ویلیام یوئرت گلدستون ( به انگلیسی: William Ewart Gladstone ) ( زاده ۲۹ دسامبر ۱۸۰۹ – درگذشته ۱۹ مه ۱۸۹۸ ) دولتمرد اهل بریتانیا از حزب لیبرال با پیشینه ای دیرپا بود.
وی بیش از شصت سال در سیاست این کشور و نیز چهار بار نخست وزیر بریتانیا ( ۱۸۶۸–۱۸۷۴، ۱۸۸۰–۱۸۸۵، فوریه تا ژوئیه ۱۸۸۶، ۱۸۹۲–۱۸۹۴ ) وی همچنین مسن ترین نخست وزیر بریتانیا تاکنون است که آخرین دوره در سن ۸۴ سالگی استعفا داد. او چهار بار نیز مشاور خزانه داری بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
گلدستون اولین بار در ۱۸۳۲ وارد مجلس عوام به عنوان یک های ترویست شد. در کابینه سر رابرت پییل عضو بود. بعد از جدا شدن از محافظه کاران به عضویت حزب پییلیت درآمد. در ۱۸۵۹ پییلیتها با ویگ ها و رادیکال ها ادغام شدند و حزب لیبرال بریتانیا را تشکیل دادند. به عنوان مشاور او هزینه کردن از عموم را کم کرد و اصلاحات انتخاباتی انجام داد که عنوان ویلیام مردمی را برای او به همراه داشت.
دوره اول وزارت او با اصلاحات زیادی همراه بود مثلاً برچیدن کلیسای ایرلند و دستور رأی دادن پنهانی.
بعد از اینکه در انتخابات ۱۸۷۴ شکست خورد گلدستون از رهبری حزب لیبرال استعفا داد اما در ۱۸۷۶ شروع به بازگشت کرد که بر پاپه موضع مخالف او در زمینه مناقشات ترکیه و بلغارستان بود. رقابت مدلوفین گلدسون ۱۸۷۹–۱۸۸۰ نمونه ای زودهنگام از استفاده از فناوری در رقابت های انتخاباتی عصر مدرن بود. بعد از انتخابات سال ۱۸۸۰ او دور دوم وزارتش را آغاز کرد که با بحران مصر همزمان شد ( که به دنبال مرگ ژنرال گردون به اوج خود رسیده بود ) و همین طور در ایرلند که دولت اقدامات پیشگیرانه انجام داده بود اما با اینحال حقوق قانونی کشاورزان مستأجر ایرلندی را افزایش داد. دولت همچنین اجرایه اصلاحات سوم را تصویب کرد.
وقتی باز در ۱۸۸۶ به مقامش بازگشت گلدستون قانون خودمختاری ایرلند را پیشنهاد کرد ولی در ژوئیه در مجلس عوام شکست خورد که نتیجه ان شکاف در حزب لیبرال بود امری که باعث دور ماندن آن ها از مقام نخست وزیری بر ۲۰ سال بجز مدتی کوتاه شد.
در ۱۸۹۲ گلدستون آخرین دولتش را در سن ۸۲ سالگی تشکیل داد. دومین لایحه خودمختاری ایرلند در مجلس عوام تصویب شد اما در ۱۸۹۳ در مجلس لردها رد شد. او در مارس ۱۸۹۴ استعفا کرد. در مقام مخالف اما در مجلس تا سال ۱۸۹۵ که مجلس را ترک کرد مخالف گسترش هزینه های نیروی دریایی بود. او سه سال بعد در ۸۸ سالگی درگذشت.
وی بیش از شصت سال در سیاست این کشور و نیز چهار بار نخست وزیر بریتانیا ( ۱۸۶۸–۱۸۷۴، ۱۸۸۰–۱۸۸۵، فوریه تا ژوئیه ۱۸۸۶، ۱۸۹۲–۱۸۹۴ ) وی همچنین مسن ترین نخست وزیر بریتانیا تاکنون است که آخرین دوره در سن ۸۴ سالگی استعفا داد. او چهار بار نیز مشاور خزانه داری بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
گلدستون اولین بار در ۱۸۳۲ وارد مجلس عوام به عنوان یک های ترویست شد. در کابینه سر رابرت پییل عضو بود. بعد از جدا شدن از محافظه کاران به عضویت حزب پییلیت درآمد. در ۱۸۵۹ پییلیتها با ویگ ها و رادیکال ها ادغام شدند و حزب لیبرال بریتانیا را تشکیل دادند. به عنوان مشاور او هزینه کردن از عموم را کم کرد و اصلاحات انتخاباتی انجام داد که عنوان ویلیام مردمی را برای او به همراه داشت.
دوره اول وزارت او با اصلاحات زیادی همراه بود مثلاً برچیدن کلیسای ایرلند و دستور رأی دادن پنهانی.
بعد از اینکه در انتخابات ۱۸۷۴ شکست خورد گلدستون از رهبری حزب لیبرال استعفا داد اما در ۱۸۷۶ شروع به بازگشت کرد که بر پاپه موضع مخالف او در زمینه مناقشات ترکیه و بلغارستان بود. رقابت مدلوفین گلدسون ۱۸۷۹–۱۸۸۰ نمونه ای زودهنگام از استفاده از فناوری در رقابت های انتخاباتی عصر مدرن بود. بعد از انتخابات سال ۱۸۸۰ او دور دوم وزارتش را آغاز کرد که با بحران مصر همزمان شد ( که به دنبال مرگ ژنرال گردون به اوج خود رسیده بود ) و همین طور در ایرلند که دولت اقدامات پیشگیرانه انجام داده بود اما با اینحال حقوق قانونی کشاورزان مستأجر ایرلندی را افزایش داد. دولت همچنین اجرایه اصلاحات سوم را تصویب کرد.
وقتی باز در ۱۸۸۶ به مقامش بازگشت گلدستون قانون خودمختاری ایرلند را پیشنهاد کرد ولی در ژوئیه در مجلس عوام شکست خورد که نتیجه ان شکاف در حزب لیبرال بود امری که باعث دور ماندن آن ها از مقام نخست وزیری بر ۲۰ سال بجز مدتی کوتاه شد.
در ۱۸۹۲ گلدستون آخرین دولتش را در سن ۸۲ سالگی تشکیل داد. دومین لایحه خودمختاری ایرلند در مجلس عوام تصویب شد اما در ۱۸۹۳ در مجلس لردها رد شد. او در مارس ۱۸۹۴ استعفا کرد. در مقام مخالف اما در مجلس تا سال ۱۸۹۵ که مجلس را ترک کرد مخالف گسترش هزینه های نیروی دریایی بود. او سه سال بعد در ۸۸ سالگی درگذشت.
