ژنرال ویلیام مالکوم ( William Malcolm ) ( زادهٔ ۲۳ ژانویه ۱۷۴۵ - درگذشتهٔ ۱ سپتامبر ۱۷۹۱ ) ، تاجر نیویورکی و افسر انقلاب آمریکا بود. او فرماندهی هنگ مالکوم را برعهده داشت و آرون بر فرمانده هنگ او بود.
... [مشاهده متن کامل]
ویلیام مالکوم در ۲۳ ژانویه ۱۷۴۵ در گلنروتسِ اسکاتلند به دنیا آمد و یکی از اعضای خاندان مالکوم بود. او سومین پسر ریچارد مالکوم، بارونِت از بالبدی و اینرتیل در شهرستان فایف، اسکاتلند بود. زمانی که در ۱۷۶۳ به آمریکا رفت، تعدادی پرتره خانوادگی و سایر اشیاء با ارزش را با خود برد.
در ۱۷۶۳، او به عنوان نماینده یک شرکت گلاسکویی که شریک آن بود به نیویورک نقل مکان کرد و خود را به عنوان یک تاجر واردات و صادرات معرفی کرد. کسب و کار او در خیابان کوئین بود که امروزه به نام پرل شناخته می شود. در همان سال به انجمن سنت اندرو پیوست و منشی انجمن از ۱۷۶۵ تا ۱۷۶۶، خزانه دار و منشی آن از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۴، یکی از مدیران در ۱۷۸۴ و معاون رئیس انجمن از ۱۷۸۵ تا ۱۷۸۷ بود.
در سال ۱۷۷۴ مالکوم ثروتمند شد و با افزایش نفوذش، وارد سیاست و دولت، از جمله عضویت در مجلس نیویورک شد.
مالکوم همچنین در میان شبه نظامیان فعال بود و در طول انقلاب آمریکا برای خدمت سربازی داوطلب شد. او در طول انقلاب آمریکا، در ارتش نیویورک و ارتش قاره ای خدمت کرد که شامل مأموریت هایی به عنوان معاون آجودان ژنرال بخش شمال بود که زیر نظر هوراتیو گیتس انجام داد.
در ۱۷۷۷، مالکوم به فرماندهی یک هنگ منصوب شد. او آن را که هنگ قاره ای فرعی مالکوم نامیده می شد، تشکیل داد و از سرمایه خود برای پرداخت و تجهیز آن استفاده کرد. او به عنوان سرهنگ، همراه با آرون بور به عنوان فرمانده دوم و سرهنگ دوم، هنگ را فرماندهی می کردند. هرچند در نتیجه مأموریت های دیگر مالکوم به عنوان معاون ژنرال آجودان یا سایر وظایف و جدا شدن او، در عمل بور فرمانده بود. مالکوم در نبردهای لانگ آیلند، وایت پلینز، ترنتون و پرینستون شرکت کرد. او در زمستان ۱۷۷۷–۱۷۷۸ در دره فورج با ارتش بود و بعدها فرماندهی نیروهای قاره ای در شمال نیویورک را بر عهده گرفت.
در اواخر انقلاب به فرماندهی شبه نظامیان در شهرستان های نیویورک، کینگز و ریچموند با درجهٔ سرتیپی منصوب شد.
... [مشاهده متن کامل]
ویلیام مالکوم در ۲۳ ژانویه ۱۷۴۵ در گلنروتسِ اسکاتلند به دنیا آمد و یکی از اعضای خاندان مالکوم بود. او سومین پسر ریچارد مالکوم، بارونِت از بالبدی و اینرتیل در شهرستان فایف، اسکاتلند بود. زمانی که در ۱۷۶۳ به آمریکا رفت، تعدادی پرتره خانوادگی و سایر اشیاء با ارزش را با خود برد.
در ۱۷۶۳، او به عنوان نماینده یک شرکت گلاسکویی که شریک آن بود به نیویورک نقل مکان کرد و خود را به عنوان یک تاجر واردات و صادرات معرفی کرد. کسب و کار او در خیابان کوئین بود که امروزه به نام پرل شناخته می شود. در همان سال به انجمن سنت اندرو پیوست و منشی انجمن از ۱۷۶۵ تا ۱۷۶۶، خزانه دار و منشی آن از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۴، یکی از مدیران در ۱۷۸۴ و معاون رئیس انجمن از ۱۷۸۵ تا ۱۷۸۷ بود.
در سال ۱۷۷۴ مالکوم ثروتمند شد و با افزایش نفوذش، وارد سیاست و دولت، از جمله عضویت در مجلس نیویورک شد.
مالکوم همچنین در میان شبه نظامیان فعال بود و در طول انقلاب آمریکا برای خدمت سربازی داوطلب شد. او در طول انقلاب آمریکا، در ارتش نیویورک و ارتش قاره ای خدمت کرد که شامل مأموریت هایی به عنوان معاون آجودان ژنرال بخش شمال بود که زیر نظر هوراتیو گیتس انجام داد.
در ۱۷۷۷، مالکوم به فرماندهی یک هنگ منصوب شد. او آن را که هنگ قاره ای فرعی مالکوم نامیده می شد، تشکیل داد و از سرمایه خود برای پرداخت و تجهیز آن استفاده کرد. او به عنوان سرهنگ، همراه با آرون بور به عنوان فرمانده دوم و سرهنگ دوم، هنگ را فرماندهی می کردند. هرچند در نتیجه مأموریت های دیگر مالکوم به عنوان معاون ژنرال آجودان یا سایر وظایف و جدا شدن او، در عمل بور فرمانده بود. مالکوم در نبردهای لانگ آیلند، وایت پلینز، ترنتون و پرینستون شرکت کرد. او در زمستان ۱۷۷۷–۱۷۷۸ در دره فورج با ارتش بود و بعدها فرماندهی نیروهای قاره ای در شمال نیویورک را بر عهده گرفت.
در اواخر انقلاب به فرماندهی شبه نظامیان در شهرستان های نیویورک، کینگز و ریچموند با درجهٔ سرتیپی منصوب شد.
