ویلی بلونت ( Willie Blount ) ( زادهٔ ۱۸ آوریل ۱۷۶۸ - درگذشتهٔ ۱۰ سپتامبر ۱۸۳۵ ) ، سیاستمدار آمریکایی بود که از سال ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۵ به عنوان فرماندار ایالت تنسی خدمت نمود. تلاش های بلونت برای افزایش بودجه و تعداد سربازان در جریان جنگ ۱۸۱۲ سبب شد که تنسی لقب «ایالت داوطلب» را کسب نماید. او برادر ناتنی ویلیام بلونت جوانتر، فرماندار قلمروی جنوب غربی بود. وی عضو حزب دموکرات - جمهوری خواه نیز بود.
... [مشاهده متن کامل]
ویلی ( که وایلی تلفظ می شود ) در بلونت هال در شهرستان برتی در استان کارولینای شمالی در خانوادهٔ جیک بلونت و خانم دوم اش هنا سالتر بلونت، متولد شد. وی در کالج نیوجرسی ( پرینستون امروزی ) و کالج کینگز ( کلمبیای امروزی ) درس خواند. در دههٔ ۱۷۸۰ بلونت همراه با قاضی جان ستگیریوس در نیوبرن واقع در کارولینای شمالی حقوق خواند و در کانون وکلای کارولینای شمالی پذیرفته شد.
در سال ۱۷۹۰، ویلیام برادر ویلی به عنوان فرماندار ایالت جدیداً ایجاد شدهٔ قلمروی جنوب غربی تعیین شد و ویلی او را به قلمروی جدید همراهی نمود تا به صفت منشی خصوصی او خدمت نماید. زمانی که در سال ۱۷۹۶ تنسی به عنوان ایالت پذیرفته شد، قانون گذاران ایالتی بلونت را به دادگاه عالی قانون و انصاف ( عالی ترین دادگاه در آن زمان ) منصوب نمودند، هرچند که بلونت این منصب را یا رد نمود یا بدون ارائهٔ هرگونه دیدگاهی استعفا نمود.
بعد از مرگ ویلیام بلونت در سال ۱۸۰۰، ویلی بلونت مسئولیت امور مالی خانواده را به دوش گرفت و به زودی متوجه این موضوع شد که سرمایه گذاری های پُر مخاطرهٔ برادراش بالای زمین سبب بدهکاری شدید خانواده شده است. در سال ۱۸۰۲ بلونت به شهرستان مونتگومری ایالت تنسی نقل مکان نمود و در آنجا مزرعهٔ بزرگی را ایجاد و به تدریج به اعادهٔ امور مالی خانواده آغاز نمود. وی از سال ۱۸۰۷ تا ۱۸۰۹ از شهرستان مونتگومری در مجلس نمایندگان تنسی نمایندگی نمود.
در سال ۱۸۰۹ بلونت برای تصدی پُست فرمانداری با ویلیام کوک، سناتور و مرزبان سابق ایالات متحده ( دورهٔ تصدی جان سویر محدود بود ) ، به رقابت پرداخت. تغییرات جمعیت به نفع تنسی میانه و غرب به سوی خانه کوک در تنسی شرقی آغاز شده بود و بلونت با اخذ ۱۳٬۶۸۶ رأی دربرابر ۸٬۴۳۵ رأی پیروز انتخابات شد. وی در سال های ۱۸۱۱ و ۱۸۱۳ بدون مخالفت مجدداً در این سمت انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
ویلی ( که وایلی تلفظ می شود ) در بلونت هال در شهرستان برتی در استان کارولینای شمالی در خانوادهٔ جیک بلونت و خانم دوم اش هنا سالتر بلونت، متولد شد. وی در کالج نیوجرسی ( پرینستون امروزی ) و کالج کینگز ( کلمبیای امروزی ) درس خواند. در دههٔ ۱۷۸۰ بلونت همراه با قاضی جان ستگیریوس در نیوبرن واقع در کارولینای شمالی حقوق خواند و در کانون وکلای کارولینای شمالی پذیرفته شد.
در سال ۱۷۹۰، ویلیام برادر ویلی به عنوان فرماندار ایالت جدیداً ایجاد شدهٔ قلمروی جنوب غربی تعیین شد و ویلی او را به قلمروی جدید همراهی نمود تا به صفت منشی خصوصی او خدمت نماید. زمانی که در سال ۱۷۹۶ تنسی به عنوان ایالت پذیرفته شد، قانون گذاران ایالتی بلونت را به دادگاه عالی قانون و انصاف ( عالی ترین دادگاه در آن زمان ) منصوب نمودند، هرچند که بلونت این منصب را یا رد نمود یا بدون ارائهٔ هرگونه دیدگاهی استعفا نمود.
بعد از مرگ ویلیام بلونت در سال ۱۸۰۰، ویلی بلونت مسئولیت امور مالی خانواده را به دوش گرفت و به زودی متوجه این موضوع شد که سرمایه گذاری های پُر مخاطرهٔ برادراش بالای زمین سبب بدهکاری شدید خانواده شده است. در سال ۱۸۰۲ بلونت به شهرستان مونتگومری ایالت تنسی نقل مکان نمود و در آنجا مزرعهٔ بزرگی را ایجاد و به تدریج به اعادهٔ امور مالی خانواده آغاز نمود. وی از سال ۱۸۰۷ تا ۱۸۰۹ از شهرستان مونتگومری در مجلس نمایندگان تنسی نمایندگی نمود.
در سال ۱۸۰۹ بلونت برای تصدی پُست فرمانداری با ویلیام کوک، سناتور و مرزبان سابق ایالات متحده ( دورهٔ تصدی جان سویر محدود بود ) ، به رقابت پرداخت. تغییرات جمعیت به نفع تنسی میانه و غرب به سوی خانه کوک در تنسی شرقی آغاز شده بود و بلونت با اخذ ۱۳٬۶۸۶ رأی دربرابر ۸٬۴۳۵ رأی پیروز انتخابات شد. وی در سال های ۱۸۱۱ و ۱۸۱۳ بدون مخالفت مجدداً در این سمت انتخاب شد.
