ویلیام هنری هریسون ( به انگلیسی: William Henry Harrison ) ( زاده ۹ فوریه ۱۷۷۳ – درگذشته ۴ آوریل ۱۸۴۱ ) متولد ایالت ویرجینیا. وی رهبر ارتش آمریکا، سیاست مدار و نهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از حزب ویگ در سال ۱۸۴۱ بود. این تاریخ هم زمان است با نوروز سال ۱۲۲۰ خورشیدی. در این زمان محمد شاه قاجار بر ایران سلطنت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
هریسون در شهرستان چارلز سیتی، ویرجینیا به دنیا آمد. وی فرزند بنیانگذار بنیامین هریسون پنجم و پدربزرگ پدری بنیامین هریسون، بیست و سومین رئیس جمهور ایالات متحده بود. هریسون آخرین رئیس جمهوری بود که به عنوان یک تبعه انگلیسی در سیزده مستعمره متولد شد. وی در طی دوران اولیه فعالیت نظامی خود، در نبرد چوبهای افتاده ( به انگلیسی: Battle of Fallen Timbers ) ۱۷۹۴ شرکت کرد، یک پیروزی نظامی آمریکایی که عملاً جنگ شمال غربی هند ( به انگلیسی: Northwest Indian War ) را خاتمه داد. بعد، او در نبرد تیپکنو در سال ۱۸۱۱، یک نیروی نظامی علیه کنفدراسیون تکومسه را رهبری کرد، که در آنجا لقب «تیپکانوی قدیم» را بدست آورد. وی در جنگ ۱۸۱۲ به ارتشبد ارتش ارتقا یافت و در سال ۱۸۱۳ در جنگ تیمز در بالادست کانادا پیاده نظام و سواره نظام آمریکایی را رهبری کرد.
حزب ویگ، سال ۱۸۴۰ ویلیام هریسون را به عنوان نامزد حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کرد. ویلیام هریسون افسر ارتش آمریکا در جنگ با سرخ پوست ها بود که در کلبه ای ساده زندگی می کرد و آب سیب می نوشید. شیوه زندگی ساده هریسون با زندگی اشرافی ون بورن که شامپاین می نوشید، در تضاد کامل بود. هریسون در واقع فرزند خانواده ای اشرافی در ویرجینیا بود و سال ۱۷۷۳ در برکلی ویرجینیا به دنیا آمد. در کالج، تاریخ و هنر و ادبیات کلاسیک خواند. سپس به دانشکده پزشکی ریچموند رفت و در آنجا شروع به تحصیل در رشته پزشکی کرد. اما همان سال ناگهان تغییر عقیده داد، وارد ارتش شد و به سوی شمال غربی آمریکا رفت.
ویلیام هریسون در مبارزه با سرخپوست ها، دستیار ژنرال وین بود. سال۱۷۹۸ از ارتش استعفا داد ومسوول سرزمین های شمال غربی شد و توانست اراضی آن منطقه را به دو بخش شمال غربی و ایندیانا تقسیم کند. سال ۱۸۰۱ فرماندار منطقه ایندیانا شد و بمدت ۱۲ سال در همین پست ماند. مهم ترین کاری که هریسون در مقام فرماندار انجام داد تصرف سرزمین های سرخپوستان بود. سرخپوستها نیز به عنوان تلافی به شهرکها حمله کردند و هریسون مأمور دفاع از شهرک ها شد. سال ۱۸۰۹ تهدید علیه شهرک نشینان جدی شد، با ورود تکومسه به کنفدراسیون سرخپوستها، ائتلاف آن ها قویتر شد ه بود. سال ۱۸۱۱ هریسون اجازه حمله به کنفدراسیون سرخپوستها را دریافت کرد و طی چندین نبرد نیروهای سرخپوستها را که با بریتانیایی ها متحد شده بودند، شکست داد. از پنجم اکتبر ۱۸۱۳ به بعد هیچگاه مقاومت جدی ای از سوی سرخپوستها در منطقه شمال غربی آمریکا مشاهده نشد.
... [مشاهده متن کامل]
هریسون در شهرستان چارلز سیتی، ویرجینیا به دنیا آمد. وی فرزند بنیانگذار بنیامین هریسون پنجم و پدربزرگ پدری بنیامین هریسون، بیست و سومین رئیس جمهور ایالات متحده بود. هریسون آخرین رئیس جمهوری بود که به عنوان یک تبعه انگلیسی در سیزده مستعمره متولد شد. وی در طی دوران اولیه فعالیت نظامی خود، در نبرد چوبهای افتاده ( به انگلیسی: Battle of Fallen Timbers ) ۱۷۹۴ شرکت کرد، یک پیروزی نظامی آمریکایی که عملاً جنگ شمال غربی هند ( به انگلیسی: Northwest Indian War ) را خاتمه داد. بعد، او در نبرد تیپکنو در سال ۱۸۱۱، یک نیروی نظامی علیه کنفدراسیون تکومسه را رهبری کرد، که در آنجا لقب «تیپکانوی قدیم» را بدست آورد. وی در جنگ ۱۸۱۲ به ارتشبد ارتش ارتقا یافت و در سال ۱۸۱۳ در جنگ تیمز در بالادست کانادا پیاده نظام و سواره نظام آمریکایی را رهبری کرد.
حزب ویگ، سال ۱۸۴۰ ویلیام هریسون را به عنوان نامزد حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کرد. ویلیام هریسون افسر ارتش آمریکا در جنگ با سرخ پوست ها بود که در کلبه ای ساده زندگی می کرد و آب سیب می نوشید. شیوه زندگی ساده هریسون با زندگی اشرافی ون بورن که شامپاین می نوشید، در تضاد کامل بود. هریسون در واقع فرزند خانواده ای اشرافی در ویرجینیا بود و سال ۱۷۷۳ در برکلی ویرجینیا به دنیا آمد. در کالج، تاریخ و هنر و ادبیات کلاسیک خواند. سپس به دانشکده پزشکی ریچموند رفت و در آنجا شروع به تحصیل در رشته پزشکی کرد. اما همان سال ناگهان تغییر عقیده داد، وارد ارتش شد و به سوی شمال غربی آمریکا رفت.
ویلیام هریسون در مبارزه با سرخپوست ها، دستیار ژنرال وین بود. سال۱۷۹۸ از ارتش استعفا داد ومسوول سرزمین های شمال غربی شد و توانست اراضی آن منطقه را به دو بخش شمال غربی و ایندیانا تقسیم کند. سال ۱۸۰۱ فرماندار منطقه ایندیانا شد و بمدت ۱۲ سال در همین پست ماند. مهم ترین کاری که هریسون در مقام فرماندار انجام داد تصرف سرزمین های سرخپوستان بود. سرخپوستها نیز به عنوان تلافی به شهرکها حمله کردند و هریسون مأمور دفاع از شهرک ها شد. سال ۱۸۰۹ تهدید علیه شهرک نشینان جدی شد، با ورود تکومسه به کنفدراسیون سرخپوستها، ائتلاف آن ها قویتر شد ه بود. سال ۱۸۱۱ هریسون اجازه حمله به کنفدراسیون سرخپوستها را دریافت کرد و طی چندین نبرد نیروهای سرخپوستها را که با بریتانیایی ها متحد شده بودند، شکست داد. از پنجم اکتبر ۱۸۱۳ به بعد هیچگاه مقاومت جدی ای از سوی سرخپوستها در منطقه شمال غربی آمریکا مشاهده نشد.
