ویلْیامِ اورانْژ سوم (۱۶۵۰ـ۱۷۰۲)(William (III) of Orange)
ویلْیامِ اورانْژ سوم
پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند از ۱۶۸۸ و پسر ویلیام دوم اورانژ و مری، دختر جیمز دوم، پادشاه برکنارشده. تاج پادشاهی را پس از خلع جیمز دوم از سلطنت از پارلمان دریافت کرد. در ۱۶۸۸ به انگلستان حمله کرد و در ۱۶۸۹ به همراه همسرش مری دوم مشترکاً پادشاه انگلستان شد. بیشتر دوران سلطنت خود را به جنگ گذراند. ابتدا در ۱۶۹۰ در ایرلند جیمز دوم را در نبرد بوین شکست داد و مدتی بعد در فلاندر علیه فرانسوی ها جنگید. فرزندی نداشت و پس از او خواهر همسرش، آن، به سلطنت رسید. ویلیام اورانژ در لاهه، هلند، زاده شد. در ۱۶۷۲ در سِمَت قاضی ارشد و فرماندۀ کل نیروهای هلند با تهاجم فرانسوی ها مقابله کرد و در ۱۶۷۸ لوئی چهاردهم را به امضای پیمان صلح با هلند وادار کرد. پس از آن که تلاش های خود را بر ایجاد اتحادی از کشورهای اروپایی علیه فرانسه متمرکز کرد، در ۱۶۷۷ با عموزادۀ خود مری، دختر جیمز دوم، ازدواج کرد. در پاسخ به دعوت ویگ ها و توری ها برای گرفتن تاج و تخت از جیمز، در ۵ نوامبر ۱۶۸۸ به همراه نیروی اندکی در توربی، در دِوُن، مستقر شد. جیمز به فرانسه گریخت و هواداران اسکاتلندی و ایرلندی جیمز به ترتیب در نبرد دانکلد (۱۶۸۹) و نبرد بوین (۱۶۹۰) شکست خوردند. ویلیام در ۱۶۹۳ به هلند بازگشت و فرماندهی نیروهای هلندی را در اتحاد بزرگ علیه لوئی چهاردهم درخلال جنگ اتحاد آوگسبورگ برعهده گرفت. پیمان صلح رایسوایک (۱۶۹۷) در پایان این جنگ بزرگ ترین دستاورد سیاسی ویلیام اورانژ محسوب می شود. ویلیام اورانژ در مقام پادشاه انگلستان در مجموع محبوبیتی نداشت، اما به علت شایستگی نظامی و زیرکی در سیاست احترام زیادی داشت. توداری، بی توجهی به همسر، جانبداری از هلندی ها، و بهره گیری از منابع و امکانات انگلستان برای مقابله با سیطرۀ فرانسه بر هلند روابط او را با رعایای انگلیسی اش تیره کرد. کاتولیک های ایرلند به سبب نقش اصلی ویلیام در تصرف دوبارۀ کشورشان به شدت از او بیزار بودند، اما در نزد ایرلندی های پروتستان در ایرلند شمالی به علت پیروزی سرنوشت سازش در نبرد بوین بسیار محترم بود. فرقۀ پروتستان اورانژ، که در ۱۷۹۵ بنیاد گذاشته شد، نام خود را از ویلیام اورانژ گرفته است. ویلیام اورانژ قهرمان پروتستان های ایرلند شمالی است و در سالگرد پیروزی او در نبرد بوین (۱۶۹۰)، همه ساله در سراسر ایرلند شمالی مراسم ویژه و راهپیمایی برگزار می شود. تصویر ویلیام اورانژ سوار بر اسبی سفید در بسیاری از نقاشی های دیواری در محله های پروتستان نشین ایرلند شمالی به همراه تاریخ پیروزی در نبرد بوین مشاهده می شود. از طبل های لمبگ، که نیروهای ویلیام اورانژ در ۱۶۹۰ می نواختند هنوز هم در راهپیمایی های اعضای فرقۀ اورانژ استفاده می شود.
