ پیوست و به همراه این تیم قهرمانی در بوندس لیگا و جام یوفا را به دست آورد. وی در بوندس لیگا ۴۰۳ بازی کرده و ۴۶ گل به ثمر رسانده است. او در سال ۱۹۷۰ به تیم کیکرز اوفنباخ پیوست و در این سال توانست به همراه این تیم در جام حذفی آلمان نیز قهرمان شود.
... [مشاهده متن کامل]
وینفرید شفر پس از حضور در تیم های بروسیا مونشن گلادباخ و کیکرز اوفنباخ، به تیم کارلسروهه پیوست و تا سال ۱۹۷۷ بازیکن این تیم بود. او در سال ۱۹۷۷ مجدداً به بروسیا مونشن گلادباخ پیوست و تا سال ۱۹۸۵ عضو این تیم بود و سپس از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد.
شفر در آلمان به عنوان یک مربی کاشف استعداد و پرورش دهنده آن شناخته شده است. او بازیکنانی مانند «اولیور کان»، «ینس نووتنی»، «مهمت شول» و «اولیور کرویتسر» را به فوتبال آلمان معرفی کرد. شفر در دورهٔ کاری اش فراز و نشیب بسیار داشته و تیم های تحت هدایت او گاه بسیار موفق و گاه بسیار ضعیف ظاهر شده اند. وی در حالی که بازیکن بروسیا مونشن گلادباخ بود، سرمربی گری را در سال ۱۹۸۲ از تیم دوم بروسیا مونشن گلادباخ آغاز کرد.
او بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸ سرمربی کارلسروهه بود. وی در اولین فصل حضور خود در این تیم، آن را از بوندس لیگا ۲ به بوندس لیگا آورد و این تیم را به اوج خود رساند و محبوبیت زیادی نیز به دست آورد. شفر به همراه این تیم در سال ۱۹۹۶ نایب قهرمان جام حذفی آلمان و جام اینترتوتو شد و در فصل ۹۴–۱۹۹۳ تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت و تنها به دلیل قانون گل زده در خانهٔ حریف، از رسیدن به فینال این مسابقات بازماند. از نتایج درخشان او در این دوره، برتری ۷–۰ در مقابل والنسیا بود.
شفر چند سال بعد در مصاحبه با روزنامه بیلد اعلام کرد که در سال ۱۹۹۴ با پیشنهاد سرمربیگری بایرن مونیخ مواجه شده بود اما آن را نپذیرفت. او سپس سرمربیگری در تیم هایی چون اشتوتگارت، تنیس بروسیا برلین و تیم ملی کامرون را نیز تجربه کرد.
شفر با کامرون به قهرمانی جام ملت های آفریقا در سال ۲۰۰۲ رسید و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کرد و در جام جهانی با یک برد، یک مساوی و یک شکست در رتبهٔ سوم گروه خود قرار گرفت. همچنین کامرون تحت مربیگری او در جام کنفدراسیون ها ۲۰۰۳، موفق به شکست برزیل در مرحلهٔ گروهی شد و در نهایت به نایب قهرمانی رسید.
