ویلیام برونریگ ( ۲۴ مارس ۱۷۱۲ [ ۱] - ۶ ژانویه ۱۸۰۰ ) ، پزشک و دانشمند بریتانیایی بود که در وهیتهاون در کامبرلند مشغول به کار بود. او در آنجا آزمایش هایی را انجام داد که منجر به کسب مدال کاپلی برای او در ۱۷۶۶ میلادی به دلیل کارهایش در زمینه گاز کربنیک اسید شد. او اولین شخصی بود که پلاتین را به عنوان عنصر جدیدی شناسایی نمود.
وی مبدل به همکار انجمن سلطنتی شد.
او در «های کلوز هال»، نزدیک پلامبلند بدنیا آمد. وی فرزند یکی از اصیل زادگان محلی با عنوان جورج برونریگ بود. مادر ویلیام به نام «مری برونریگ»، اهل ایرلند بود. [ ۲]
ویلیام در لاتین و یونانی و توسط روحانی محلی، از سن ۱۳ سالگی تحت تعلیم قرار داشت و تا ۱۵ سالگی کاراموز داروسازی در کارلایل، کامبریا بود. سپس دو سال را به مطالعه تحت نظر جراحی در لندن، قبل از نقل مکان به دانشگاه لیدن سپری نمود، در آنجا تحت نظر هرمان بورهاوه، گریوسند، وان روین و آلبینوس به مطالعه می پرداخت. او در ۱۷۳۷ میلادی با تزی تحت عنوان «De Praxi Medica Ineunda» فارغ التحصیل گشت، تز او در رابطه همان محیط بود که در آن متخصصین بالینی به امر طبابت می پرداختند. او درجه دکترای پزشکی ( MD ) خود را نیز کسب نمود.
برونریگ به بریتانیا بازگشت و پزشکی را تحت نظر پزشکی به نام ریچارد سنهاوس در وایتهاون تعلیم دید. سنهاوس مدت کوتاهی پس از آن در گذشت و این مسئله موجب شد تا برونریگ مبدل به پزشک اصلی در آن ناحیه، طی سال های طولانی پس از آن شود. پرونده های بیماران او طی سال های ۱۷۳۷–۱۷۴۲ میلادی باقی مانده و اخیراً رونوشت برداری شده است. این دفتر شامل توصیفات مربوط به بیمارانش و درمان های او بر روی آن بیماران بوده و شامل برخی از قدیمی ترین مراجع انگلیسی در زمینه تب نفاسی می باشد. [ ۳] [ ۴]
در ۱۷۴۱ میلادی، برونریگ با مری اسپدینگ ازدواج نمود. پدر و عموی مری در امر تجارت ذغال سنگ مشغول به کار بودند که متعلق به جیمز لوثر بود. جیمز لوثر وایتهاون را مبدل به بندر تجاری عمده و مهمی کرده بود. این مسئله موجب شده بود که نفوذ محلی ویلیام ارتقاء یافته و همچنین علاقه مندی وی را در زمینه سلامت و رفاه معدنچیان را افزایش داده بود.
سپس در ۱۷۷۱ میلادی، با تهدید اپیدمی از سوی اروپا، برونریگ که در زمینه شیوع تیفوس در وایتهاون پیش از آن مطالعه کرده بود، مقاله ای را منتشر نمود با این عنوان: «تأملاتی پیرامون روش های شیوع طاعون و قلع و قم کردن آن در مکان های آلوده»
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی مبدل به همکار انجمن سلطنتی شد.
او در «های کلوز هال»، نزدیک پلامبلند بدنیا آمد. وی فرزند یکی از اصیل زادگان محلی با عنوان جورج برونریگ بود. مادر ویلیام به نام «مری برونریگ»، اهل ایرلند بود. [ ۲]
ویلیام در لاتین و یونانی و توسط روحانی محلی، از سن ۱۳ سالگی تحت تعلیم قرار داشت و تا ۱۵ سالگی کاراموز داروسازی در کارلایل، کامبریا بود. سپس دو سال را به مطالعه تحت نظر جراحی در لندن، قبل از نقل مکان به دانشگاه لیدن سپری نمود، در آنجا تحت نظر هرمان بورهاوه، گریوسند، وان روین و آلبینوس به مطالعه می پرداخت. او در ۱۷۳۷ میلادی با تزی تحت عنوان «De Praxi Medica Ineunda» فارغ التحصیل گشت، تز او در رابطه همان محیط بود که در آن متخصصین بالینی به امر طبابت می پرداختند. او درجه دکترای پزشکی ( MD ) خود را نیز کسب نمود.
برونریگ به بریتانیا بازگشت و پزشکی را تحت نظر پزشکی به نام ریچارد سنهاوس در وایتهاون تعلیم دید. سنهاوس مدت کوتاهی پس از آن در گذشت و این مسئله موجب شد تا برونریگ مبدل به پزشک اصلی در آن ناحیه، طی سال های طولانی پس از آن شود. پرونده های بیماران او طی سال های ۱۷۳۷–۱۷۴۲ میلادی باقی مانده و اخیراً رونوشت برداری شده است. این دفتر شامل توصیفات مربوط به بیمارانش و درمان های او بر روی آن بیماران بوده و شامل برخی از قدیمی ترین مراجع انگلیسی در زمینه تب نفاسی می باشد. [ ۳] [ ۴]
در ۱۷۴۱ میلادی، برونریگ با مری اسپدینگ ازدواج نمود. پدر و عموی مری در امر تجارت ذغال سنگ مشغول به کار بودند که متعلق به جیمز لوثر بود. جیمز لوثر وایتهاون را مبدل به بندر تجاری عمده و مهمی کرده بود. این مسئله موجب شده بود که نفوذ محلی ویلیام ارتقاء یافته و همچنین علاقه مندی وی را در زمینه سلامت و رفاه معدنچیان را افزایش داده بود.
سپس در ۱۷۷۱ میلادی، با تهدید اپیدمی از سوی اروپا، برونریگ که در زمینه شیوع تیفوس در وایتهاون پیش از آن مطالعه کرده بود، مقاله ای را منتشر نمود با این عنوان: «تأملاتی پیرامون روش های شیوع طاعون و قلع و قم کردن آن در مکان های آلوده»
wiki: ویلیام براون ریگ