ویلْیامز، فردریک کالاند (۱۹۱۱ـ۱۹۷۷)(Williams, Frederic Calland)
ویلْیامز، فردریک کالاند
مهندس انگلیسی برق و الکترونیک. حافظۀ لامپ اشعۀ کاتدی را ابداع کرد که در بسیاری از رایانه های اولیه به کار می رفت. در ۱۹۴۸، در ساخت نخستین رایانه با برنامۀ ذخیره شده شرکت کرد و در ۱۹۷۶، لقب سِر گرفت. در نزدیکی استاکپورت، واقع در چشر، زاده شد و در منچستر و آکسفورد درس خواند. از ۱۹۴۶ استاد دانشگاه منچستر بود. طی جنگ جهانی دوم، به تکمیل رادار و دیگر تجهیزات متفقین کمک بسیار کرد و سیستم های پس خورد معروف به سروُمکانیسم (سازوکار خودتنظیم) را ابداع کرد. ویلیامز درپی بازدید از مؤسسۀ فناوری ماساچوستِ امریکا، از تحقیقاتی مطلع شد که هدف آن استفاده از لامپ پرتو کاتدی برای ذخیره سازی اطلاعات به صورت نقطه روی صفحه بود. او در ۱۹۴۶، تحقیق در زمینۀ سیستم خود را در انگلستان آغاز کرد. مادۀ فسفرسانی که در این لامپ ها به کار می رفت، امکان بقای تصویر را برای کسری از ثانیه فراهم می کرد. در ابتدا، او اطلاعات را بین دو لامپ تبادل می کرد. بعدها، مداری ساخت که نقطه ها را در یک لامپ تکرار می کرد تا به مدت نامحدود باقی بمانند. همچنین، با تام کیلبرن رایانه ای ساخت که در ژوئن ۱۹۴۸ به بهره برداری رسید. پس از اعمال اصلاحاتی در این دستگاه، شرکت فرانتی لیمیتد تولید آن را آغاز کرد. در دهۀ ۱۹۵۰، کار در زمینۀ ماشین های الکتریکی، به ویژه موتورهای القایی و آلترناتورهایی (متناوب سازهایی) با تحریک القایی، را آغاز کرد. در سال های آخر زندگی اش، در زمینۀ جعبه دندۀ خودکار خودروهای موتوری کار می کرد.
ویلْیامز، فردریک کالاند
مهندس انگلیسی برق و الکترونیک. حافظۀ لامپ اشعۀ کاتدی را ابداع کرد که در بسیاری از رایانه های اولیه به کار می رفت. در ۱۹۴۸، در ساخت نخستین رایانه با برنامۀ ذخیره شده شرکت کرد و در ۱۹۷۶، لقب سِر گرفت. در نزدیکی استاکپورت، واقع در چشر، زاده شد و در منچستر و آکسفورد درس خواند. از ۱۹۴۶ استاد دانشگاه منچستر بود. طی جنگ جهانی دوم، به تکمیل رادار و دیگر تجهیزات متفقین کمک بسیار کرد و سیستم های پس خورد معروف به سروُمکانیسم (سازوکار خودتنظیم) را ابداع کرد. ویلیامز درپی بازدید از مؤسسۀ فناوری ماساچوستِ امریکا، از تحقیقاتی مطلع شد که هدف آن استفاده از لامپ پرتو کاتدی برای ذخیره سازی اطلاعات به صورت نقطه روی صفحه بود. او در ۱۹۴۶، تحقیق در زمینۀ سیستم خود را در انگلستان آغاز کرد. مادۀ فسفرسانی که در این لامپ ها به کار می رفت، امکان بقای تصویر را برای کسری از ثانیه فراهم می کرد. در ابتدا، او اطلاعات را بین دو لامپ تبادل می کرد. بعدها، مداری ساخت که نقطه ها را در یک لامپ تکرار می کرد تا به مدت نامحدود باقی بمانند. همچنین، با تام کیلبرن رایانه ای ساخت که در ژوئن ۱۹۴۸ به بهره برداری رسید. پس از اعمال اصلاحاتی در این دستگاه، شرکت فرانتی لیمیتد تولید آن را آغاز کرد. در دهۀ ۱۹۵۰، کار در زمینۀ ماشین های الکتریکی، به ویژه موتورهای القایی و آلترناتورهایی (متناوب سازهایی) با تحریک القایی، را آغاز کرد. در سال های آخر زندگی اش، در زمینۀ جعبه دندۀ خودکار خودروهای موتوری کار می کرد.
wikijoo: ویلیامز،_فردریک_کالاند_(۱۹۱۱ـ۱۹۷۷)