ویدَفرنه ( پارسی باستان: 𐎻𐎡𐎭𐎳𐎼𐎴𐎠 یا اینتافرنس یونانی باستان: Ἰνταφρένης, ἸνταφέρνηςIntaphrenes', ) یکی از هفت تنی بود که در سپتامبر ۵۲۲ پیش از میلاد به داریوش بزرگ کمک کرد تاج وتخت را از بردیای دروغین، غاصب شاهنشاهی هخامنشی بازپس بگیرد. سپس ویدَفرنه کماندار داریوش شد، موقعیت بالایی که وی در کتیبه بیستون به تصویر کشیده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
در ۵۲۱ پیش از میلاد، ویدفرنه توسط داریوش بزرگ به عنوان فرمانده کل ارتش در رأس ارتش اعزام شد تا اراخا را که ظاهراً تخت سلطنت بابل را به عنوان نبوکدنصر چهارم در ۵۲۲ پ. م غصب کرده بود، از بین ببرد. بابل در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ پیش از میلاد بدون درگیری زیاد به تصرف درآمد و طبق معمول در چنین مواردی، آراخا با پیروان خود مثله و شکنجه می شد.
"داریوش شاه می گوید: سپس ارتشی به بابل فرستادم. من یک پارسی به نام اینتافرنس ویدافرن، بنده، من او را به عنوان رهبر آنها منصوب کردم و بدین ترتیب با آنها صحبت کردم: برو، مرد بابلی را که مرا تصدیق نمی کند، بزن. سپس ویدفرنه با ارتش به سمت بابل حرکت کرد. اهورامزدا به من کمک کرد. به لطف اهورامزدا ویدفرنه، بابلی ها را سرنگون کرد و مردم را نزد من آورد. در روز بیست و دوم ماه Markâsanaš ( ۲۷ نوامبر ) آن آراخا را که خود را نبوکدنصر می نامید و افرادی را که پیروان اصلی او بودند، دستگیر کردند. سپس من فرمانی صادر کردم و گفتم: "بگذارید که آراخا و افرادی که پیروان اصلی او بودند در بابل به صلیب کشیده شوند! کتیبه بیستون از داریوش بزرگ
ویدَفرنه پس از قیام، به دلیل تلاش برای ورود به قصر پادشاه در حالی که با همسرش در حال استراحت بود، به قتل رسید. هفت نجیب زاده که گئومات را سرنگون کردند، توافق کرده بودند که همه آنها هر زمان که بخواهند می توانند به دیدار پادشاه جدید بروند، مگر زمانی که او با همسرش باشد. عصر یک روز، وین دفرنه برای ملاقات داریوش به قصر رفت، اما دو افسر که اظهار داشتند به علت اینکه داریوش در کنار همسرش است، مانع او شدند. ویدفرنه که گمان می کرد به او توهین شده، عصبانی شد شمشیر خود را کشید و گوش و بینی دو افسر را برید. هنگام خروج از قصر، او لگام را از اسب خود برداشت و دو افسر را به هم بست. افسران نزد پادشاه رفتند و آنچه را که ویدفرنه با آنها کرده بود به او نشان دادند. داریوش بابت امنیت خودش احساس ترس کرد. او فکر کرد که هر شش نجیب زاده برای شورش علیه او به هم پیوسته اند و حمله علیه افسران او اولین نشانه شورش است. وی برای هر یک از بزرگان پیکی فرستاد و از آنها پرسید که آیا اقدامات ویدفرنه را تأیید می کنید؟ آنها هرگونه ارتباط با اقدامات ویدفرنه را رد و انکار کردند و اظهار داشتند که در تصمیم خود برای تعیین داریوش به عنوان شاه شاهان ایستاده اند.
... [مشاهده متن کامل]
در ۵۲۱ پیش از میلاد، ویدفرنه توسط داریوش بزرگ به عنوان فرمانده کل ارتش در رأس ارتش اعزام شد تا اراخا را که ظاهراً تخت سلطنت بابل را به عنوان نبوکدنصر چهارم در ۵۲۲ پ. م غصب کرده بود، از بین ببرد. بابل در ۲۷ نوامبر ۵۲۱ پیش از میلاد بدون درگیری زیاد به تصرف درآمد و طبق معمول در چنین مواردی، آراخا با پیروان خود مثله و شکنجه می شد.
"داریوش شاه می گوید: سپس ارتشی به بابل فرستادم. من یک پارسی به نام اینتافرنس ویدافرن، بنده، من او را به عنوان رهبر آنها منصوب کردم و بدین ترتیب با آنها صحبت کردم: برو، مرد بابلی را که مرا تصدیق نمی کند، بزن. سپس ویدفرنه با ارتش به سمت بابل حرکت کرد. اهورامزدا به من کمک کرد. به لطف اهورامزدا ویدفرنه، بابلی ها را سرنگون کرد و مردم را نزد من آورد. در روز بیست و دوم ماه Markâsanaš ( ۲۷ نوامبر ) آن آراخا را که خود را نبوکدنصر می نامید و افرادی را که پیروان اصلی او بودند، دستگیر کردند. سپس من فرمانی صادر کردم و گفتم: "بگذارید که آراخا و افرادی که پیروان اصلی او بودند در بابل به صلیب کشیده شوند! کتیبه بیستون از داریوش بزرگ
ویدَفرنه پس از قیام، به دلیل تلاش برای ورود به قصر پادشاه در حالی که با همسرش در حال استراحت بود، به قتل رسید. هفت نجیب زاده که گئومات را سرنگون کردند، توافق کرده بودند که همه آنها هر زمان که بخواهند می توانند به دیدار پادشاه جدید بروند، مگر زمانی که او با همسرش باشد. عصر یک روز، وین دفرنه برای ملاقات داریوش به قصر رفت، اما دو افسر که اظهار داشتند به علت اینکه داریوش در کنار همسرش است، مانع او شدند. ویدفرنه که گمان می کرد به او توهین شده، عصبانی شد شمشیر خود را کشید و گوش و بینی دو افسر را برید. هنگام خروج از قصر، او لگام را از اسب خود برداشت و دو افسر را به هم بست. افسران نزد پادشاه رفتند و آنچه را که ویدفرنه با آنها کرده بود به او نشان دادند. داریوش بابت امنیت خودش احساس ترس کرد. او فکر کرد که هر شش نجیب زاده برای شورش علیه او به هم پیوسته اند و حمله علیه افسران او اولین نشانه شورش است. وی برای هر یک از بزرگان پیکی فرستاد و از آنها پرسید که آیا اقدامات ویدفرنه را تأیید می کنید؟ آنها هرگونه ارتباط با اقدامات ویدفرنه را رد و انکار کردند و اظهار داشتند که در تصمیم خود برای تعیین داریوش به عنوان شاه شاهان ایستاده اند.
