وینئا

وینئا ( به لاتین: Vinea ) یک وسیله محاصره ای بود که چنان که وگتیوس نقل می کند، [ ۱] یک سایبان متحرک با ارتفاع حدود ۷ پا ( رومی ) ، عرض ۸ پا و طول ۱۶ پا بود و در جناحین خود از حصیر ساخته شده بود. می توانستند تعداد زیادی از اینان را به یکدیگر پیوند بزنند تا یک کریدور محافظت شده و بسته بسازند و با آن از سربازانی که به دیوارهای دشمن نزدیک می شوند مراقبت کنند. نقطه ضعف آن همانا خطر آتش سوزی بود، یعنی هنگامی که محاصره شدگان از دیوارهای خود مواد قابل احتراق به پائین پرتاب می کردند. برای آن که تاحدودی بر این خطر فائق آیند، اغلب وینئاها را با پوست یا پتوهای مرطوب می پوشاندند. تیرهای عمودی تیزی در آن قرار داشتند که در زمین فرومی رفتند تا کسانی که آن را حمل می کنند بتوانند استراحت کنند. [ ۲]
همچنین تیتوس لیویوس نقل می کند در طول محاصره سائونتو ( در خلال دومین جنگ کارتاژ ) در سال ۲۱۹ پیش از میلاد کارتاژی ها از این وسیله استفاده کردند، یعنی هنگامی که هانیبال ناچار شد برای حفاظت از سربازان خود در برابر پرتاب های متوالی رومیان حفاظت کند و یک دژکوب تازه به دیوارهای شهر نزدیک کند. [ ۳] یا در طول محاصره آواریکوم در سال ۵۲ پیش از میلاد در خلال جنگ های گالی، هنگامی که نیروهای جمهوری روم تحت امر ژولیوس سزار موفق شدند قوم گالیایی بیتوریگ ها[ یادداشت ۱] را شکست دهند. [ ۴] همچنین سالوستیوس نیز به بهره گیری از وینئاها در جنگ ژوگورتی اشاره کرده است.
↑ به لاتین Bituriges