ویلیام فاگ ازگود ( به انگلیسی: William Fogg Osgood ) ( زاده ۱۰ مارس ۱۸۶۴ در بوستون - درگذشته ۲۲ ژوئیه ۱۹۴۳ در بلمونت ) ریاضیدان اهل آمریکا بود.
او که فرزند یک پزشک آمریکایی بود در آغاز در دانشکده زبان لاتین بوستون در دانشگاه هاروارد به فراگیری زبان های کلاسیک پرداخت ولی سپس زیر تأثیر فرانک نلسون کول، ویلیام بایرلی و بنجامین پرس به ریاضیات علاقه مند شد. او در ۱۸۸۶ دانش آموخته شد و یک سال بعد درجه فوق لیسانس را دریافت کرد. در ۱۸۸۷ بورس تحصیلی گرفت و توانست به دانشگاه گوتینگن برود و در نزد فلیکس کلاین کار کند. در سال ۱۸۸۹ به دانشگاه ارلانگن رفت و در همان جا با سرپرستی ماکس نوتر درجه دکتری ریاضیات را با رساله ای دربارهٔ توابع آبلی در سال ۱۸۹۰ دریافت کرد. در همان سال با ترزا روپرشت که در گوتینگن با وی آشنا شده بود ازدواج کرد. سپس به آمریکا بازگشت و تا سال ۱۸۹۳ در هاروارد تدریس ریاضیات می کرد. در این سال او درجه استادیاری گرفت و در سال ۱۹۰۳ استاد تمام در هاروارد شد. ازگود با ایده هایی که از اروپا و به ویژه آلمان آورده بود نسیمی تازه در ریاضیات هاروارد به جریان انداخت. او همواره دین خود را به آلمان ابراز می کرد و نحوه رفتار و لباس پوشیدنش مانند استادان آلمانی ان روزگار بود. ازگود از همسرش ۳ فرزند داشت ولی ازدواج آنان به طلاق انجامید و ازگود در سال ۱۹۳۲ در سن ۶۸ سالگی با مطلقه مارستون مورس که دو سال پیش از آن از مورس طلاق گرفته و ۲۸ سال از ازگود جوان تر بود ازدواج کرد. این ازدواج به رسوایی در هاروارد انجامید و در پی آن ازگود ناچار به بازنشستگی از هاروارد شد. پس از آن ازگود ۲ سال در دانشگاه پکن درس داد و سپس به بلمونت رفت و تا پایان عمر در همان جا ماند.
ازگود بیش از همه در زمینه آنالیز ریاضی، حساب تغییرات و معادلات دیفرانسیل فعالیت می کرد. در سال ۱۹۰۰ او نخستین اثبات کامل از قضیه نگاشت ریمان را اثبات کرد. او همچنین از پیشگامان نظریه توابع چند متغیره مختلط بود که در این باره در سال ۱۹۱۴ کتابی نوشت. او همچنین به خاطر کتاب ۳ جلدی اش به زبان آلمانی «کتاب درسی نظریه تابع ها» نامبردار بود. ازگود در سال ۱۹۰۵/۶ رئیس انجمن ریاضی آمریکا بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو که فرزند یک پزشک آمریکایی بود در آغاز در دانشکده زبان لاتین بوستون در دانشگاه هاروارد به فراگیری زبان های کلاسیک پرداخت ولی سپس زیر تأثیر فرانک نلسون کول، ویلیام بایرلی و بنجامین پرس به ریاضیات علاقه مند شد. او در ۱۸۸۶ دانش آموخته شد و یک سال بعد درجه فوق لیسانس را دریافت کرد. در ۱۸۸۷ بورس تحصیلی گرفت و توانست به دانشگاه گوتینگن برود و در نزد فلیکس کلاین کار کند. در سال ۱۸۸۹ به دانشگاه ارلانگن رفت و در همان جا با سرپرستی ماکس نوتر درجه دکتری ریاضیات را با رساله ای دربارهٔ توابع آبلی در سال ۱۸۹۰ دریافت کرد. در همان سال با ترزا روپرشت که در گوتینگن با وی آشنا شده بود ازدواج کرد. سپس به آمریکا بازگشت و تا سال ۱۸۹۳ در هاروارد تدریس ریاضیات می کرد. در این سال او درجه استادیاری گرفت و در سال ۱۹۰۳ استاد تمام در هاروارد شد. ازگود با ایده هایی که از اروپا و به ویژه آلمان آورده بود نسیمی تازه در ریاضیات هاروارد به جریان انداخت. او همواره دین خود را به آلمان ابراز می کرد و نحوه رفتار و لباس پوشیدنش مانند استادان آلمانی ان روزگار بود. ازگود از همسرش ۳ فرزند داشت ولی ازدواج آنان به طلاق انجامید و ازگود در سال ۱۹۳۲ در سن ۶۸ سالگی با مطلقه مارستون مورس که دو سال پیش از آن از مورس طلاق گرفته و ۲۸ سال از ازگود جوان تر بود ازدواج کرد. این ازدواج به رسوایی در هاروارد انجامید و در پی آن ازگود ناچار به بازنشستگی از هاروارد شد. پس از آن ازگود ۲ سال در دانشگاه پکن درس داد و سپس به بلمونت رفت و تا پایان عمر در همان جا ماند.
ازگود بیش از همه در زمینه آنالیز ریاضی، حساب تغییرات و معادلات دیفرانسیل فعالیت می کرد. در سال ۱۹۰۰ او نخستین اثبات کامل از قضیه نگاشت ریمان را اثبات کرد. او همچنین از پیشگامان نظریه توابع چند متغیره مختلط بود که در این باره در سال ۱۹۱۴ کتابی نوشت. او همچنین به خاطر کتاب ۳ جلدی اش به زبان آلمانی «کتاب درسی نظریه تابع ها» نامبردار بود. ازگود در سال ۱۹۰۵/۶ رئیس انجمن ریاضی آمریکا بود.
wiki: ویلیام ازگود