وین داوس آدولف. وینْ داوس، آدولْف (۱۸۷۶ـ۱۹۵۹)(Windaus, Adolf)
وینْ داوس، آدولْف
شیــمی دان آلــمــانی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۸ را به سبب تحقیقاتش در زمینۀ ساختار کلسترول، رابطه آن با ویتامین د، و این کشف به دست آورد که استروئیدها پیش ماده های ویتامین هایند. همچنین، نقش نورخورشید و ویتامین د را در پیشگیری از نرمی استخوان نشان داد. او کشف کرد که پیش ماده (پیش ویتامین) ویتامین د استروئیدی با نام ارگوسترول و نوعی ناخالصی چربی قابل حل در کلسترول است. در دهه ۱۹۲۰، ثابت کرد که ارگوسترول در حضور نور خورشید به ویتامین د تبدیل می شود. همچنین، توضیح داد که روغن ماهیِ حاوی ویتامین د، و نور خورشید در جلوگیری از نرمی استخوان مفیدند. در ۲۶ دسامبر، در برلین زاده شد. از ۱۸۹۵، در دانشگاه های برلین و فرایبورگ پزشکی خواند. بعدها، با راهنمایی امیل فیشرپزشکی را رها کرد و به شیمی پرداخت. در ۱۸۹۹، رسالۀ دکتری خود را در زمینۀ آثار دیژیتالی (عصارۀ گل انگشتانه) بر تحریکات عضلۀ قلبی نگاشت. استاد دانشگاه فرایبورگ و سپس استاد شیمی پزشکی دانشگاه اینسبروک شد و سرانجام، به دانشگاه گوتینگن رفت. مطالعات او به بررسی ارتباط کلسترول و ویتامین د محدود بود. در دهه ۱۹۳۰، به مطالعۀ فرآورده های طبیعی، نظیر ویتامین ب و کُلچیسین، پرداخت و در ۱۹۴۴ بازنشسته شد.
وینْ داوس، آدولْف
شیــمی دان آلــمــانی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۸ را به سبب تحقیقاتش در زمینۀ ساختار کلسترول، رابطه آن با ویتامین د، و این کشف به دست آورد که استروئیدها پیش ماده های ویتامین هایند. همچنین، نقش نورخورشید و ویتامین د را در پیشگیری از نرمی استخوان نشان داد. او کشف کرد که پیش ماده (پیش ویتامین) ویتامین د استروئیدی با نام ارگوسترول و نوعی ناخالصی چربی قابل حل در کلسترول است. در دهه ۱۹۲۰، ثابت کرد که ارگوسترول در حضور نور خورشید به ویتامین د تبدیل می شود. همچنین، توضیح داد که روغن ماهیِ حاوی ویتامین د، و نور خورشید در جلوگیری از نرمی استخوان مفیدند. در ۲۶ دسامبر، در برلین زاده شد. از ۱۸۹۵، در دانشگاه های برلین و فرایبورگ پزشکی خواند. بعدها، با راهنمایی امیل فیشرپزشکی را رها کرد و به شیمی پرداخت. در ۱۸۹۹، رسالۀ دکتری خود را در زمینۀ آثار دیژیتالی (عصارۀ گل انگشتانه) بر تحریکات عضلۀ قلبی نگاشت. استاد دانشگاه فرایبورگ و سپس استاد شیمی پزشکی دانشگاه اینسبروک شد و سرانجام، به دانشگاه گوتینگن رفت. مطالعات او به بررسی ارتباط کلسترول و ویتامین د محدود بود. در دهه ۱۹۳۰، به مطالعۀ فرآورده های طبیعی، نظیر ویتامین ب و کُلچیسین، پرداخت و در ۱۹۴۴ بازنشسته شد.
wikijoo: وین_داوس،_آدولف_(۱۸۷۶ـ۱۹۵۹)