ویلیام هارتشورن بونسال ( William Hartshorn Bonsall ) ، مشهور به دبلیو. اچ. بونسال ( W. H. Bonsall ) ( ۱۰ فوریه ۱۸۴۶–۲۰ ژوئیه ۱۹۰۵ ) ، نظامی آمریکایی، ناشر روزنامه و مجله، سرمایه گذار املاک و مستغلات و کارشناس دعاوی خسارت بیمه در قرن نوزدهم، مدیر مؤثر خانهٔ کهنه سربازان کالیفرنیا و در قرن بیستم رئیس شورای شهر لس آنجلس بود.
... [مشاهده متن کامل]
بونسال فرزند ساموئل بونسال و مری میلز در ۱۰ فوریه سال ۱۸۴۶ در سینسینتی اوهایو متولد شد. وی به مدرسه سینسینتی و ایرونتون اوهایو پذیرفته شد.
بونسال در ۲ اکتبر سال ۱۸۴۶ در پورتسموث اوهایو با الن دودریج مک فارلند اهل لس آنجلس ازدواج نمود و پنج فرزند به نام های ساموئل ان، آلبرت ام، جنی ( خانم توماس پی نیوتن ) ، الیزا ( خانم ساموئل ام. هاسکینز ) و بسی ( خانم ارنست سی. همیلتون ) داشتند.
بونسال در ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۰۵ پس از ده روز شکایت از بیماری مزمن قلبی و بیماری در این مدت، در منزل خانوادگیش در خیابان آدامز غربی ۱۳۱۵ ( در ناحیهٔ دانشگاه پارک امروزی ) درگذشت. برعلاوهٔ همسر و کودکانش، از وی دو برادر و سه خواهر باقی ماند - چارلز و ادوار از اوهایو و خانم مورنسی از لس آنجلس، خانم ویلیام هیگینز و خانم بی. اف. ریچاردسون از اوهایو.
هرچند بونسال در حین مرگ اش عضو کلیسای علم مسیحی بود، اما خدمات مراسم تشیع جنازه خصوصی او در خانه اش و خدمات عمومی در گورستان روزدال توسط جی. جی ویلکینز رئیس جامع ست پل اسقفی، انجام شد. تابوت برداران هریسون گری اوتیس ناشر مجله لس آنجلس تایمز بود. در حدود سی صد نفر از کهنه سربازان توسط ماشین به وسیله راه آهن شرکت الکتریک لس آنجلس - پاسیفیک از ایستگاه راه آهن ساوتیل به منظور شرکت در مراسم جنازه بونسال آورده شدند.
در ماه اوت سال ۱۸۶۲، بونسال به عنوان سرباز درهنگ پیاده نظام یک صد و هفدهم اوهایو وارد ارتش اتحادیه شد، هنگ نظامی که به عنوان نخستین توپخانه ثقیله اوهایو مجدداً سازماندهی شد. در سال ۱۸۶۳ وی به درجهٔ سر گروه بان کمیساری هنگ و بعداً به سر رشته دار هنگ ارتقا یافت. در پایان جنگ داخلی در سال ۱۸۶۵ رتبهٔ سرگرد به او پیشنهاد شد اما به دلیل مرگ پدرش که مسئولیت باقی خانواده به عهده وی گذاشته شد، این رتبه را نپذیرفت.
بونسال حرفه غیرنظامی خویش را در کسب و کار بیمه در پورتسموث آغاز نمود و بعداً به مدت دو سال یکی از ویراستاران و ناشران مجله تریبیون پورتسموث بود. خانوادهٔ او سپس به الیزابت نیوجرسی نقل مکان نمود و بونسال در آنجا کسب و کار بیمه را از سرگرفت. همچنین ناشر یکی از ژورنال های بیمه بود.
... [مشاهده متن کامل]
بونسال فرزند ساموئل بونسال و مری میلز در ۱۰ فوریه سال ۱۸۴۶ در سینسینتی اوهایو متولد شد. وی به مدرسه سینسینتی و ایرونتون اوهایو پذیرفته شد.
بونسال در ۲ اکتبر سال ۱۸۴۶ در پورتسموث اوهایو با الن دودریج مک فارلند اهل لس آنجلس ازدواج نمود و پنج فرزند به نام های ساموئل ان، آلبرت ام، جنی ( خانم توماس پی نیوتن ) ، الیزا ( خانم ساموئل ام. هاسکینز ) و بسی ( خانم ارنست سی. همیلتون ) داشتند.
بونسال در ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۰۵ پس از ده روز شکایت از بیماری مزمن قلبی و بیماری در این مدت، در منزل خانوادگیش در خیابان آدامز غربی ۱۳۱۵ ( در ناحیهٔ دانشگاه پارک امروزی ) درگذشت. برعلاوهٔ همسر و کودکانش، از وی دو برادر و سه خواهر باقی ماند - چارلز و ادوار از اوهایو و خانم مورنسی از لس آنجلس، خانم ویلیام هیگینز و خانم بی. اف. ریچاردسون از اوهایو.
هرچند بونسال در حین مرگ اش عضو کلیسای علم مسیحی بود، اما خدمات مراسم تشیع جنازه خصوصی او در خانه اش و خدمات عمومی در گورستان روزدال توسط جی. جی ویلکینز رئیس جامع ست پل اسقفی، انجام شد. تابوت برداران هریسون گری اوتیس ناشر مجله لس آنجلس تایمز بود. در حدود سی صد نفر از کهنه سربازان توسط ماشین به وسیله راه آهن شرکت الکتریک لس آنجلس - پاسیفیک از ایستگاه راه آهن ساوتیل به منظور شرکت در مراسم جنازه بونسال آورده شدند.
در ماه اوت سال ۱۸۶۲، بونسال به عنوان سرباز درهنگ پیاده نظام یک صد و هفدهم اوهایو وارد ارتش اتحادیه شد، هنگ نظامی که به عنوان نخستین توپخانه ثقیله اوهایو مجدداً سازماندهی شد. در سال ۱۸۶۳ وی به درجهٔ سر گروه بان کمیساری هنگ و بعداً به سر رشته دار هنگ ارتقا یافت. در پایان جنگ داخلی در سال ۱۸۶۵ رتبهٔ سرگرد به او پیشنهاد شد اما به دلیل مرگ پدرش که مسئولیت باقی خانواده به عهده وی گذاشته شد، این رتبه را نپذیرفت.
بونسال حرفه غیرنظامی خویش را در کسب و کار بیمه در پورتسموث آغاز نمود و بعداً به مدت دو سال یکی از ویراستاران و ناشران مجله تریبیون پورتسموث بود. خانوادهٔ او سپس به الیزابت نیوجرسی نقل مکان نمود و بونسال در آنجا کسب و کار بیمه را از سرگرفت. همچنین ناشر یکی از ژورنال های بیمه بود.