ویلْیامِ اورانْژ سوم
پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند از ۱۶۸۸ و پسر ویلیام دوم اورانژ و مری، دختر جیمز دوم، پادشاه برکنارشده. تاج پادشاهی را پس از خلع جیمز دوم از سلطنت از پارلمان دریافت کرد. در ۱۶۸۸ به انگلستان حمله کرد و در ۱۶۸۹ به همراه همسرش مری دوم مشترکاً پادشاه انگلستان شد. بیشتر دوران سلطنت خود را به جنگ گذراند. ابتدا در ۱۶۹۰ در ایرلند جیمز دوم را در نبرد بوین شکست داد و مدتی بعد در فلاندر علیه فرانسوی ها جنگید. فرزندی نداشت و پس از او خواهر همسرش، آن، به سلطنت رسید. ویلیام اورانژ در لاهه، هلند، زاده شد. در ۱۶۷۲ در سِمَت قاضی ارشد و فرماندۀ کل نیروهای هلند با تهاجم فرانسوی ها مقابله کرد و در ۱۶۷۸ لوئی چهاردهم را به امضای پیمان صلح با هلند وادار کرد. پس از آن که تلاش های خود را بر ایجاد اتحادی از کشورهای اروپایی علیه فرانسه متمرکز کرد، در ۱۶۷۷ با عموزادۀ خود مری، دختر جیمز دوم، ازدواج کرد. در پاسخ به دعوت ویگ ها و توری ها برای گرفتن تاج و تخت از جیمز، در ۵ نوامبر ۱۶۸۸ به همراه نیروی اندکی در توربی، در دِوُن، مستقر شد. جیمز به فرانسه گریخت و هواداران اسکاتلندی و ایرلندی جیمز به ترتیب در نبرد دانکلد (۱۶۸۹) و نبرد بوین (۱۶۹۰) شکست خوردند. ویلیام در ۱۶۹۳ به هلند بازگشت و فرماندهی نیروهای هلندی را در اتحاد بزرگ علیه لوئی چهاردهم درخلال جنگ اتحاد آوگسبورگ برعهده گرفت. پیمان صلح رایسوایک (۱۶۹۷) در پایان این جنگ بزرگ ترین دستاورد سیاسی ویلیام اورانژ محسوب می شود. ویلیام اورانژ در مقام پادشاه انگلستان در مجموع محبوبیتی نداشت، اما به علت شایستگی نظامی و زیرکی در سیاست احترام زیادی داشت. توداری، بی توجهی به همسر، جانبداری از هلندی ها، و بهره گیری از منابع و امکانات انگلستان برای مقابله با سیطرۀ فرانسه بر هلند روابط او را با رعایای انگلیسی اش تیره کرد. کاتولیک های ایرلند به سبب نقش اصلی ویلیام در تصرف دوبارۀ کشورشان به شدت از او بیزار بودند، اما در نزد ایرلندی های پروتستان در ایرلند شمالی به علت پیروزی سرنوشت سازش در نبرد بوین بسیار محترم بود. فرقۀ پروتستان اورانژ، که در ۱۷۹۵ بنیاد گذاشته شد، نام خود را از ویلیام اورانژ گرفته است. ویلیام اورانژ قهرمان پروتستان های ایرلند شمالی است و در سالگرد پیروزی او در نبرد بوین (۱۶۹۰)، همه ساله در سراسر ایرلند شمالی مراسم ویژه و راهپیمایی برگزار می شود. تصویر ویلیام اورانژ سوار بر اسبی سفید در بسیاری از نقاشی های دیواری در محله های پروتستان نشین ایرلند شمالی به همراه تاریخ پیروزی در نبرد بوین مشاهده می شود. از طبل های لمبگ، که نیروهای ویلیام اورانژ در ۱۶۹۰ می نواختند هنوز هم در راهپیمایی های اعضای فرقۀ اورانژ استفاده می شود.
wikijoo: ویلیام_اورانژ_سوم