ویلیام بیمن

کتاب بیمن، «شیطان بزرگ» در برابر «آخوندهای دیوانه»: چگونه ایالات متحده و ایران یکدیگر را شیطانی می کنند ( ۲۰۰۸ ) ، به لفاظی ها و گفتمان های بسیار منفی بین ایران و ایالات متحده در طول سه دهه از زمان ایران می پردازد. انقلاب و تأثیرات آن بر نگرش ملی نسبت به سیاست دولت بوش در قبال ایران و نیز احتمال درگیری نظامی بین دو ملت. انتشارات او «سنت های اجرای ایرانی» است که به سنت های اجرایی بومی ایران می پردازد. یکی از جنبه های مهم کار بیمن در زمینه مطالعات اجرائی، به ویژه مطالعه سنت های نمایشی غیرغربی بوده است. در ایران، این شامل نمایش شور آیینی ایرانی، تعزیه و سنت تئاتر بداهه طنز، رو حوضی است.
او همچنین اجرای سنتی را در ژاپن، چین و آسیای جنوبی مطالعه کرده است. علاقه او به دنیای هنر همچنین در مشارکت او در جلد کتاب شیء، تصویر و تحقیق: مورخ هنر در کار نشان داده شده است.
بیمن از طرفداران مارگارت مید است و هفت جلد از مقالات او پس از جنگ جهانی دوم را ویرایش کرده و مقدمه های علمی برای چندین مورد از آنها نوشته است، از جمله مطالعه فرهنگ از راه دور، و مطالعه جامعه غربی معاصر: روش و تئوری.
او همچنین یک خواننده حرفه ای اپرا است، از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ او باس اپرا در اروپا خواند.
• زبان، منزلت و قدرت در ایران، ویلیام بی من، ترجمه رضا مقدم کیا، تهران: نشر نی
• Language, Status and Power in Iran
• The Third Line: The Opera Performer as Interpreter
• The “Great Satan” vs. the “Mad Mullahs”: How the United States and Iran Demonize Each Other
• Iranian Performance Traditions