ویلیام موریس ( به انگلیسی: William Morris ) ( مرگ ۱۸۹۶ - زاده ۱۸۳۴ ) طراح پارچه، مترجم، شاعر، هنرمند، و فعال سوسیالیست اهل بریتانیا بود که با جنبش هنر و پیشه شناخته می شد. او در احیای هنر طراحی پارچه به عنوان یکی از هنرهای سنتی بریتانیا موثر بود. آثار ادبی او در بنیان گذاری ادبیات تخیلی ( فانتزی ) مدرن تاثیرگذار بود. او همچنین در پذیرفته شدن سوسیالیسم در بریتانیای کبیر اواخر قرن ۱۹ نقشی فعال داشت.
... [مشاهده متن کامل]
موریس در ۲۴ مارس، ۱۸۳۴ در شهر والثامستو، اسکس، انگلستان به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در دانشگاه آکسفورد ادامه داد و برای مدت کوتاهی، درس معماری خواند. او یکی از مؤسسان «مجلهٔ آکسفورد و کمبریج» به سال ۱۸۵۷ بود. او از بنیانگذاران و اعضای انجمن برداری پیشا رافائلی و اتحادیه سوسیالیستی بود.
وی به نظر مراد فرهادپور نخستین نویسندهٔ گونهٔ خیال پردازی است. وی نویسندهٔ کتاب چاه انتهای جهان ( ۱۸۹۶ ) است که نخستین داستان خیال پردازی ( در مفهوم امروزی که جدا از داستان های خیالی گذشته و تنیده در زندگی روزمره بود ) شمرده می شود و بسیاری آن را آتش زنهٔ چراغ ادبیات خیال پردازی امروزی که بزرگ ترین عرصهٔ آن در ادبیات زبان انگلیسی گشوده شده است، می شناسند. حال آن که هم دوره های او چون ادوارد پلانکت ( لرد دانسنی ) از داستان هایی در سرزمین های دور سخن می گفتند ( که موریس با کتاب خبر از ناکجا نیز این گونه نوشت ) ، اما چاه در انتهای جهان او نخستین رمانی بود که در دنیایی کاملاً خیالی رخ می داد، نه اشاره ای به سرزمین های دوردست، یا آن جا که بشر در خیال خود می پروراند.
• صفحهٔ ویلیام موریس در وبگاه دانشگاه تگزاس
... [مشاهده متن کامل]
موریس در ۲۴ مارس، ۱۸۳۴ در شهر والثامستو، اسکس، انگلستان به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در دانشگاه آکسفورد ادامه داد و برای مدت کوتاهی، درس معماری خواند. او یکی از مؤسسان «مجلهٔ آکسفورد و کمبریج» به سال ۱۸۵۷ بود. او از بنیانگذاران و اعضای انجمن برداری پیشا رافائلی و اتحادیه سوسیالیستی بود.
وی به نظر مراد فرهادپور نخستین نویسندهٔ گونهٔ خیال پردازی است. وی نویسندهٔ کتاب چاه انتهای جهان ( ۱۸۹۶ ) است که نخستین داستان خیال پردازی ( در مفهوم امروزی که جدا از داستان های خیالی گذشته و تنیده در زندگی روزمره بود ) شمرده می شود و بسیاری آن را آتش زنهٔ چراغ ادبیات خیال پردازی امروزی که بزرگ ترین عرصهٔ آن در ادبیات زبان انگلیسی گشوده شده است، می شناسند. حال آن که هم دوره های او چون ادوارد پلانکت ( لرد دانسنی ) از داستان هایی در سرزمین های دور سخن می گفتند ( که موریس با کتاب خبر از ناکجا نیز این گونه نوشت ) ، اما چاه در انتهای جهان او نخستین رمانی بود که در دنیایی کاملاً خیالی رخ می داد، نه اشاره ای به سرزمین های دوردست، یا آن جا که بشر در خیال خود می پروراند.
• صفحهٔ ویلیام موریس در وبگاه دانشگاه تگزاس